#30 Jup, de site is eerder beledigend voor vrouwen dan voor mannen.

Voor mannen net zo beledigend - wanneer je er vanuit gaat dat man en vrouw gelijkwaardige wezens zijn met individuele gevoelens en reacties. En beledigd: dat is een groot woord. Ik herken mijzelf en de mannen en vrouwen die ik ken, simpelweg niet in die stereotypen. De schrijver, lijkt me, moet nog veel over mensen leren.

Ik heb wel de 'moed' gehad om een boek vanuit een man te schrijven. Hoewel moed? Wat is er moeilijk aan om het perspectief bij een man neer te leggen? Misschien begrijpen de mannen het niet, maar dat is dan hun tekortkoming. :D

Vanuit een stereotype vrouw schrijven (zo een die veel belang hecht aan haar uiterlijk, graag gaat winkelen, ...) vind ik overigens veel moeilijker.

#34 Haha, dan haal je dat lastige karaktereigenschap weg. Weg ermee!

Een man is gewoon iemand die leeft in de wereld waarin wij leven. Van jongs af aan zien we ze bezig, horen we ze praten. Een vrouw kan toch wel stellen dat ze enige voeling heeft met mannen. Ze waren in de klas, ze zijn er op het werk, in de disco,... Ze zijn allemaal anders, net zoals alle vrouwen anders zijn. Uiteindelijk creëer je voor je verhaal een man waaraan je zelf karaktertrekken toeschrijft. Er zijn ongelooflijk veel uiteenlopende karakters en je kiest karakters die je kan beschrijven, waar je je kan inleven. Alle vrouwen zijn anders. Je weet (als het even meezit) hoe je zelf denkt, maar het is toch niet omdat je vrouw bent dat je weet hoe al die andere vrouwen denken? Je gaat met ze om en dénkt 'die is zus en die is zo'. En de mannen rondom jou beoordeel je net hetzelfde, naar wat je denkt. Beschrijf als vrouw een inbraak waarbij een vader en twee slapende zonen verrast worden: misschien valt de vader flauw, blijft zoon 1 koelbloedig en belt hij in het geheim de politie en stormt broer 2 onbezonnen op de inbrekers af. Hoe ze reageren heeft niks te maken met hun "man-zijn" op zich, het is wat voor soort mens ze zijn wat hun gedragingen bepaalt. Dit zal altijd verschillen. Door observatie gedurende ons hele leven weten we hoe een plompe man loopt, of een stoere bink. Al jaren kijken we onbewust om ons heen en observeren we. Als vrouw kan je naast het karakter dus ook wel het uiterlijk beschrijven. Lijkt mij veel moeilijker om een rolstoelgebruiker of een blinde neer te zetten. Man of vrouw, maakt niet uit. Er zijn zoveel andere dingen waarmee zij rekening moeten houden, dat het voor een buitenstaander absoluut niet vanzelfsprekend is zich in hun hoofd en gedragingen te verplaatsen zonder grondige research.

#34 Haha, dan haal je dat lastige karaktereigenschap weg. Weg ermee!

Dat is wel de gemakkelijkste oplossing, maar als je je wil ontwikkelen als schrijver, kun je soms beter een moeilijkere weg kiezen, al was het maar als oefening. En je moet ook kijken wat past binnen je verhaal, natuurlijk.

Kijk, het is onmogelijk al om iemand anders te zijn dan jezelf, man of vrouw. Je kunt je jezelf fysiek als die andere voorstellen, maar je hebt nog je eigen bewustzijn (gedachten, houding tov iets, je waarnemen ...etc). Je weet niet wat/hoe die andere denkt/ zich voelt/waarneemt. DUS Als die broer denkt dat 'een man zijn' moeilijk begrijpbaar is voor een vrouw, dan is het voor de man evenmin gemakkelijk zichzelf in te leven als een vrouw. Net als inleven als iemand met hetzelfde geslacht of derde geslacht. Jouw broer zou eigenlijk ook evenmin weten om een andere man of vrouw te zijn als hij een roman schrijft. TIP: Denk nooit in hok 'man' of hok 'vrouw', of hok 'normaal'/'abnormaal'. Denken dat 'het zo is' of dat 'de wereld zo draait' weerhoudt mensen om echt te denken (twijfels in twijfels trekken, kritiek op kritiek te geven) en andere dingen te zien/denken die ze anders nooit zien en meer waardevol zijn dan de 'algemene waarheden' die ze zonder aarzelen aannemen. Helpt dit?

Sorry, ik moet het even kwijt. De link uit #26... woaw. Ik leer daar dingen...

Zijn hersenstructuur is er op gebaseerd dat hij enkel kan winkelen met een gericht doel en zelfs een bepaald tijdschema. Omleidingen en wegonderbrekingen zijn sterk desorienterend voor een vrouw.

Ik lach me krom.

#39 Mind = blown.

Een groot probleem tussen mannen en vrouwen is dat we die kloof zelf groter maken dan dat hij is. Voor een groot gedeelte komt dat ook door de maatschappelijke verwachtingen van beide seksen die enorm haaks op elkaar staan. Sites zoals in die ene link helpen er ook niet echt aan mee. Natuurlijk is het voor iemand mogelijk om vanuit het andere geslacht te schrijven. Zelf heb ik ook zoveel verhalen vanuit vrouwen geschreven. Toen een van de juryleden me ontmoette vertelde hij me nog dat hij ervan overtuigd was dat het door een vrouw was geschreven. Dus ik zie niet in waarom een vrouw niet vanuit een man kan schrijven. Bovendien kun je altijd mannelijke proeflezers vragen of je personage geloofwaardig overkomt.

Als het allemaal zo clichématig zou zijn als wordt gesuggereerd op de site waarnaar wordt verwezen in #26, zou het dan niet net makkelijk moeten zijn? Dan zou je immers die clichés van stal halen en hoppa. Gelukkig ligt het allemaal veel genuanceerder. Dat maakt het boeiender en uitdagender (en dan bedoel ik niet alleen het schrijven :) )