Lid sinds

18 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Natuurgetrouwheid van locatie. Hoever moet je gaan?

23 april 2008 - 10:29
Ik ben bezig aan een roman die (losjes) gebaseerd is op waargebeurde verwikkelingen. Ik heb besloten een deel van het verhaal te laten spelen in een stad waar ik ooit gewoond heb, en heb een bestaande wijk gekozen als lokatie. Binnenkort ga ik er eens sfeer snuiven. Nu vraag ik me af: hoever moet je daarin gaan? Ik neem aan dat het nogal ver gaat om een bestaand adres te nemen waarin de gebeurtenissen zich afspelen, te meer daar het onderwerp waarover ik schrijf heftig is en het best wilde reacties bij mensen kan oproepen. We willen niet dat wildvreemde mensen ineens poep op de deurmat of boze teksten op de gevel aantreffen, nietwaar? Wat is dan de oplossing? Wel de wijk natuurgetrouw beschrijven, maar een fictieve straat in het leven roepen? Of de complete wijk uit de duim zuigen, fictieve naam en al? Hoe doen jullie dat?

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2008 - 11:01
Ik zou geen straat noemen maar een wijkdeel waar bijvoorbeeld bepaalde typische huisjes staan en daar het gemiddelde huisje beschrijven. Geen precies adres. Een omschrijving die niet slechts bij één huisje in de wijk past.

Lid sinds

17 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2008 - 11:02
Ik zou sowieso geen bestaande wijk nemen, maar dat ben ik. Als je het wel wil doen geen precies adres. Wie weet wat de mensen die daar echt wonen ervan denken :) Of je verzint een huisnummer, net iets hoger dan 't echte, of je verzint meteen een straat.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2008 - 15:33
Ik vind de fictieve straat een mooie oplossing. Je geeft meteen ook aan dat het verhaal, ondanks dat het losjes gebaseerd is op iets waars (maar is niet elk verhaal ergens gebasseerd op iets waars) fictief is, zonder de bedoeling er echte personen of straten bij te betrekken. Een bestaande wijk kiezen lijkt mij toch wel mogelijk (en makkelijk).

Lid sinds

16 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2008 - 16:40
Ik zou ook niet voor een hele precieze beschrijving gaan van een wijk/straat/huis. Vooral niet als "de" slechterik van het verhaal in het huis woont. Maar aan de andere kant, het is en blijft fictie en daarin mag alles. Je hebt het immers verzonnen, maar het is wel gebasseerd op een waar verhaal. Dan blijft nog onduidelijk wat je nou verzonnen hebt en wat niet.

Lid sinds

19 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2008 - 16:42
Ik zou alleen een echte wijk kiezen als het voor de lezer duidelijk is wat voor soort wijk dat is. Als je je verhaal bijvoorbeeld laat afspelen in de Pijp in Amsterdam of een chique buurt in Wassenaar, creert dat gegeven al een bepaalde sfeer. Je hoeft niet tot in den treure alles te beschrijven. Daar binnen kan je dan een straat verzinnen of inderdaad een bestaande straat nemen met een huisnummr wat niet bestaat. Dat laatste zou mijn voorkeur hebben. Je kan ook een (doorsnee) bestaande wijk kiezen in je beschrijvingen en die een andere naam geven. Hoef je niet alles zelf te verzinnen. Succes!

23 april 2008 - 20:23
Ja, ik denk dat het een goed idee is om de hele wijk te verzinnen. Probleem opgelost. Ik las onlangs, dat een bestsellerauteur zijn verhaal liet spelen in een heel andere niet bestaande stad. Hij zei dat het voordeel ook was, dat je geen tijdrovende research hoefde te doen, en geen fouten kon maken door pijnlijke beschrijvingen en details. Tegelijker tijd kan je het predicaat "Waar Gebeurd" handhaven, gesteld dat je dat zou willen.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2008 - 20:40
Ros, moet je wel oppassen voor details. Als je de boel bv in de Noordpool situeert, moet niet vertellen dat het er bloedjeheet is.

Lid sinds

16 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2008 - 20:43
't Lastige bij een fictieve stad lijkt mij, dat je heel goed in je hoofd moet hebben hoe alles eruit ziet. Tenzij je het natuurlijk vaag houdt. Maar bij een echte stad - waar je misschien zelf ook woont - is dat duidelijker, dan is het er "concreet". Het hoeft natuurlijk niet zo'n groot probleem te zijn, het kan zelfs heel leuk zijn, een eigen stad ontwerpen en bedenken.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2008 - 22:52
Laat hem in het laatste hoofdstuk sterven/verhuizen waarna er een heel aardig iemand op dat adres komt te wonen.

Lid sinds

18 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 april 2008 - 22:43
Ik denk dat ik de hele wijk maar ga verzinnen. Ik heb de plaats waarin het verhaal speelt bewust al veranderd, maar een fictieve wijk lijkt me toch handiger. Wel in een bestaande stad, en een typische wijk voor die stad. Bedankt voor het meedenken.

Lid sinds

17 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 april 2008 - 17:01
Ik zou de wijk nemen die je in gedachten had. Die ken je immers. Vervolgens een andere naam voor de wijk en de straten. De rest berust dan op toeval nietwaar?

Lid sinds

19 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 april 2008 - 17:10
Ik zou nooit een fictieve locatie kiezen op een bestaande plek. Ik heb heel wat commentaar moeten verduren doordat mijn protagonist in boek 1 in "een" dorpje in de buurt van Nijmegen woonde. Voor mensen uit die omgeving bleek dat frustrerend, omdat ze niets herkenden, of juist wel, maar dan klopten andere details weer niet, enz. Liever hadden ze gezien dat ik een heel specifieke plek had genomen en die gewoon bij de naam hadden genoemd. De oplossing van Ellis vind ik daarom erg goed. Dan heb je de sfeer die je zoekt. Als je de werkelijke locatie dan in het midden laat, kan niemand zich eraan storen.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 april 2008 - 21:51
Interessant topic! Ik ben bezig met een eerste boek en ondanks dat het een fictief verhaal is, heb ik het dorp waar ik geboren ben als setting gebruikt. Ik heb geen specifieke adressen genoemd maar wel straatnamen en dorpsnamen die echt bestaan. Wel let ik er heel goed op dat alles klopt want ik wil inderdaad niet op de vingers getikt worden door bewoners. Ik heb hiervoor gekozen omdat ik het zo realistisch mogelijk wil maken, ook al is het verhaal compleet verzonnen. Het moet een verhaal worden wat niet echt is maar wel zonder twijfel echt had kunnen zijn. Het verhaal moet zelfs raken en shockeren omdat het zomaar echt had kunnen zijn. Of ik de realistische benadering behoud weet ik nog niet. Ik denk dat ik een aantal mensen uit die omgeving stukken laat lezen om te toetsen hoe het valt, als het eenmaal zover is.