Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdragen aan

Als je een boek aan iemand opdraagt, wat doe je dan precies?

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Volgens mij plaats je die aan het begin van een boek. Dat kan voor of na de 'titelpagina' zijn. Meestal staat zij in de buurt hiervan. Als een boek aan iemand wordt opgedragen, heeft volgens mij deze persoon voor een groot deel de schrijver geïnspireerd, aangezet en/of een reden gegeven tot het schrijven hiervan en wil de schrijver dit delen met zijn/haar lezers. Of bedoelde je dat niet?

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Natuurlijk is het mooi om je boek aan een dierbare op te dragen, maar het mooist vind ik als het boek aan niemand anders dan de lezer wordt opgedragen ;) .

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Een heel grote foto van mij op de cover zetten, Parrot. :D De lezers zullen je eeuwig dankbaar zijn.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor de reacties. Het verplicht verder dus tot niets. Nou ja, behalve in het geval van de cover met Tja misschien :lol:

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het verplicht tot niets? wat een interessante conclusie. Waarom dacht je dan dat het tot iets verplichtte?

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
je kunt ook gewoon schrijven op die eerste pagina: Dit boek is niet voor jou geschreven. Zal in de meeste gevallen muv de moeder, man , kind of hartsvriendin die het boek leest van toepassing zijn.

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik snap hier eerlijk gezegd niets van :confused:
Het boek wordt meestal opgedragen aan 1 persoon. De kans is dus heel groot dat het boek niet opgedragen is aan de lezer. Ben ik nu echt zo onduidelijk? Echt voorbeeld: ik kijk nu in het boek waar ik nu in bezig ben Die laatste zomer- Tatiana de Rosnay *slaat open- Aha Bingo! Voor Sophie en Nicolas Ze weten wel waarom (lekker vaag: ik voel me nu als lezer buitengesloten) Het boek is dus niet voor mij dan. Ze had net zo goed kunnen schrijjven. niet voor jou, je weet wel waarom dat was een stuk duidelijker geweest. xas Moge duidelijk zijn: Ik heb het er niet zo op als boeken opgedragen worden aan iemand. Ik vind dat de lezer moet denken dat het boek voor hem/ haar geschreven is.

Lid sinds

19 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
O, maar dan begrijp je de term 'opgedragen aan' waarschijnlijk helemaal verkeerd :confused: Zie de post van ilmrm.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het verplicht tot niets? wat een interessante conclusie. Waarom dacht je dan dat het tot iets verplichtte?
Hoi MichaM, Stel: je draagt het werk van een stichting een warm hart toe. Je draagt het boek op aan die stichting. Schept dit de verwachting dat de inkomsten uit dit boek naat die stichting gaan of is het een eer?

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Stel: je draagt het werk van een stichting een warm hart toe. Je draagt het boek op aan die stichting. Schept dit de verwachting dat de inkomsten uit dit boek naat die stichting gaan of is het een eer?
Bij mij schept dit de verwachting dat in iedergeval een deel van de opbrengst naar de stichting gaat.

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
In principe hoeft dat niet, maar het is wel misleidend voor de lezer als een boek bijv opgedragen wordt aan het rheumafonds en geeft de organisatie niets van de opbrengst. De lezer denkt misschien dat deze door een boek van jou te kopen, tegelijk een goed doel steunt. Zjors, als ik het dan niet snap... ik weet best wat het woord opdragen wil zeggen btw. Waarom schrijven auteurs dan: Voor puntje, puntje, puntje (dan wordt opgedragen aan bedoeld, maar dat staat er niet, dus. Ik heb wel een punt. dat wil ik even kwijt!)

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zjors, als ik het dan niet snap... ik weet best wat het woord opdragen wil zeggen btw. Waarom schrijven auteurs dan: Voor puntje, puntje, puntje (dan wordt opgedragen aan bedoeld, maar dat staat er niet, dus. Ik heb wel een punt. dat wil ik even kwijt!)
Johan Cruyff zou er jaloers op zijn.

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het boek wordt meestal opgedragen aan 1 persoon. De kans is dus heel groot dat het boek niet opgedragen is aan de lezer.
Of je draagt een boek op tegen iemand. Giphart doet dat bijvoorbeeld in Phileine Zegt Sorry, maar meer als inside joke voor degenen die zijn andere boeken ook hebben gelezen. In ieder geval is je publiek dan al groter: je sluit maar één persoon buiten. ;)
Voor Sophie en Nicolas. Ze weten wel waarom (lekker vaag: ik voel me nu als lezer buitengesloten)
Haha ik denk dat er dan een hoop Sophie's en Nicolassen zijn die dat boek openslaan en denken: "oh ja? Ik heb anders geen idee waarom!". Ik snap je punt wel. Eerlijk gezegd vind ik het zelf wel mooi als een boek aan iemand is opgedragen, maar alleen als het ergens op slaat, dus een persoon of groep die inderdaad een inspiratiebron is geweest of op een andere manier heeft geholpen het boek tot stand te brengen. Niet zoiets als "voor mijn kleinkinderen want het is zo leuk voor hen als hun naam voorin een boek staat, dan kunnen ze dat op school laten zien, ook al hebben ze geen idee waar het over gaat en kunnen ze het zelf pas over tien jaar lezen".

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zjors, als ik het dan niet snap... ik weet best wat het woord opdragen wil zeggen btw. Waarom schrijven auteurs dan: Voor puntje, puntje, puntje (dan wordt opgedragen aan bedoeld, maar dat staat er niet, dus. Ik heb wel een punt. dat wil ik even kwijt!)
Johan Cruyff zou er jaloers op zijn.
Ik heb Johan het voetballen geleerd. Laat maar zitten. Ik bedoel het hartstikke on-topic, maar als ik niet overkom, jammer dan. xas edit** Lees nu Jamie.. dank je, hè hè. Ok, ja, dat is ook weer waar.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Vaak wordt het opgedragen aan familieleden die geleden hebben onder het schrijven van het boek. Ze hadden geduld, ze hebben aangemoedigd, ze hebben begrip opgebracht voor de afwas die bleef staan, al de zenuwinzinkingen stoïsch opgevangen... ze stonden te springen om een nieuw hoofstuk te lezen... bij elk personage dat het hoekje omging, hebben ze een traantje weggepinkt..., zo beeld ik me dat in... :rolleyes: Ik heb wel eens gedacht het boek niet op te dragen aan... wegens pure sabotage...

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Vraag naar aanleiding van bovenstaande: denken jullie hetzelfde over een 'ter nagedachtenis aan ...'? :)

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marcella, ik vind het nikszeggend, omdat ik de personen toch niet heb gekend.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ook als zo iemand een belangrijke inspiratie vormde voor het schrijven - en dat ook in de tekst terug te vinden is? Bijvoorbeeld wanneer iemand een kind verliest en daardoor geinspireerd raakt een boek te schrijven over zijn ervaringen. Ik kan me voorstellen dat lezers het aan de ene kant zouden kunnen waarderen ("Kijk, hij weet waar hij over schrijft!") en daardoor meer waarde toekennen aan het boek, maar aan de andere kant zou het inderdaad nietszeggend kunnen zijn.

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nee, dan niet. Wel als het verhaal zo op het oog niks met de overledene te maken heeft, en er ook niks staat over waarom juist die overledene bij dit verhaal.

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik hoop dat mijn nieuwste manuscript uitgegeven gaat worden zodat mijn (v)echtgenoot nog kan delen in die roem. Hij heeft me enorm op weg heeft geholpen. Daarom heb ik het aan hem opgedragen.