Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Perspectief bij flashbacks?

11 maart 2009 - 16:38
Hij lijkt een beetje op de vraag van Trenke over kindertaal, maar ik maak er toch even een apart forumonderwerp van. Ik schrijf mijn verhaal vanuit het perspectief van de vier hoofdpersonen. Ze wisselen elkaar af, ik gebruik derde persoon enkelvoud. Eén van de hoofdpersonen heeft een geheim verleden. Als ik vanuit zijn perspectief schrijf, laat ik geleidelijk wel wat dingen los, maar het blijft voor de lezer geheim wat er is gebeurd en waar hij nog steeds mee worstelt. Uiteindelijk komt één van de andere hoofdpersonen erachter dat hij niet is wie hij zegt dat hij is. Ze ontdekt dat hij ook een andere naam gebruikt. Die scene eindigt met haar zin: “Volgens mij wordt het tijd dat je me iets gaat vertellen.” En dan nu mijn vraag: Welk perspectief moet ik kiezen voor het verhaal dat hij vervolgens vertelt? Ik zou de dialoog gewoon verder kunnen laten gaan, maar het wordt vrij lang. Ik heb zelf gedacht aan ik-perspectief of hij-perspectief met de echte naam van de hoofdpersoon (ik heb tot nu toe consequent zijn schuilnaam gebruikt). Wat zeggen jullie?

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2009 - 16:46
Ik heb flashbacks gelezen die in dezelfde perspectief doorgaan en ik moet eerlijk bekennen dat dat me het meest bevalt. Een lezer weet wel dat het om een flashback gaat, daar hoeft geen ander perspectief aan te pas te komen.

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2009 - 17:03
Als je uiteindelijk kiest om het in de ik-vorm tedoen, alsof de persoon het echt vertelt, zorg er dan wel voor dat het een natuurlijk verhaal wordt, zonder al die kleine mierige details die echt niemand meer weet behalve in boeken omdat de schrijver ze verzint.

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2009 - 8:25
@MichaM: Ik zie mezelf al met open ogen in die valkuil lopen. Ik was idd van plan ook een aantal details uit zijn kinderjaren erin te verweven. Maar dat probleem heb ik zeker ook als ik vanuit zijn perspectief vertel in de hij-vorm...... :confused: @Shadowling: Dus je denkt dat ik gewoon de volgende scene kan beginnen? Niet cursief of iets dergelijks om het duidelijker te maken? Ja, als de lezer een beeeetje oplet, snapt hij het natuurlijk zo wel.

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2009 - 9:28
@MichaM: Ik zie mezelf al met open ogen in die valkuil lopen. Ik was idd van plan ook een aantal details uit zijn kinderjaren erin te verweven. Maar dat probleem heb ik zeker ook als ik vanuit zijn perspectief vertel in de hij-vorm...... :confused: @Shadowling: Dus je denkt dat ik gewoon de volgende scene kan beginnen? Niet cursief of iets dergelijks om het duidelijker te maken? Ja, als de lezer een beeeetje oplet, snapt hij het natuurlijk zo wel.
Als je het goed doet, kun je het in één zin duidelijk maken dat het een flashback is. Natuurlijk wel een alinea. Een flashback moet je altijd scheiden van de rest. 'Hij dacht terug aan...' is een hele eenvoudige, maar deze kun je natuurlijk heel erg variëren.

Lid sinds

17 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 maart 2009 - 8:30
"Volgens mij wordt het tijd dat je me iets gaat vertellen." En hij vertelde. Over zijn jeugd, zijn kinderjaren in (plaatsnaam), over wat hij nog herinnerde. "Ontbijt," had zijn moeder geroepen. "Dinges," had hij gezegd. Is zoiets wat? Maar dan zonder de onzingesprekken :P

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 maart 2009 - 11:55
Klinkt goed, Waus. :thumbsup: In plaats van "Over zijn jeugd, zijn kinderjaren..." kan ik iets specifieker zijn en de dingen noemen die ik al in eerdere scenes heb losgelaten. Ik denk zo: "Volgens mij wordt het tijd dat je me iets gaat vertellen." En hij vertelde. Over zijn kinderjaren in (Iers dorp) en de competitie met zijn broer, over Ellen en de baby, over zijn vlucht... (Nieuwe scene, misschien nieuw hoofdstuk) Hij werd geboren als jongste in een gezin met drie kinderen. Zolang hij zich kon herinneren, was Michael er geweest. Michael, die alles al wist wat hij nog moest leren, die alles kon en alles durfde. "Ach, je bent een watje, Daniel. Zo moeilijk is dat toch niet." "Neem een voorbeeld aan je broer, Daniel. Híj doet het wel goed." Is dat wat?

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 maart 2009 - 14:49
In mijn boek staat er: "... Plotseling dacht hij terug. Toen ik vanochtend wakker was geworden, dacht Hergo, was alles nog anders. XVII Toen Hergo Tynn vanochtend wakker werd, was alles nog anders. Er groeide gras onder zijn voeten, nog vochtig van de ochtenddauw – stof zou het laatste zijn wat hij hier zou tegenkomen. Het dageraad was feller dan de dagen voorheen, en dat kwam omdat de..." en "...met zijn handen op zijn voetloze wijde broek terugdacht aan zijn leven als kuilvechter. II In de donkere herbergkamer van De Blinde Wachter waar Hergo Tomas Tynn van bil ging, was het knus, rommelig en uitzonderlijk héét. En als het de kamer niet is, dan was het wel de seks die Hergo een verhitte rode blos..." Beiden flashbacks.