Ik zou het aanpassen. Anders is het plagiaat. ;)

Nog los van of het plagiaat is (dat is soms lastig te bewijzen op basis van gebeurtenissen) zullen lezers het snel herkennen denk ik. Ik zou het dus aanpassen. Ik neem aan dat je origineel wilt zijn.

Vooral omdat het zo'n overbekende film is als The Godfather, zou ik de grootste gelijkenissen eruit halen. Bij een obscure Kroatische film of zo zou ik nog wel overwegen om het grotendeels zo te laten (vooral omdat je toch altijd een eigen draai aan een verhaal geeft), maar de helft van je lezers heeft waarschijnlijk ook deze film gezien.

Opvallende vergelijkenissen; wat zijn de gelijkenissen precies? En zijn maffialeden, neem ik aan, er gaan mensen door, neem ik aan, en vliegen kogels om de oren, neem ik aan, en er is een middel (drugs) waar het verhaal om draait. Voeg daar nog aan toe een onmogelijke liefden et voila; je hebt een vaker vookomend scenario...dus in hoeverre lijkt het op de godfather-serie?

Enkele maanden is nog niet zo lang. aanpassen dus. een slecht aftreksel van een klassieker als de Godfather wil je niet neerzetten, denk ik. Ik wil niet suggereren dat jouw verhaal slecht is, maar the Godfather is nogal hoog gegrepen en lastig te evenaren. xsg

Probeer het onderwerp op een originele manier te belichten. Misschien vanuit een andere/ nieuwe invalshoek?
xsg

Ik weet niet of het allemaal zo'n ramp is?

Ik dacht deze week terug aan een hele beroemde TV-serie uit mijn jeugd.
Bonanza. Er was een van de auteurs overleden.
De cast bestond uit:
- Een grijze man die de baas is
- Een knappe ladykiller
- 'n Dikke, tamelijk domme en beresterke man
- en tenslotte nog eentje voor de komische noot.
Komt dit misschien A-Teamkijkers ergens bekend van voor?

Het aantal verhaallijnen wat te bedenken valt is niet oneindig, je zult altijd wel ergens een verhaal vinden waarin gelijke dingen spelen.
Inderdaad, aanpassen, niet weggooien!
Details en de schrijfstijl bepalen toch of mensen het leuk zullen vinden.

Ik hoop dat je de drie films hebt gezien, Jens? Doe voor alle zekerheid ook even alle afleveringen van The Soprano's erbovenop en kijk daarna naar de Italiaanse serie Corleone. (Subliem, btw!) Probeer daarna La Poivra op te pikken, ik heb deel één tot vier liggen, misschien heeft MM de rest in de uitverkoop liggen. Daarna wil ik je de Matroeska's aanraden, het bloed spat van het scherm. En als komische noot misschien de tv-serie Vegas?

Film die ik je echt wil aanraden The air that I breathe, met Andy Garcia (tiens, die komt ook in TGF3 voor... :d )daar speelt hij een mafiabaas. The last don, is niet echt een aanrader in mijn ogen maar wel eentje van Mario Puzo.

Hiermee bedoel ik dat als je wil schrijven over [i]organized crime[/i] het moeilijk is om origineel te zijn. Ik kan je wel een hele berg boeken aanraden om onderzoek te plegen. Als je geïnteresseerd bent, pb je mij maar even.

Ik denk dat je je niet zo druk moet maken om de gelijkenissen. 100 % uniek zijn is onmogelijk, wat betreft de verhaallijnen. Maar uniek schrijfwerk; daar draait het om. Als dit je 2 hoofdlijnen zijn....in Italie heeft de grootvader vaak een dikke vinger in de pap, dus of dit de mensen meteen naar de godfatherfilms leidt?
Het is iets typisch Italiaans, waarom zou jij er geen begruik van maken? Vul het in met je eigen unieke stlijk en geen haan die nog kraait over naäperij :) Succes!

Och, dat heb je wel vaker in Maffia films. Het betreft doorgaans vaak families in Amerika die afkomstig zijn uit Italie. Geweld, moord, drugs, en een karakterstiek hoofd van de familie. Dat is nou eenmaal een gegeven in dat genre.

Zolang het verhaal zelf maar zijn eigen weg volgt, lijkt het mij geen ramp. Maar goed, dat is moeilijk te beoordelen vanaf hier. Het verrast me wel enigzins dat je blijkbaar van dat genre houd en nu pas een meesterwerk als The Godfather hebt gezien ;) .

Een boek over de maffia is denk ik inhoudelijk, moorden, illegale activiteiten, vrouwen, familiebanden een beetje de inhoud.
Elk verhaallijn kan daarin, (met de maffia ingredienten) verschillen.
Zou er zeker geen gelijkenis in willen hebben als het mijn verhaal was.

Een, vond ik, erg goed boek van Martina Cole is Gevaarlijk dame
zou je eens moeten lezen, gaat ook over maffiapraktijken maar dan niet in Italie en net even anders.
Is een goed geschreven boek met een mooi aangrijpend verhaal over een gezin waarvan de (volwassen)kinderen maffiapraktijken uitvoeren.
Misschien dat je je verhaal een dergelijk wending kan geven.
Succes

Jens, het feit dat jij je er zorgen over maakt, zou je al genoeg moeten zeggen. Gooi het maar om. Stel je boek is klaar, kun je er dan met plezier naar kijken, zonder die bijgedachte?

Sommige uitgeverijen hebben series waarin de boeken heel erg op elkaar lijken. Maar als het je toch stoort: Kun je er anders niet iets totaal verschillends in brengen? Een verhaallijn naast je eigenlijke verhaallijn?

Aanpassen... dat hoeft niet moeilijk te zijn. Verandering van leeftijd, sekse, huidskleur, socio-economische status, geografische plek, tikken (gewoontes), aantal mensen om hem heen, fangehalte... is al soms al voldoende. Ik noem maar even wat voorbeelden. Dat werkt misschien inspirerend. Als je wat dieper wilt gaan; de blinde vlek aanpassen is ook een optie. Welk probleem heeft de hoofdrolspeler? Wat maakt dat dit probleem steeds meer wordt belicht? ik ken zelf overigens the gothfather niet.

ik ken zelf overigens the gothfather niet.

:eek: Het is alleen maar een klassieker. Ik voel me nu héél oud. :\\

Jommeke, Taya is denk ik 22... ;) Ikzelf vind The Godfather prachtig, niet voor niets heeft het vijf sterren voor de filmbewerking = een meesterwerk gekregen! En La Piovra, wow, met de Italiaanse Don Johnson in de hoofdrol! Heerlijk toch, als je werk op een meesterwerk lijkt (en straks misschien ook is!)

Ik vind het opmerkelijk dat als je een boek schrijft over de maffia - en je je daar dus in verdiept - je nu pas The Godfather hebt gezien. Dat vind ik volstrekt ongeloofwaardig overkomen. Het publiek waar je boek voor is bestemd, kan jou dan überhaupt niet serieus nemen.

ik hou gewoon niet van maffia films.

@ Taya22 Zo heeft iedereen een voorkeur qua genre. Toch er zijn een paar films die je moet zien in je leven. Zelfs mijn oudste zoon van 14 heeft The Godfather gezien. :ontopic: Ik denk persoonlijk dat je over een onderwerp eerst wat informatie moet verzamelen en je moet verdiepen in boeken, films. Alles wat je kan vinden wat belangrijk kan zijn voor je verhaal. Natuurlijk ook om juist te voorkomen dat je verhaal op een film of op een ander boek lijkt. Dit natuurlijk mijn mening.

Ik moet zeggen dat over maffia schrijven tot in detail (terwijl je er niet van houdt) en the Godfather niet gezien hebben, een beetje tegenstrijdig overkomt. Zoals jij het omschrijft is het slechts een fractie dat overeenkomt. Ik heb tientallen maffia films gezien en ik geloof dat 90% van de families roots heeft in Italië en opereert in Amerika. Daarnaast zijn maffiafamilies in films 90% van de keren herkenbaar aan een zogenaamde "don" die aan het hoofd staat en "verantwoordelijkheid" heeft en neemt over de familie. Dus de overeenkomsten die je noemt zijn niet echt noemenswaardig en zou me er niet te druk om maken. Ik bedoel, in vampierenboeken krijgen alle vampieren lange hoektanden en worden ze verliefd op een "menselijke" vrouw... Part of the deal, toch?

Ik ken jouw verhaal uiteraard niet, maar om de lezer niet te snel (of helemaal niet) de link te laten leggen met The Godfather is het misschien een idee om het verhaal niet te laten vertellen door een "alwetende verteller" die gebeurtenissen van bovenaf beziet, maar door het perspectief te verleggen naar slechts één persoon uit de familie. Bij voorkeur dan natuurlijk niet de "Don", maar iemand die lager in de pikorde staat en misschien zelfs wel zijn twijfels heeft bij het reilen en zeilen van de "Familia". Schrijven over de maffia is overigens altijd erg moeilijk heb ik gemerkt. Het boek van Mario Puzo waarop de film The Godfather gebaseerd is, is zelfs helemaal niet zo'n goed boek als je misschien zou denken. De kracht van zijn boek(en) ligt echter in de heldere en geloofwaardige schrijfstijl van Puzo, waardoor je toch telkens door blijft lezen, hoe gebrekkig het verhaal misschien ook is. Een beetje de Dan Brown van het misdaad-genre ;)