Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Jezelf vernieuwen

Hoeveel moeite heb ik er jaren lang mee gehad. Het begin van het boek was geen probleem, het midden rammelde ik zo uit de tekstverwerker. En het einde bleef altijd oningevuld, waardoor zo'n boek na een aantal jaren onafgemaakt in de datahemel belandde. En ineens kon ik het, het einde schrijven. Ik bekeek de zaak eens met een frisse blik, zag wat er aan schortte en paste een truc toe om het probleem te omzeilen. Opgelost, boek klaar. Maar nu werk ik aan het vierde boek wat op dezelfde manier is opgezet. Hele andere verhalen, dat wel, maar toch voelt het alsof ik mezelf herhaal. Wat nu. Blij zijn met mijn truc en gewoon lekker doorschrijven? Of eens flink achter mijn oren krabbelen en mezelf opnieuw uitvinden. Wat zouden jullie doen?

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zolang het boek zelf geen formule wordt, zoals Carry Slee bijvoorbeeld doet, zie ik het probleem niet. Als je boek voorspelbaar wordt voor de mensen die de vorige ook gelezen hebben, dan wordt het tijd om eens te gaan sleutelen (of niet, want Slee verkoopt als een trein natuurlijk). ----------------------------------------------------------------------------------------------------

Curiosity killed the cat. Gelukkig ben ik geen kat!

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Precies, toch blijft zoiets ook persoonlijk van aard. Ik heb er trouwens een gigantische hekel aan om niet origineel te blijven. Dus mijn mening.Elk boek moet een ietsje vernieuwends hebben. Je kunt zo blijven schrijven op dezelfde manier. Wat bedoel je eigenlijk met truc toepassen?

Een schrijfblok genaamd
'Blognote'

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zelf pluis ik regelmatig in andermans boeken om hun structuren te ontdekken. En soms vind ik rechtstreeks een oplossing voor mijn eigen verhaal, soms vind ik een heel verfrissende manier van schrijven, soms brengt een structuur van iemand anders me op een heel eigen idee. Ik experimenteer er vaak mee in losse verhalen of verhaalopzetjes. Als het niet storend is, is het niet erg om iets dubbel te doen. Als het jezelf gaat storen wordt het waarschijnlijk hoog tijd voor iets nieuws. En als het je lezers stoort al helemaal. Bovendien: vind je een nieuwe manier, dan heb je je eigen schrijfkunst weer een stapje hoger gebracht. --------------------------------------

Ik schrijf, dus ik ben.

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bovendien: vind je een nieuwe manier, dan heb je je eigen schrijfkunst weer een stapje hoger gebracht. Ja, of niet. Je kunt je stijl natuurlijk ook grondig vern**ken door iets nieuws te proberen. ----------------------------------------------------------------------------------------------------

Curiosity killed the cat. Gelukkig ben ik geen kat!

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Met een truc bedoel ik een manier van werken die ik steeds opnieuw toepas om het boek tot een goed einde te brengen. Voorbeeld; ik laat een boek altijd op de een of andere manier uit drie of meer delen bestaan. Blijkbaar houd ik mijn aandacht er dan lang genoeg bij om het af te maken, maar kan ik mijn aandacht niet bij het hele verhaal houden en het in een keer afmaken. Een formule, inderdaad Wonderer, dat is het goede woord. Zo ontstaat dat denk ik. Je merkt wat goed voor je werkt en wordt daar dan heel goed in. Weet je, dat zou ik een beetje jammer vinden. Je beperkt ejezelf dan toch. Commercieel kan het wel heel succesvol zijn natuurlijk, mits de eerste lekker aansloeg.

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ken eigenlijk alleen maar jeugdschrijvers die zo werken. En ik denk dat het daar wat sneller geoorloofd is Ja, je beperkt jezelf, maar als je moet kiezen tussen je formule en helemaal niet schrijven... ;) ----------------------------------------------------------------------------------------------------

Curiosity killed the cat. Gelukkig ben ik geen kat!

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Waarom zou je het niet eens op een andere manier proberen? Als dat lukt, heb je een variatie op je 'truc'. Lukt het niet, dan houd je je bij het oude. Anyway denk ik dat 'een verhaalopbouw' altijd een bepaalde structuur heeft, ik zou dat geen truc noemen. Maar variëren mag toch altijd.

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Niet iedereen heeft de luxe om iets uit te proberen, denk ik. Maar ja, beetje experimenteren kan geen kwaad. ----------------------------------------------------------------------------------------------------

Curiosity killed the cat. Gelukkig ben ik geen kat!

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als die kunst keihard werken is om de deadlines te halen ook? ----------------------------------------------------------------------------------------------------

Curiosity killed the cat. Gelukkig ben ik geen kat!

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat snap ik niet? Leg eens uit, wonderer? Experimenteren is niet het tegenovergestelde van keihard werken, is mijn ervaring. Ook niet als je deadlines halen moet. Die weet je van tevoren.

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Niet iedereen heeft de tijd om iets "uit te proberen" omdat er gewoon iets af moet. Iets uitproberen kost vaak veel tijd en als je een deadline moet halen, is die tijd er niet. Dus dan is het een luxe. Schrijven is naast een kunstvorm ook gewoon een ambacht voor een aantal schrijvers. ----------------------------------------------------------------------------------------------------

Curiosity killed the cat. Gelukkig ben ik geen kat!

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wonderer schreef: Ik ken eigenlijk alleen maar jeugdschrijvers die zo werken. En ik denk dat het daar wat sneller geoorloofd is. Baantjer. Nicci French. Stephen King , tot op zekere hoogte. Robin Cooke. Michael Palmer. Exprimenteren vlak voor een deadline? Liever niet. Soms moet je wel. Ik vind schrijven over sex niet leuk, ik bak er niets van, maar als de opdracht is een luchtig sexy verhaaltje over het voorjaarsgevoel... dan moet ik toch heel snel mezelf opnieuw uitvinden. Nu, zou een heel goed moment zijn.

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oh ja, Baantjer ;) Van de rest heb ik niet genoeg gelezen om een formule te herkennen. ----------------------------------------------------------------------------------------------------

Curiosity killed the cat. Gelukkig ben ik geen kat!

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ach NATUURLIJK is experimenteren VLAK VOOR EEN DEADLINE niet altijd slim maar soms kan een experiment juist helpen de deadline te halen. Het over een heel andere boeg gooien kan dan precies dát brengen wat je nodig had en niet kon vinden. Schrijven is overigens PER DEFINITIE een ambacht, gebonden aan regels en vaardigheden (tenminste als je wilt dat lezers je kunnen volgen), ongeacht of je een nieuwe vorm probeert of een vaak toegepast stramien volgt.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marriejeanne, dat was een eye opener. Over een andere boeg levert vast verfrissender werk op dan tegen de klippen op toch woorden op papier proppen.

Lid sinds

16 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Is het niet veel uitdagender om te experimenteren binnen een bestaande formule? Dat kan ook heel leuk zijn. Kun je heel veel "inside jokes" maken. Bekende formules zijn ook heel handig als je onverwachte eindes en plottwists wilt, dat ziet niemand aankomen! Hoef je alleen maar te zorgen dat je formule tot aan het eind van het boek spannend genoeg is.

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Zo'n formule is inderdaad meer voor jeugdschrijvers. (Waaronder ikzelf.) Kinderen vinden het prachtig om over herkenbare dingen te lezen, vandaar ook die cliché's die je in bv. de verhalen van Carry Slee kunt vinden. Ze zal wel gek zijn om die te veranderen als het zo aanslaat! De uitgever springt daar meteen op in: commerciëel gezien is het natuurlijk ook prachtig.

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik snap het bovenstaande niet zo goed. Het gaat de lezer(es) toch om een goed verhaal? Dat schrijvers worstelen met stijl, structuur en weetikveel; dat interesseert ze toch niet? Ik moet denken aan al die bandjes die zeggen dat onze nieuwe cd helemaal anders is dan onze vorige. Bang voor de hokjes waar ze toch wel in komen/zitten; menselijkheid. Als jij een manier/werkwijze gevonden hebt om jouw verhaal te vertellen dan heeft dat toch niks te maken met originaliteit (dat er niet zo zijn)? Werkwijze, techniek is 1 ding (linkerhersenhelft), creativiteit een 2e (rechterhersenhelft). Beiden noodzakelijk voor het schrijven en leven.

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja maar er zijn duizenden, misschien wel tienduizenden goede verhalen. Uitgevers zijn op zoek naar juist datgene wat aanslaat! Zij bepalen wat er wie er uitgebracht wordt. Je moet iets hebben in je schrijfstijl waardoor je opvalt. Een gimmick.

Lid sinds

16 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@christopher: vernieuwing is een keuze van de schrijver, maar soms ook van het publiek. Als je een nieuwe Baantjer reeks wilt opzetten, zal dat vast heel goed verkopen. Ik ken mensen die deze boeken zoveel hebben gelezen, dat ze me precies kunnen vertellen wie de moordenaar is puur gebaseerd op het moment waarop de figuur het verhaal binnen komt lopen. Herkenbaarheid en herhaling is heus niet alleen iets voor kinderen. Maar ik denk dat de belangrijkste motivatie voor innovatie nut is. Een schrijver wil zich nuttig voelen, een boodschap hebben. Als jij constant een vast patroon afwerkt, voelt het al snel als lopende band werk. En waarom zou jij het dan nog blijven schrijven als iemand anders dat patroon net zo makkelijk kan afgaan?

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
En dat was - denk ik- precies de reden waarom ik de vraag stelde Hjalmar. Nut. Wat heeft het voor nut om telkens hetzelfde te schrijven met andere woorden. Gelukkig kwam Marrie Jeanne's opmerking over de andere boeg precies op het juiste moment. Ik heb er nog niet veel mee kunnen doen maar het veranderde wel mijn denken en bracht een stukje lef terug. Nut en lef hebben blijkbaar veel met elkaar te maken!