Het enige dat ik doe, is jeugdboeken en boeken voor volwassenen vergelijken wat stijl en onderwerp betreft. Dat jullie dat nou zo graag tot in het oneindige willen doortrekken, is niet mijn fout.

Sorry Iris Bee als ik op je tenen heb getrapt. Dat was niet mijn bedoeling. Jij stelt je vraag en zegt tegelijkertijd dat een van de uitgevers tegen je zei dat dat je stijl meer die voor de jeugdboeken is. Bovendien schrijf je zelf dat je het "knap lastig" vindt om voor volwassenen te schrijven. Dan is mijn conclusie gauw getrokken. Natuurlijk mag je het volwassenwerk uitproberen, maar wil je dat echt zelf? Even voor de goede orde: ik schrijf zelf ook kinderboeken. Verder nog columns, maar geen boeken voor "grote mensen".

Nee Iris Bee, ik ben maar een heel kleintje. Mijn werk ligt in mijn kast, alleen mijn columns worden iedere veertien dagen gepubliceerd. Maar dan ook maar alleen bij mij in de regio. Soms, als ik een boekje af heb, laat ik het voorlezen op een school. But that 's all!

Literatuur kan zeer spannend en grappig zijn. Hoe kom je op het idee dat dat anders is dan bij 'gewone leeskost'? Het is gewoon veel beter geschreven, heeft meer diepgang, meer ontwikkeling van karakters, meer sfeertekening, en vul maar in. Dit was even tegen Pluisebol. Tegen wonderer zeg ik: je kent je eigen fouten nooit.

Marriejeanne, ik heb me niet goed uitgedrukt. Natuurlijk kan Literatuur spannend en grappig zijn. Ik bedoelde alleen maar dat een boek dat afgrijselijk is geschreven, iets kan hebben waardoor je het toch uit wil lezen, dit ondanks de stijl.

Ja oké, dat snap ik.

Leuk deze discussie. Hoe het onderwerp langzaam is veranderd. Iris begon hoe ze als jeugd(kinder)boekenschrijver wil switchen naar volwassenen literatuur en nu gaat het over stijl. Ik wilde ergens halverwege inhaken, maar deze zpost wordt toch onderaan geplaatst. Ik heb het probleem, dat ik me afvraag of mijn boek, aanvankelijk voor volwassenen geschreven, nu in de tweede versie niet geschikter is voor de jeugd 14-16. Een doelgroep probleem dus.

Iris, misschien IS het gewoon zo dat wat je ook probeert, 'men' er toch de jeugdliteratuur in blijft zien. Ondanks dat je het er niet in legt. Probeer het eens onder pseudoniem bij een uitgever neer te leggen die dus niet weet wie je bent en wat je gedaan hebt. Afwachten wat de reactie is.

Iris, ik heb om de discussie voor te zijn vanaf het begin geschreven onder twee namen. Mijn eigen naam voor mijn kinderboeken, een pseudoniem voor mijn volwassenenwerk. Dat werkt naar twee kanten positief uit. Ik hoef nooit uit te leggen waarom ik van kinderboeken naar volwassenen switch. Ik vertel gewoon niet aan de kranten en tijdschriften waar ik verhalen en columns publiceer dat ik ook voor kinderen schrijf. Ook hoef ik bij de uitgevers voor kinderboeken niet uit te leggen wat er allemaal voor dingen in mijn verhalen staan waar kleine kinderoogjes maar beter niet op gericht kunnen worden. Ook kinderen die googlen voor een spreekbeurt komen zo bijvoorbeeld niet midden in mijn lesbo-verhalen terecht. Ik heb ook twee websites gemaakt (waarvan de tweede al maandenlang in de maakfase zit, zucht...). Misschien voor jou ook een punt om te overwegen. Er zijn wel schrijfsters die beide dingen doen onder eigen naam, maar vaak kom ik inderdaad dan bij recensies van hun volwassenenwerk tegen dat je wel kunt zien dat ze eigenlijk kinderboekenschrijver zijn (lees van mindere kwaliteit in de ogen van de recensent). Die discussie daar had ik dus geen zin in.

"Tegen wonderer zeg ik: je kent je eigen fouten nooit."

Jij misschien niet.

Je moet gewoon twee keer 'een naam opbouwen'. Dat klopt wel. Maar als je dat een keer hebt gedaan, lukt dat een tweede keer ook wel. Soms zeg/schrijf ik er wel bij: ik publiceer ook kinderboeken onder een andere naam. Dat helpt wel. Een mannelijk pseudoniem zou ik weer wat onhandig vinden. Voor je het weet word je ergens gevraagd om voor te lezen of zetten ze een interview met je in de krant. En dan staat dat wel raar. Je kunt natuurlijk wel zoeken naar een pseudo dat zowel mannelijk als vrouwelijk kan zijn, zoals Wonderer ook overweegt. Of je noemt jezelf Zjors ;) Dan denken mensen ook dat je een kereltje bent. Voor mij is Zjors gewoon een stoere meisjesnaam.

Pseudoniem of niet, ik denk dat het van belang is om eerst eens een dondersgoed boek neer te zetten. En kop op, als je dat voor kinderen kan, dan kan je het ook voor volwassenen. Dat is namelijk veel makkelijker. Je mag langere en moeilijkere woorden gebruiken. Als je een woord als etablissement mooi vindt staan in je zin, dan mag dat gewoon. Sterker nog, je mag door je tekst heen gaan en zinnen als 'Je mag langere en moeilijkere woorden gebruiken' vervangen door, 'je mag een dichtere complexiteit aanwenden'. Je mag meer op en neer door de tijd huppelen, flash backs en flash forwards gebruiken en ga zo maar door. Dat je hierin jezelf opnieuw uit moet vinden lijkt me heel reeel. Maar het opbouwen van het verhaal, de discipline om het tot een goed einde te brengen en het gevoel voor balans binnen het verhaal, dat heb je allemaal al. Echt, het komt wel goed. Geef het wat tijd. Oefen. Vertrouw jezelf. En wat die uitgever betreft, de drempelvrees die ik nog moet overwinnen heb jij allang achter je gelaten. Je weet al hoe het moet! Natuurlijk kan je je volwassen boek ook verkopen! Hehe, dat moest er even uit. Kom op meid, lekker schrijven.

"Er spelen zich handelingen af, die kun je beschrijven. Dan is er een plot, een daadwerkelijk verhaal (man zoekt en vindt vrouw en ze verliezen elkaar weer, bijv.) Maar daartussen zit een hele kloof die ik niet opgevuld krijg. Ik krijg als het ware wel het skelet omhoog, maar nu het vlees nog!" Ha Iris, Wat jij hierboven geschreven hebt, herken ik heel erg. Ik ben ook bezig aan een lang werk voor volwassenen. Voor die tijd schreef ik alleen maar verhalen of andere korte stukjes. Ik heb ook een heel plot klaarliggen, met hoofdstukindeling, korte inhoud van die hoofdstukken, karakterbeschrijvingen, maar het invullen ('het vlees') vind ik heel moeilijk. Ik stel het schrijfwerk te gemakkelijk uit. Het idee is helemaal uitgewerkt, maar hoe vul ik het in? Wat verzin ik er bij om het verhaal 'leesbaar' te maken? In hoeverre moet je aan tijdverdichting doen? Kun je een bepaalde scène opnemen alleen maar om de sfeer te beschrijven of moet alles 'in dienst staan van het plot'? Lastig! Ik had al eens jouw verhaal 'Teennagels' gelezen op de site van Night Writers. Het is een volwassen verhaal met een volwassen stijl. Je moet zeker doorgaan met je novelle of roman voor volwassenen. Ik heb inmiddels je site bekeken: leuk! De kinderboeken zien er heel goed uit. Leuk dat er ook uitgegeven zijn die je geïllustreerd èn geschreven hebt.

M, je schrijft: "Wat verzin ik er bij om het verhaal 'leesbaar' te maken?" Ik zou er niets bij verzinnen maar uitdiepen. Detailleren. Sfeer maken. Je lezer laten voelen waar hij zich bevindt of begeeft. Dat kan door gevoelige informatie te brengen. En je vraagt: "Moet alles in dienst staan van het plot?" Ik zou zeggen: alles moet in dienst staan van de hoofdpersoon/-personen. Zij beleven het plot. Het plot staat in dienst van de hoofdpersoon. In een roman of een novelle willen mensen lezen over mensen.

Ja, Marriejeanne, dat bedoel ik ook wel: het woord 'verzinnen' is misschien niet goed gekozen. 'Sfeer maken' pas beter. Ik ben nu ook goed bezig. Ik schrijf elke dag een stukje verder. Dat moet van mezelf en ik krijg er ook steeds meer lol in. De hoofdpersoon gaat nu echt leven voor me en ik merk dat het makkelijker is om haar dingen te laten beleven. Ze komen vanzelf uit mijn vingers als ik achter het scherm zit. Ik probeer me goed in haar te verplaatsen. Ik vind het nog steeds wel gek dat je als schrijver zoveel 'invloed' op je personage hebt. Als ik een flink stuk geschreven heb, ga ik eens kijken of ik tevreden ben. Dan heb ik wat meer afstand en kan ik zien of die gebeurtenissen passen in het geheel. Toch sta je soms voor lastige keuzes: in hoeverre beschrijf je bepaalde dingen en hoe makkelijk spring je in de tijd vooruit?

Ha Iris, Ik heb dit topic al een tijdje niet gelezen en ik zie nu pas je leuke opmerkingen over mijn site. Dank! Grappig dat je verschillende toetsenborden gebruikt. Ik doe alles op mijn laptop. Ik schrijf tegenwoordig het liefste 's morgens van 8.00 tot 10.00 uur. Als ik straks weer ga werken, zal dat moeilijker worden!!! Wat goed dat je al zo ver bent met je roman. Ik zit weer even vast. Ik heb ook zeker niet elke dag geschreven, maar ik ga mezelf daar weer toe zetten. Succes, M