Hoe moet het met de aanhalingstekens als je een dialoog beschrijft waarin een dialoog directe rede zit? Ik geef een voorbeeld en schud iets uit mijn mouw : Max keek Tina somber aan en vervolgde zijn verhaal: "Op dat ogenblik wist ik helemaal niet meer hoe het verder moest. De man hield een pistool tegen mijn slaap en zei: 'Ga je me nu zeggen waar dat geld ligt?' Ik antwoordde hem niet meteen. Kan je je inbeelden hoe ik me voelde?" "Dat kan ik," antwoordde Tina ontroerd door zijn openhartigheid. "Die vent stonk vreselijk naar look en je weet hoe ik op look reageer. Ik zei hem: 'Als je me nu nog één keer vraagt waar dat geld ligt, dan zal ik je vragen hoeveel sterretjes er zijn!' 'Hoeveel sterretjes?' 'Ja, hoeveel sterretjes! Of ze pootjes hebben of niet!' Toen haalde hij de trekker van zijn revolver over." "En toen?" vroeg Tina. "Schatje, ik sta je dit hier te vertellen! Denk eens na!" Ik heb voor de directe rede dubbele aanhalingstekens gebruikt, en voor de directe rede binnen de directe rede enkelvoudige aanhalingstekens. Is dat oké? Is de dialoog met de dialoog er in vervat duidelijk voor de lezer? De inhoud is hier van geen enkel belang. Aanpassingen kan ik niet doen want het is niet voor mij dat ik dit vraag. Ik zelf zou zoiets anders aanpakken. Maar in feite zou het mogelijk moeten zijn om het zo te schrijven omdat mensen vaak in de spreektaal een dialoog 'nadoen'. Dank bij voorbaat.