Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Kilometers of mijlen? Getallen in woorden of in cijfers?

Als amateurschrijver, bezig aan mijn eerste manuscript kwamen de volgende vragen in mij op: Daar mijn manuscript zich hoodzakelijk in de VS afspeelt nam ik klakkeloos aan dat ik afstanden in de door de VS gehanteerde maatstaven moest doen. Bijvoorbeeld geen kilometers maar mijlen, en geen meters maar voeten. Dat zijn immers de maten die in dat land gebruikt worden. Eén van mijn testlezers vond dit juist verwarrend en gaf aan constant in haar hoofd bezig te zijn met omrekenen wat haar het leesplezier ontnam. Ze adviseert me dan ook om te overwegen de afstanden naar Europese maatstaven om te zetten. Voor mij persoonlijk zit er wel een kern van waarheid in en ik overweeg dan ook serieus alles naar Europees model om te zetten. Ik vraag mij af wat jullie mening hierover is als profi's en mede hobbisten? ( Voorbeeldtekst voor het volgende onderwerp ) "Normaal gesproken zouden ze over twee en een halve dag in Norfolk aankomen, maar de snelheid was door de storm teruggebracht naar een schamele 15 knopen. De navigatiecomputer stelde de aankomsttijd met elke vijf minuten bij. Ze hadden nu al ten opzichte van hun schematijd vier uur vertraging opgelopen." In bovenstaand voorbeeld schrijf ik "15 knopen" in cijfers. Vervolgens heb ik weer over "vijf minuten" en "vier uur" Ik gebruik cijfers om afstanden, of snelheden aan te geven. Als ik cijfers in een andere context gebruik schrijf ik ze als een woord. Zijn hier richtlijnen voor of is het aan de fantasie van de schrijver zelf? Guido.

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De basisregel is dat je getallen onder de twintig, en ronde getallen vanaf twintig, voluit hoort te schrijven. Over de mijlen en kilometers: zijn je hoofdpersonen Europeanen of Amerikanen? In het eerste geval zou ik kilometers gebruiken, in het tweede geval mijlen. Dat vergt inderdaad rekenwerk van de lezer en als je het veelvuldig gebruikt, zou ik er wel een omrekentabelletje bijzetten. Maar anders zou het toch wringen, voor mij. In een verhaal dat zich in de middeleeuwen afspeelt, gebruik je toch ook niet het metrieke stelsel, hoe handig dat ook is.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De plaatssituering in mijn ms is ook de VS toen het nog Engelse kolonies waren. Kilometers kon ik nog in mijlen omzetten, een duim ook nog maar een 'inch' ging me te ver. Dus heb ik het gehouden bij kilometer, duimbreed en centimeters. En ook millimeters. Ik ben er vanuit gegaan dat ik consequent diende te blijven. En dat slaat meteen op je tweede onderwerp. Ik verkies en heb ook vaak de raad gekregen om voluit te schrijven. Ik doe dat dus ook. Afwisseling is niet oké. Het is het ene of het andere en dat geldt niet alleen voor cijfers enz, maar eigenlijk voor alles: punctuatie, gebruik van hoofdletters, enz. Vijftien knopen dus? Misschien zijn er mensen die er een andere visie op hebben.

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Waarom is de basisregel trouwens dat je alles ronduit moet schrijven? Wat is de logica hierachter?

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat het aangenamer leest wellicht. Overigens mogen exacte gegevens zoals die 15 knopen wel in cijfers geschreven worden, maar ik vind dat persoonlijk niet zo mooi staan. Enkel data zou ik in cijfers schrijven. Maar zoals Chris schijft: het belangrijkste is dat je conseqsuent bent. http://taaltelefoon.vlaanderen.be/nlapps/docs/def…
In een verhaal dat ik schrijf gebruik ik het woord zevenendertigste. Ik vind dit totaal niet aangenaam lezen, en toch moet ik het gebruiken omdat het klaarblijkelijk de basisregel is. Liever schrijf ik 37ste. Duidelijk en helder. Wat vindt jij hiervan? Aha. Ik zie het al in je link. Bedankt. Nu klinkt alles me logisch in de oren. 37ste moet zo geschreven worden.

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Hoewel ik ik het ook volgens de regels doe, vind ik dat getallen in cijfers storend lezen.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het zijn geen taalregels, maar slechts vuistregels (voor redacties), dus je kunt doen wat je wilt. En die mijlen zou ik erin houden.

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als de personages Amerikanen zijn, zou ik voor mijlen, inches en dergelijke gaan. Past veel beter bij dat land dan kilometers. In mijn ms schrijf ik een getal als zesendertig voluit - als het honderdzesendertig was zou ik het ook voluit schrijven, omdat het in een dialoog voorkomt -, maar een adres en postcode weer met cijfers. Het adres komt voor in een brief, en ik zie nou niet echt iemand opschrijven: Met vriendelijke groet, Waus Schnitzelstraat zesennegentig vierduizendzevenhonderdzesendertig uu pee plaatsnaam :P

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Telefoonnummer en adressen met cijfers, voor de rest zoveel mogelijk voluit schrijven. Dat staat veel mooier. Ik zou ook mijlen, voeten en duimen aanhouden voor een Amerikaans verhaal. Dat hoort er toch helemaal bij?

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
...ik zie nou niet echt iemand opschrijven: Met vriendelijke groet, Waus Schnitzelstraat zesennegentig vierduizendzevenhonderdzesendertig uu pee plaatsnaam :P
Waus ... :D

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank jullie allemaal voor de reacties!! En mijn excuses dat ik eerdere topics over het getallen onderwerp heb gemist! Blijkbaar heb ik mijn zoekopdracht op het forum verkeerd uitgevoerd alvorens ik over getallen begon te "zeuren" De hoofdpersonen in mijn ms zijn allen Amerikanen die, gestationeerd op een Amerikaans oorlogschip alle wereldzeeën bevaren. Maar dan nog blijven het Amerikanen natuurlijk, en speelt zich hun privéleven gewoon in de VS af Na alles eens op mijn gemak gelezen te hebben houd ik dus toch maar vast aan de voor de VS geldende maatstaven. Ook de getallen heb ik veranderd. Enige uitzondering heb ik gelaten voor de tijdswaarneming op het schip. Hier hanteer ik getallen als: 22;00 GMT ( wereldtijd als geldende tijd op het schip ), terwijl de tijd in de hp's hun privéleven gewoon bijvoorbeeld tien uur 's avonds is. @Waus; Ik betwijfel ten zeerste of de post heden ten dage in staat is een poststuk met een adres zoals jij formuleert af te leveren!! :D :D

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Er zijn in deze wereld zóveel verschillende notaties voor tijd en afstand dat het je gewoon gaat duizelen. Wil je je boek op de Nederlandse markt uitbrengen? Gebruik dan voor de Nederlanders gewoon begrijpelijke dingen. Wil je Amerikanen benaderen? Gebruik dan de Amerikaanse notaties. Wil je de Engelse markt veroveren? Ga dan voor miles and inches. (een mijl=1,5 km...een zeemijl=1,8 km) Wil je je boek in het Swahili uitgeven? Reken het dan maar om naar voetstappen.( een vrouwlijke voetstap is 24,3 cm, behalve bij de mannen, dan is een voetstap 29 cm, kinderen tellen helaas nog niet mee. Maar de emancipatie rukt op.) Om het nóg gemakkelijker te maken, gebruiken de original Eskimo's de gemiddelde lengte maten van de robben die ze gevangen hebben. Dit is ongerekend, ik help je even, 110 cm. Dit is de gemiddelde maat van 2009. In verband met de overbevissing en het opwarmen van de aarde daalt echter de gemiddelde lengte van de gevangen zeerob. Dat dit complicaties geeft in het verwerken van afstanden, spreekt voor zich. Wil je het echter precies weten als je in Alaska wilt uitgeven, dan mail me maar even. Succes ermee... :D :D :D flauw grapje van Bobcat.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nederlanders begrijpen heus wel wat een mijl is. Ze zullen de precieze afstand niet weten, maar dat maakt zelden een wezenlijk verschil in een verhaal. Het gebruik van mijlen en gallons en dergelijke draagt juist veel bij aan de sfeer van een verhaal, als het bij de locatie en de personages past.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
We moeten de lezer niet onderschatten Schli. En dat doe ik ook niet. Maar soms heb ik de neiging om sommige vragen schetsend te beantwoorden. Sorry, aard van het beestje, Bobcat. :)

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vond die robben toch interessant, al wist ik dat het scherts was. Mijn reactie sloeg die van jou over. Er zijn in deze wereld al zoveel manieren om meetkundige eenheden te noteren, dat het moeilijk wordt om in fantasy-werelden iets origineels te verzinnen. En daar haal ik mijn maatstaf vandaan. Zo zal een "voet" een flink stuk kleiner zijn als het verhaal over dwergen gaat. En in mijn eigen wereld varieert de afstand tussen steden met het jaargetijde (en feitelijk zelfs per dag), want dat wordt in "uren gaans" berekend, waarbij een uur een deel is van de tijd tussen zonsop- en -ondergang (wat in Japan ooit ook het geval schijnt te zijn geweest).

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Japan, interessant Schli, misschien een beetje off topic. Maar er was inderdaad verschil in reistijd tussen de Japanse mannen en hun geisha's over dezelfde afstand. Dit had vaak te maken met het feit dat de vroegere Japanse vrouwen hun voeten in lieten binden als baby om ze klein te houden. Dit was toen een teken van buitengewone schoonheid. Dit noopte hun echter tot het nemen van veel kleinere passen wat de reistijd verlengde. De grootte van de voet is blijkbaar bepalend voor de af te leggen afstand tussen dusk and dawn. Bobcat.

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Maakt het trouwens wat uit of iemand met 10 of 14 knopen zeilt, 10 of 18 zeemijlen ver moet, of iemand 5 of 7,5 mijlen dan wel kilometers loopt? Hoofdzaak is om om het gevoel van snelheid of afstand te laten aanvoelen in de tekst. Is 10 knopen snel of traag? Duren die 5 kilometer lang? Relevantie.

Lid sinds

19 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mijn ms speelt zich ook af in de VS en mijn personages zijn Amerikanen. Ik probeer zoveel mogelijk te vermijden om over mijlen, feet, inches, yards, gallons, pints, barrels e.d. te spreken. Ik laat het een beetje in het midden Btw Bobcat, even wat slakken met zout bestrooien, een mijl is 1,609 kilometer, een zeemijl 1,852 kilometer. En G.Wolfs, een schamele 15 knopen is toch nog een lekker windje 4. Best stevig hoor, al is het geen storm meer:-)

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heb met interesse de post's van Bobcat en schlimazlnik gelezen! Ik wist niet dat er zulke notaties bestonden. Ik vraag me nu al af wat het verschil is tussen Alaska en de Lower48 in notaties! Laat ik maar eerst eens denken om het misschien in Nederland uit te geven voor ik me überhaupt illusies zou maken om het in andere landen uit te geven, zoals de VS. En dan word het vast en zeker verfilmd, nadat het al een bestseller was natuurlijk...De film wordt een kaskraker en ikke miljonair....... :D :D Ja ja.... :o :o :p Mijn vrouw leest graag de boeken van Nora Roberts en ik had derhalve vanmiddag een boek van haar doorgebladerd op zoek naar notaties. Ondanks dat het verhaal zich in de VS afspeelt was alles omgezet naar Europese maatstaven ( vertaald waarschijnlijk ). Verwarrend allemaal dus. Naja...Het is nog maar een manuscript en alles omzetten naar Europese maatstaven is gauw gebeurd... Het is helaas geen zeilboot Naiche. Dan was 15 knopen al heel wat. Ik lees regelmatig het blog van zeilmeisje Laura Dekker en zij is soms maar al te blij als haar Guppy 5 knopen haalt. In de tekst in mijn eerste post bovenaan geven de 15 knopen een tegenslag aan voor een bemanning van 2500 koppen, die na een lange missie van zeven maanden in de Perzische Golf en de Adriatische Zee op weg naar hun thuishaven in Norfolk VA zijn. De topsnelheid van het schip bedraagt 40 knopen dus de storm haalt de snelheid er behoorlijk uit, ook al omdat ze maar op halve kracht door de storm ( stormsein windkracht 11 van kracht ) op de Atlantische Oceaan varen. Guido.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Eeuh, even wat zout verder rondstrooien.. Naiche begint er tenslotte mee....Je moet eens opletten hoeveel er met getalen in verhalen wordt gewerkt. Getallen voor aantallen, maten, afstanden, noem maar op. Het blijkt toch een belangrijk deel te zijn van ons leven, die getallen. Misschien waard om een apart verhaal over te schrijven..... Bobcat :(

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Eeuh, even wat zout verder rondstrooien.. Naiche begint er tenslotte mee....Je moet eens opletten hoeveel er met getalen in verhalen wordt gewerkt. Getallen voor aantallen, maten, afstanden, noem maar op. Het blijkt toch een belangrijk deel te zijn van ons leven, die getallen. Misschien waard om een apart verhaal over te schrijven..... Bobcat :(
Tja, als je een vrouw hebt die werkzaam is als accountant dan weet je het wel hè :D :D Niet dat ik er nou een verhaal over wens te schrijven, maar getallen lijken in alle opzichten wel deel van ons leven uit te maken. Ik heb er thuis weinig last van maar beroepshalve hang ik ook in elkaar van getallen. Als één getalletje niet klopt kan ik tot soms wel een 4 cijferig bedrag armer worden in sommige landen... Dus ik reken me suf de hele dag om de getalletjes kloppend te houden, en tussendoor ook nog eens de klanten tevreden te stellen door antwoord te geven op de vraag hoe laat ik nu eens daar ben...Om vervolgens weer het aantal minuten vertraging door te mogen geven door een file, die ook weer in lengte of minuten berekend word door getallen. Zelfs als ik onderweg mijn rust geniet ga ik nog door want na 9 uur rust mag ik weer rijden, en dat 3 dagen in de week. De andere twee dagen mag ik dat pas na 11 uur...O jee als ik één minuut te vroeg rij, want dan zou me dat wel eens in sommige landen weer een 4 cijferig bedrag armer maken. Na vier en een half uur rijden drie kwartier rust..Maar in Frankrijk is dat weer een uur. En in het weekend moet ik weer 48 uur weekend rust genieten...O, het mag korter hoor, maar dan moet ik die uren het volgend weekend weer compenseren. 3 dagen in de week mag ik 9 uur rijden en 2 dagen in de week 10. Daar mag ik ook weer niet één minuut overheen zonder in sommige landen, ja daar komt ie weer, een vier cijferig bedrag te moeten neertellen. Oh, en als ik 11 uur rust geniet dan moet dat binnen de 24 uur zitten en mag ik maar 13 uur werken ipv de gebruikelijke 15 uur per dag. Ik hang al bijna 25 jaar in elkaar met getallen... :crybaby: Dáár zou ik inderdaad een boek over kunnen schrijven!! :D Guido.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
G. Wolfs, ik moest bijna naar lucht happen toen ik je relaas las. Dit heb ik een personage laten schrijven gesitueerd in de 18de eeuw: "Talloze andere voorbeelden gaf hij om te besluiten dat er slechts één kalender was: die van de natuur. Alle tijdschema’s en tijdstabellen ontsproten aan het menselijk brein deden het lijden van de mens en zijn geestelijke chaos alleen maar toenemen." Ik zit er blijkbaar dus niet ver naast.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je zou de wereld van de cijfers een conflict kunnen laten opleveren door een personage met dyscalculie op te voeren. Dat gezegd hebbende: welke eenheden je in een verhaal ook opvoert, je zult de lezer ook moeten laten merken hoe die eenheden voelen voor de personages. "Hij legde binnen een dag honderddertig werst af" zegt helemaal niets. Ook niet als je weet wat een werst is. En dat "hij" in een trojka rijdt. Interessante link: http://nl.wikipedia.org/wiki/Categorie:Niet-SI-ee…

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, mooie weetjes staan erin, als: Een gemet is een oude vlaktemaat. De naam is nog te herkennen in de naam van het eiland Tiengemeten :!:

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat dacht je van een titel voor je nieuwe boek? Met de vlam in de tijd.. :lol: :lol: :lol: :lol:
:D :D :D :D :D Super bedacht Bobcat!!! Het is in één zin samengevat wat mijn baan tegenwoordig inhoud!!! Chris. De hedendaagse wereld van transport is vergeven van cijfertjes en tijdsdruk. Zo draai ik al jaren in die mallemolen mee. Chicago bezong het al in hun liedje "Does Anybody Really Know What Time It Is": "Does anybody really know what time it is Does anybody really care If so I can't imagine why Cause we have time enough to cry" In het laatste refrein vervangen de heren "cry" voor "die" Vervoer...Of het nou over land is, lucht, of water. Cijfertjes spelen een grote rol in het geheel. Een deel van mijn ms speelt zich af op een marineschip. Vervoer over water dus. De tekst in de eerste post is gezien door de ogen van één van mijn hp's die roerganger is en dus op de brug staat. Met voor zich een scala aan beeldschermen die hem genadeloos vertellen wat hun positie is, koers, snelheid, en de aankomstijd in Norfolk die regelmatig wordt bijgewerkt door de navigatiecomputer, aangepast aan de lage snelheid die ze hebben. Eerlijk gezegd ben ik wel een beetje geschrokken op jullie kritiek op het gebruik van cijfertjes om iets aan te geven. Beroepshalve ben ik het gewend natuurlijk, en het kan als een sluimerende ziekte door mijn ms razen. Buiten de marine laat ik het gecijfer achterwege in mijn ms. Maar door jullie kritiek heb ik mij voorgenomen hier nog eens nader na te kijken. Door gewoonte kan het er onbewust toch ingeslopen zijn. En dat terwijl ik ooit aan mijn ms begonnen ben om eens lekker tot rust te komen van mijn baan als "roadmanager." Een passage uit dezelfde alinea als in de eerste posting. "Hoffman gaf de radarwacht opdracht het andere schip nauwlettend in de gaten te houden, voor het geval het zou versnellen, of een koerswijziging zou inleggen. Andy kon zich eindelijk weer concentreren op de computerschermen waarop hij de snelheid en koers scande. De Miles-to-go op zijn scherm telde verschrikkelijk langzaam af vond hij. En dat stond weer in overeenstemming met navigatiecomputer die nu inmiddels een aankomsttijd aangaf op zaterdag 15;56 GMT. Dat was tegen elf uur in Norfolk. Hij vervloekte de kille cijfertjes op zijn beeldschermen, die in het geheel geen rekening leken te houden met de verlangens van de bemanningsleden om hun geliefden weer in hun armen te kunnen sluiten." De navigatiecomputer schotelt mijn hp natuurlijk feilloos de cijfertjes voor. Daarbij doe ik een poging het menselijke aspect zonder cijfertjes te laten doordringen tot de lezer. Hopelijk met succes...? Guido.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Guido, er is niets mis met cijfers hoor! Twee bekende schrijvers van onderzeeboot avonturen, ook ex-marine mensen, laten je in hun verhalen uitgebreid meegenieten van alle cijfers die op al die verschillende schermen worden getoond. Tussen de regels door wordt zelfs de werking van al die Hi tech kastjes op een begrijpelijke manier uitgelegd. Hierdoor begrijp je veel beter hoe een onderzeer in elkaar zit. Dat dit absoluut niet saai hoeft te zijn bewijzen ze wel met de verkoopcijfers, (Alweer cijfers), van hun boeken. The hunt for the Red October, is zelfs verfilmd met Sean Connery in de hoofdrol. Bobcat.