Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Flash backs en het 'had-misbruik'

7 februari 2013 - 11:33
Ik ben een boek aan het schrijven voor YA. In de eerste scene komt een flash back voor: een korte verklaring waarom de hp in de kreupelbosjes zit. Hij is op zoek naar een wild zwijn. In de derde alinea denkt hij terug aan de ravage die het beest in zijn bos heeft aangericht. 2 maal een flash back dus in de eerste scene van het boek. Hierdoor gebruik ik in de eerste scene 13 maal het woord 'had'. Mijn vraag is: hoe kan ik dit omzeilen? ik heb het fragment al op Proeflezen gezet en het al een aantal keren herschreven. Tenslotte heb ik een oproepje gedaan om de eerste alinea voor mij te herschrijven. Hier heb ik geweldige reacties op gehad. Hierdoor kon ik het probleem met de eerste scene beter doorgronden. Ik weet nu dat ik de opbouw met de flash back leuk vind. Ik weet nu ook dat als ik de zinnen erg verander, ik niet alleen de sfeer maar ook de karakters van de personen teveel verander. Dat wil ik niet. Hoe kan ik de sfeer hetzelfde houden en de woordjes had, hadden omzeilen? (in het begin van mijn schrijven gebruikte ik teveel maar-en daarna maakte ik de zinnen te kort en daarna plakte ik alles aan elkaar met 'en'. Dat is nu allemaal zo'n beetje verholpen en nu zit ik nog met 'had'. Steeds weer een nieuw probleem...) Mijn beginzin luidt: Voor dag en dauw had Falco de eerste sporen van het beest ontdekt en sindsdien had hij onafgebroken gerend. Het was de inspanning waard geweest. Hij had gelijk gehad! Het is voor zijn karakter belangrijk dat de lezer ziet: hij maakt andere keuzes dan de rest, hij kan goed rennen, hij volgt zijn gevoel etc. Maar ook: we zitten in een andere wereld. Er is dus veel voor de opbouw te zeggen en ook voor de woordkeuze. Alleen de hadjes moeten weg. Alvast bedankt voor het meedenken.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 februari 2013 - 14:58
Hoi Gerritje Het is inderdaad hetzelfde soort probleem. Therese heeft ongetwijfeld gelijk dat dit ergens anders hoort, maar iedereen was toch al een beetje klaar met dit forumonderwerp, dus kan het mi geen kwaad. Ik wilde een verhaal beginnen (echt het begin van mijn boek) op de hp inzoomen en dan 3 uur terug in de tijd. dan weer verder en dan 1 dag terug in de tijd. Een geoefend schrijver was hier wellicht mee weg gekomen, zo niet ik. het was te ingewikkeld. dat vind ik van jouw stukje ook: ik verhuis, had een leuke/hoopgevende dag. Gister was nog niet zo leuk, want ik heb geen vrienden. Die had ik vroeger ook niet. mam zei vorige week dat ik moest gaan zwemmen: dat zijn al 4 tijden nu gisteren vorige week vroeger Dat gebeurt soms in je hoofd als je je dag overdenkt of een vriendin van vroeger tegenkomt of aan een nieuwe situatie begint. Hier leest het erg moeilijk. Als je andere stukjes heel helder zijn, kan dit best. Als je dit te vaak doet, haak ik af Ik heb het omgegooid en de gemakkelijkste weg gekozen: geen flashback op pagina 1. Nu gaan ze vissen vangen...

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 februari 2013 - 21:57
Diana, Nienkea, bedankt voor de reactie. Het is ook wel wat mosterd naar de maaltijd, maar ik kwam wat laat bij dit forumonderwerp en vond niet het antwoord op mijn eigen vraag. Toen ik zag dat het nog niet echt heel 'oud' was heb ik het toch maar gewaagd. Nienkea stelt het helder: niet te veel verschillende tijdvormen op elkaar gebruiken. Mijn gedachte, maar misschien heb ik het verkeerd is deze: als je schrijft in de o.v.t. heb je voor een flashback de v.v.t. in ieder geval even nodig om het verschil in tijd duidelijk te maken. Maar wanneer je vanuit de o.t.t. schrijft moet wellicht het gebruik van de o.v.t. voor een flashback voldoende zijn.

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
21 februari 2013 - 21:59
Mijn gedachte, maar misschien heb ik het verkeerd is deze: als je schrijft in de o.v.t. heb je voor een flashback de v.v.t. in ieder geval even nodig om het verschil in tijd duidelijk te maken. Maar wanneer je vanuit de o.t.t. schrijft moet wellicht het gebruik van de o.v.t. voor een flashback voldoende zijn.
Ja, daar kan ik me wel in vinden.