het betreft een Franse wc, je weet wel: zo'n gat in de grond met twee porseleinen 'pedalen' waar je je voeten op mag zetten. Even denken... schijtgat, klinkt niet zo net. Excrementenhiaat misschien?

Ik weet niet of je er wat aan hebt, maar in het Frans heten die dingen toillotte/cabinet à la turque. In het Nederlands is er geen woord voor, dus als je het in je tekst duidelijk wil maken, moet je misschien een paar woorden aan een korte beschrijving vuil maken.

Die plees in Frankrijk staan bekend als hurktoilet. Van een hurkwc heb ik nooit gehoord. De deftige upperclass zal misschien naar de hurkplee gaan. Het helpt af en toe in Wassenaar rond te dwalen, waar de adel op hun knollen ronddraven naar het volgende taartje. 'hurktoilet' komt voor in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie en in de spellingwoordenlijst van OpenTaal.

Ah, dus toch. Conceded.

Vreselijk die hurktoiletten. Hoe doe je dat als je niet door je knieën kunt zakken? Gewoon staan? Ik gebruik zowel wc als toilet. Het ligt eraan wie het zegt. Je kunt het ook omzeilen en zeggen dat je naar de "dames" moet. Heren mogen naar de "heren" zeggen, tenzij ze naar de "dames" willen.

Ik zeg meestal 'Ben zo terug, bestel maar vast.'

Ook duidelijk.

Ik heb ooit gehoord over een vrouw die op een bedrijf werkte met allemaal mannen. Die waren allemaal heel grof, en op een gegeven moment zei ze: "Ik ga even kutkletteren" En al die mannen stonden haar met open mond aan te kijken :P Mijn broer zegt heel vaak: "Nu ga ik even naar mijn eigen gezeik luisteren" En ik heb nogal eens de neiging om buitenlands te gaan praten, dus dan zeg ik: "Ich muss mal/Ich muss pipi machen" Dus tja, zinnen genoeg :P

Ik zeg meestal 'Ben zo terug, bestel maar vast.'

Ik zeg meestal; "Ben zo terug, betaal maar vast."

Dan zijn vrouwen toch fatsoenlijker. :nod:

Ik zeg meestal 'Ben zo terug, bestel maar vast.'

Ik zeg meestal; "Ben zo terug, betaal maar vast."

*Klimt door het wcraampje/toiletvenster naar buiten*

Extreem deftige mensen zeggen plee. Voor iets minder nette mensen is het wc. Voor gewone, doch redelijk nette mensen is het toilet. Het plebs zegt wc (klinkt wat kinderlijker eigenlijk). De hufters zeggen weer plee. Geloof ik. Dus stel dat je als gewoon iemand plee gebruikt, dan kan dat geassocieerd worden met óf heel veel deftigheid óf totaal het tegenovergestelde.

Ik heb ooit gehoord over een vrouw die op een bedrijf werkte met allemaal mannen. Die waren allemaal heel grof, en op een gegeven moment zei ze: "Ik ga even kutkletteren" En al die mannen stonden haar met open mond aan te kijken :P

Haha :). Ik vind 'em wel goed bedacht. Zelf gebruik ik wc/toilet door elkaar en ik vind toilet net iets netter klinken. Plee doet een beetje lomp aan, naar mijn idee. Ik zeg het zelf ook wel eens, maar ik vind het niet passen bij deftige personen. "Hare Majesteit de Koningin gaat even naar de plee" - dat zie ik toch niet echt voor me :P.

Om dat verschil duidelijker te maken zou je dus je personage kunnen laten zeggen: 'Ik ga even naar de plee' En even later beschrijvend 'toen zij terug kwam van het toilet, droogde zij tijdens het lopen haar gewassen handen af aan haar broek.' Dus consequent verschil in het taalgebruik van het personage, en voor de verteller. Al denk ik trouwens wel, dat je je karakters zo min mogelijk naar het toilet moet laten gaan, eten, tanden poetsen, etc. tenzij het een duidelijke functie heeft in het verhaal.

Al denk ik trouwens wel, dat je je karakters zo min mogelijk naar het toilet moet laten gaan, eten, tanden poetsen, etc. tenzij het een duidelijke functie heeft in het verhaal.

Zijn boterham lag te balanceren op het randje van de pot. Hij staarde naar de mens in de weerspiegeling van het glas. De verpleegster nam Yrret aan zijn arm mee. "Zijn wij weer vergeten wie wij zijn, Yrret?" Ze sneerde vilein. "Dit is de bloempot! En dat is de wc-pot!"

Al denk ik trouwens wel, dat je je karakters zo min mogelijk naar het toilet moet laten gaan, eten, tanden poetsen, etc. tenzij het een duidelijke functie heeft in het verhaal.

Zijn boterham lag te balanceren op het randje van de pot. Hij staarde naar de mens in de weerspiegeling van het glas. De verpleegster nam Yrret aan zijn arm mee. "Zijn wij weer vergeten wie wij zijn, Yrret?" Ze sneerde vilein. "Dit is de bloempot! En dat is de wc-pot!"

Was zij werkelijk vilein, had zij doorgetrokken.

Al denk ik trouwens wel, dat je je karakters zo min mogelijk naar het toilet moet laten gaan, eten, tanden poetsen, etc. tenzij het een duidelijke functie heeft in het verhaal.

Inderdaad. Heb je ooit geweten dat Harry Potter naar het toilet gaat?

Al denk ik trouwens wel, dat je je karakters zo min mogelijk naar het toilet moet laten gaan, eten, tanden poetsen, etc. tenzij het een duidelijke functie heeft in het verhaal.

Inderdaad. Heb je ooit geweten dat Harry Potter naar het toilet gaat?

Ja. Hij komt er een paar keer Moaning Myrtle ofte Jammerende Jenny tegen.

Extreem deftige mensen zeggen plee. Geloof ik.

Klopt. Althans volgens een aflevering van 'Hoe heurt het eigenlijk' van Jort Kelder. (Nee, beticht mij niet van een gebrek aan brede interesse. Wansmaak daarentegen. Ik beken.) De echte adel gaat naar de plee.

Al denk ik trouwens wel, dat je je karakters zo min mogelijk naar het toilet moet laten gaan, eten, tanden poetsen, etc. tenzij het een duidelijke functie heeft in het verhaal.

Inderdaad. Heb je ooit geweten dat Harry Potter naar het toilet gaat?

Ja. Hij komt er een paar keer Moaning Myrtle ofte Jammerende Jenny tegen.

Ja, akkoord. Maar toch niet terwijl hij zijn gevoeg aan het doen is? Of wel?

Al denk ik trouwens wel, dat je je karakters zo min mogelijk naar het toilet moet laten gaan, eten, tanden poetsen, etc. tenzij het een duidelijke functie heeft in het verhaal.

Inderdaad. Heb je ooit geweten dat Harry Potter naar het toilet gaat?

Ja. Hij komt er een paar keer Moaning Myrtle ofte Jammerende Jenny tegen.

Toileteren met duidelijke functie in het verhaal dus ;)

Er wordt in verhalen inderdaad weinig naar het toilet gegaan. Kennelijk hebben ze allemaal sterke blazen.

Vreselijk die hurktoiletten. Hoe doe je dat als je niet door je knieën kunt zakken? Gewoon staan?

Mijn echte uitdaging is dat ik een evenwichtsprobleem heb. Kan me daarom niet schelen hoe je dat hurkding noemt.

Lore, ik zou zeggen: thuis ga je naar de wc, op school naar de WC, in de schouwburg naar het toilet, speels zeg ik thuis wel eens "naar het kleine kamertje", maar dat is deels onder invloed van het Maleis denk ik, als je de lettelijke vertaling neemt, plee werd vroeger gebruikt in boerse kringen, of "het huisje", Frans toilet op de camping: hurk-wc ( niet zo vaak meegemaakt). Het ligt vooral aan het "jargon" van de omgeving, soms aan de stemming of omstanders in het verhaal, lijkt mij.

Al denk ik trouwens wel, dat je je karakters zo min mogelijk naar het toilet moet laten gaan, eten, tanden poetsen, etc. tenzij het een duidelijke functie heeft in het verhaal.

Inderdaad. Heb je ooit geweten dat Harry Potter naar het toilet gaat?

Ja. Hij komt er een paar keer Moaning Myrtle ofte Jammerende Jenny tegen.

Ja, akkoord. Maar toch niet terwijl hij zijn gevoeg aan het doen is? Of wel?

Ja, zo vanbuiten ken ik de boeken niet... ;)