Ik heb een zin waar het werkwoord 'liplezen' er staat als voltooid deelwoord : 'Hij articuleerde de klanken alsof ze dienden gelipleest te worden'. Twee feedbackers maakten me attent op het feit dat het voltooid deelwoord van 'liplezen' niet bestaat, dat 'liplezen' niet vervoegd kan worden. Ik vind het ivoltooid deelwoord indd niet terug bij 'definitie en betekenis van' op google. Het wordt daarentegen wel gebruikt (nogmaals google). Mijn vraag is : in welke mate moet een schrijver:schrijfster zich onderleggen aan taalautoriteiten? Ik ben er vrij rebels in en ga er van uit: hoe meer zielen hoe meer vreugd. Een nieuw woord of een nieuwe woordvorm beschouw ik als een verrijking. Regels zijn relatief, taal is dynamisch, enz. Ik betwist helemaal niet dat er schrijfregels moeten zijn. Stel je het verkeer voor zonder de verkeerslichten... maar moet je nu op zoek gaan naar een ander woord, een andere uitdrukking die niet helemaal weergeeft wat je wil weergeven alleen al om de taalregels te respecteren? En dan gaat het hier uitsluitend over een werkwoord dat m.i. altijd kan vervoegd worden. ik liplees jij lipleest ... ik word gelipleest alsof hij gelipleest diende te worden Wat denken jullie daarvan? In welke mate moeten nieuwe woorden, of nieuwe woordvormen geweerd worden? Hier gaat het uitsluitend over een vervoegvorm van een reeds bestaand werkwoord.