Het gaat dus over een jongen, neem ik aan Ik zou hij nemen

Hangt ervan af wat de antecedent is.

De lieverd <- het. Het maakt niet uit of de lieverd een hij of een zij is. Het is een het. Je kunt niet zeggen: Wat een lieverd is de toch (de lieverd). Bij dergelijke verwijzingen schiet het NL tekort. Je zou nog wel kunnen schrijven: Wat een lieverd is die toch, maar dan krijg je een nuanceverschil in gevoelsbetekenis.

Huh? Lieverd is toch mannelijk? Anders zou het wel het lieverd zijn. Al denk ik dat je in deze zin wel "het" zou kunnen zetten als de antecedent waarnaar je verwijst "het hondje" of "het monster" of zoiets is.

Huh? Lieverd is toch mannelijk? Anders zou het wel het lieverd zijn. Al denk ik dat je in deze zin wel "het" zou kunnen zetten als de antecedent waarnaar je verwijst "het hondje" of "het monster" of zoiets is.

Zo dacht ik ook; daarom heb ik # 4 aangepast. Overigens hoort deze vraag niet bij Research, maar bij Korte vragen over taal en spelling: http://www.schrijvenonline.org/forum/10306 Even verplaatsen, lila? Dat kan via Bewerken.

Ik heb ook het idee dat formele regels hier niet volstaan. En omdat het een (interne) dialoog is, kan er veel. En bovendien is het de opdracht van een schrijver om creatief te zijn met taal. Dus luister naar je gevoel. Er zit een nuanceverschil in deze zinnen. Wat een lieverd is hij toch. Wat een lieverd is het toch. Wat een lieverdje is hij toch. Wat een lieverdje is het toch.

Het is allebei goed, maar het zegt net iets anders. Ik zie het zo: 'Wat een lieverd is hij toch' verwijst naar een specifiek persoon die aanwezig is en is een reflectie die de spreker deelt met een specifieke toehoorder. 'Wat een lieverd is het toch' verwijst naar een persoon, in dit geval die ene jongen die een lieverd blijkt te zijn, terwijl de spreker zich niet tot iemand specifieks richt. Je kunt het vergelijken met 'wat is deze kaas lekker' of 'wat is kaas lekker'. In het laatste geval is de uitdrukking een overpijnzing van de spreker en tot niemand in het bijzonder gericht.

Wat een lieverd is hij toch. (Hij is altijd een lieverd) Wat een lieverd is het toch. (Hij heeft iets liefs gedaan) Mijn gevoel.

Wat een lieverd is hij toch. (Hij is altijd een lieverd) Wat een lieverd is het toch. (Hij heeft iets liefs gedaan) Mijn gevoel.

Goed onder woorden gebracht, Tja. Ik denk er precies zo over. In dit geval zou ik "het" gebruiken. Zeg het maar eens hardop, lila.

Wat een lieverd is hij toch. (Hij is altijd een lieverd) Wat een lieverd is het toch. (Hij heeft iets liefs gedaan) Mijn gevoel.

Inderdaad goed verwoord. Zo voel ik het ook. Denk niet dat er per se een goed of fout is, maar dat de betekenis bij beide gevoelsmatig anders is.

Ik heb inderdaad ook de indruk dat "het" iets meer de nuance kan hebben dat het om een momentopname gaat. Dat kan zoals Tja zegt, maar ook vanuit de spreker. Dat vind ik duidelijk in een negatieve context. "Het is een echte buffel!" = op dit moment gedraagt hij zich als een buffel of = op dit moment vind ik dat hij een buffel is "Hij is een echte buffel!" = hij heeft het karakter van een buffel Vandaar dat je 'het' mooier vindt in je verhaal, omdat dat misschien iets meer weergeeft dat het om een opflakkering van affectie bij de spreker gaat. Zelf zou ik bij twijfel overigens gewoon "Wat een lieverd!" schrijven.