Het kortste kortverhaal telt 5 woorden en ıs genıaal. Geschreven door Hemıngway: "For sale: babyshoes, never worn." 300 woorden ıs toch redelıjk wat hoor.

Ik vond tijdens het opruimen van de zolder, al mijn korte verhalen die ik tijdens mijn schooltijd heb geschreven ( heel lang geleden dus) Nu lijkt het me wel leuk om dat te herschrijven. Is er een groot verschil van opbouw van een kort verhaal dan met een (lang) boek?en waar moet een kort verhaal aan voldoen? gr. Sleeping Sun

In de inleiding van zijn De Nederlandse en Vlaamse literatuur vanaf 1880 in 250 verhalen zegt Joost Zwagerman onder meer dit: "Een roman kan soms als een man met erg hoge borst en gezwollen stem op je afkomen. Aan de roman kleeft nu eenmaal de grote greep, en dus in één moeite door soms ook de bombast, de megalomanie, de zelfoverschatting en de galm. Het verhaal verliest zich naar de aard van het genre zelden in bombast. Een goed kort verhaal komt ook niet direct op je af, maar draalt en talmt even om vervolgens een subtiel gebaar naar je te maken. Het korte verhaal laat de lezer zélf op zich afkomen - een essentieel verschil. (...) Een hardnekkig misverstand over het korte verhaal is dat het een afgeleide vormt van de roman. (...) In het korte verhaal komt het er meer dan in de roman op aan welke informatie kan worden weggelaten. En natuurlijk verstrijkt ook in veel korte verhalen de tijd, maar minstens zo vaak is het tijdverloop in een kort verhaal sterk begrensd of zelfs gestold en 'valt' de lezer in het begin van een verhaal in één bepaalde scène, een tafereel dat niet is ingebed in de voor de roman zo essentiële bakens die E.M. Forster aanduidde als de vier P's; People, Plot, Prophecy en Pattern. (...) In het korte verhaal vallen meer dan eens mussen van het dak om redenen die de schrijver opzettelijk verzwijgt en die de lezer vervolgens uitdenkt en invult. Het korte verhaal eist een actieve lezer die bereid is allerlei gegevens of vermoedens in te vullen die de schrijver opzettelijk en zo inventief mogelijk 'blanco' heeft gelaten. (...) In het korte verhaal ligt de nadruk al met al dwingender dan in de roman op de suggestie, de open plek, het ontbrekende, de missing link. (...) Een kort verhaal (...) kan het in sommige gevallen zelfs uitstekend stellen zonder een concreet 'onderwerp'." .