Het/hem

Het.

Ik zou voor hem opteren. Klinkt voor mij puur gevoelsmatig beter en je hebt ineens geen herhaling van 'het' . Of het taalkundig klopt durf ik niet te beweren

Het. http://taaladvies.net/taal/advies/tekst/110/%22#6

Ligt dat niet ook aan het geslacht van het woord waarna je verwijst?

In eerste instantie het woordgeslacht, maar bij personen/dieren kan ook het biologisch geslacht een rol spelen. Zie de link die ik eerder ook al gaf (informatie van de Taalunie, dus in het algemeen zeer betrouwbaar). http://taaladvies.net/taal/advies/tekst/110/

Het tijdschrift, het oor. Dus je verwijst met het. Uitzondering is bijvoorbeeld: Ik zag het meisje wegrennen en ging haar achterna.

Hangt ervan af, als het tijdschrift even later zelf weer in de bak kruipt, mag je denk ik wel hem of haar zeggen (zoals bij het meisje), maar als het gewoon een ding is, zie ik geen reden om een ander dan het grammaticaal geslacht te gebruiken.

Het moet natuurlijk het en dat zijn, maar dit is een treffend voorbeeld van het verdwijnende onzijdige lidwoord. In Onze Taal stond hierover laatst een mooi artikel. Onder andere door invloed van anderetaalsprekers raken we de woordgeslachten kwijt en verandert alles langzaam maar zeker naar het Engelse model. Lidwoord, verwijzend voornaamwoord en betrekkelijk voornaamwoord worden de, hij en die (uitgezonderd vrouwen en vrouwelijke dieren).

In het Engels zijn alle dingen toch het, niet hij? Is dat van die verdwijnende woordgeslachten niet eerder typisch Hollands? Hier in Vlaanderen wordt gezegd dat een Hollander zelfs een koe nog "hij" zou noemen, tegenwoordig staat in de Van Dale achter vrouwelijke woorden al tussen haakjes dat het ook hij mag zijn, maar bij onzijdige was ik het nog niet tegengekomen. Of is Tja misschien in de war omdat je naar onzijdige woorden wel met zijn verwijst?

Ik heb het inderdaad over onzijdige woorden. Bij taaladvies had ik niet gevonden wat ik zocht.

Hier in Vlaanderen wordt gezegd dat een Hollander zelfs een koe nog "hij" zou noemen,[...]

Dat doet een Hollander inderdaad. Een Nederlander doet dat niet. Mag ik weten welk deel van Vlaanderen ik moet mijden?

Mag ik weten welk deel van Vlaanderen ik moet mijden?

Het is dat ik Vlaanderen en het vlaams zo waardeer; anders zou ik dit een retorische vraag noemen!

Eigenlijk verbaas ik me er nog altijd over dat 'buitenlanders' Nederland Holland noemen. Laat ook maar. We kunnen het toch niet veranderen.

Het is dat ik Vlaanderen en het vlaams zo waardeer; anders zou ik dit een retorische vraag noemen!

Ik heb geen verwachtingen. Zij [het vraag] kan dus niet retorisch zijn. Het Vlaanderen en haar vlaams? Het Vlaanderen en zijn vlaams? Als dit de keuze zou zijn, ver voor mannen die beslissing gaan nemen, wat zou een vrouw dan kiezen? Het Nederlandsetaalflexibiliteit is zo stug als een Hollandse Fries, -neen- niet de paard.

Eigenlijk verbaas ik me er nog altijd over dat 'buitenlanders' Nederland Holland noemen. Laat ook maar. We kunnen het toch niet veranderen.

Denk even aan een voetbalwedstrijd en wat er daar gezegd wordt.

Eigenlijk verbaas ik me er nog altijd over dat 'buitenlanders' Nederland Holland noemen. Laat ook maar. We kunnen het toch niet veranderen.

Denk even aan een voetbalwedstrijd en wat er daar gezegd wordt.

Dat klopt dan weer wel. De beste voetballers komen uit Holland cq Ajax.

Ik zou hem gebruiken, gewoonweg om het tijdschrift een "persoonlijkheid" te geven. Maar dit is, natuurlijk, mijn mening.

Ik heb geen verwachtingen. Zij [het vraag] kan dus niet retorisch zijn.

Je verwachtte wel wat. Immers:

Mag ik weten welk deel van Vlaanderen ik moet mijden?

Het antwoord is dus opgesloten in de vraag: dat deel van Vlaanderen waar geen mannelijke koeien bestaan. Wat tevens iets zegt over de uitgestrektheid van het vlaamse landschap, of de zelfverworven exclusiviteit dat je enkel daar wenst te verblijven waar wel mannelijke koeien mogen bestaan. In literaire zin gesproken dan. Soit. Meestal vermijd ik deze constructies en discussies, om onderhavige redenen. Het zijn de losse eindjes van de nederlandse taal, en zijn bovendien over pakweg honderd jaar volkomen irrelevant. De het-hem discussie is vooral nu relevant, vanwege de huidige dynamische taalontwikkeling en -vervorming. Dunkt mij.

:D Ik ben er niet echt uit gekomen. Toch maar op mijn gevoel afgaan? Nu blijken anderen een ander gevoel te hebben. Ik ben niet zo eigenwijs om te denken dat mijn gevoel juist is.

Dat klopt dan weer wel. De beste voetballers komen uit Rotterdam.

Zo waar, Draakje. :thumbsup:

Ik gooide het tijdschrift in de krantenbak en haalde het/hem er even later weer uit.

Ik gooide het tijdschrift in de krantenbak en haalde dit er even later weer uit. https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/deze-die-di…

Het moet natuurlijk het en dat zijn, maar dit is een treffend voorbeeld van het verdwijnende onzijdige lidwoord. In Onze Taal stond hierover laatst een mooi artikel. Onder andere door invloed van anderetaalsprekers raken we de woordgeslachten kwijt en verandert alles langzaam maar zeker naar het Engelse model. Lidwoord, verwijzend voornaamwoord en betrekkelijk voornaamwoord worden de, hij en die (uitgezonderd vrouwen en vrouwelijke dieren).

Kan zijn, maar er is geen enkele reden om daar als schrijver op vooruit te lopen. Voorlopig heeft het Nederlands regels omtrent woordgeslacht en verwijzing, dus waarom die niet volgen? 'Het gevoel' blijkt in dit geval inderdaad dermate subjectief dat het geen grond biedt om tegen de geldende regel in te gaan.

'Het gevoel' blijkt in dit geval inderdaad dermate subjectief dat het geen grond biedt om tegen de geldende regel in te gaan.

Dank u! Tja, zo te zien lees je m'n link niet. Ik maak het je makkelijk. Het volgende citaat is afkomstig van de Taalunie, de bron voor betrouwbare info over de Nederlandse taal.

In de regel gebruiken we het persoonlijk voornaamwoord het om naar enkelvoudige het-woorden voor zaaknamen te verwijzen. (24) Dat ons bedrijf succesvol is, blijkt uit het feit dat het nog steeds groeit. (25) Had jij al van dat advocatenkantoor gehoord? Ik kende het niet.

Voor meer info: zie de links die ik eerder gaf. Geloof me, daar vind je echt het antwoord op je vragen hierover. Taaladvies.net is sowieso de beste site met taalinfo.

Ik had het wel gelezen. Ik vind het hier ook logisch.

Ik had het wel gelezen. Ik vind het hier ook logisch.

Niet alles wat logisch is, is logisch, ook hier niet.

Want? Nog een voorbeeld. Ik wilde de bal een beste loeier geven, maar ik raakte hem helemaal verkeerd. Hier vind ik hem logischer klinken dan die.

Nog een voorbeeld. Ik wilde de bal een beste loeier geven, maar ik raakte hem helemaal verkeerd. Hier vind ik hem logischer klinken dan die.

Vind ik ook. Maar waar is dit een voorbeeld van?

Want? Nog een voorbeeld. Ik wilde de bal een beste loeier geven, maar ik raakte hem helemaal verkeerd. Hier vind ik hem logischer klinken dan die.

Je wil dit logisch laten zijn om de massalogica te plezieren en/of te volgen. De bal mag van mij ook een haar zijn.

Maar waar is dit een voorbeeld van?

Het vrouwenlogica?

Gevoel, Yrret. Het is een voorbeeld van een ding hem of haar te noemen i.p.v. het of die/dat.

Jamaarnee, Draken hebben geen behoefte aan logica. Mensen op Aarde leven in groepen die zichzelf identificeren en structureren door middel van de logica van de massa, die logisch is omdat heel massa gelooft dat zij logica is. Alleen wie er hoog boven vliegt kan zien dat dat massalogica is.