Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
marriejeanne 4 november 2006 - 14:01

Eén van de mooiste zinnen die ik ken

Je hebt soms van die zinnen, die je hebben getroffen (door hun schoonheid, hun inhoud, whatever) en waar je altijd van kan blijven genieten.
Hebben jullie zo'n zin?
Ik wel:

De gouden erepalm van verdienste is weggelegd voor hem die ook de domme blijvende wijsheid weet bij te brengen.

Het is één de beste zinnen die ik ooit gelezen heb.
En deze:

Het heeft de HERE God behaagd, Zich door het woord aan de mens te openbaren.

Het is voor mij smakelijke voeding waar ik heel lang op kan teren.

P.S. Ik bedoel dus eigenlijk geen one-liners, dat is een andere categorie. Gewoon smulzinnen, bedoel ik.

Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sengaia 7 november 2006 - 10:10

Gister in Westminster Abbey het prachtige grafschrift overgeschreven van Dylan Thomas, die op één avond 18 glazen whisky dronk en dat niet overleefde:

Time held me green and dying
Though I sang in my chains like the sea

Geen afbeelding

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Quimey 7 november 2006 - 10:25

marriejeanne wrote:
Nee, je moet het niet gaan vertalen, dan gaat het verstand werken.

Daar heb je helemaal gelijk in, marriejeanne! Ik had een vertalinkje gemaakt, maar het deed enorme afbreuk aan de woorden van Joaqúin. Je moet het vóelen... Joaquín Sabina is een groot taalkunstenaar, ik heb de vriendin, die mij kennis heeft laten maken met Joaquín, het boek met zijn 'song'teksten gegeven. Ze heeft het op haar nachtkastje liggen, voor een laatste mijmering voor het slapen gaan. 's-Ochtends kiest ze óf het zelfde stukje, als ze nog niet 'uitgemijmerd' is, óf een nieuw stukje om de hele dag te proeven, te voelen en te overdenken (naast haar dagelijkse bezigheden :wink: ) De volgens keer als ik in Spanje ben koop ik het ook voor mijzelf.

Ik heb grote bewondering voor diegenen die poëzie kunnen vertalen zonder de essentie te verliezen (of een boek dusdanig kunnen verfilmen dat de schrijver m/v zichzelf er in herkent).

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
siska 7 november 2006 - 10:31

Quimey wrote:
Ik heb grote bewondering voor diegenen die poëzie kunnen vertalen zonder de essentie te verliezen (of een boek dusdanig kunnen verfilmen dat de schrijver m/v zichzelf er in herkent).[/color]

Sowieso voor degene die verhalen kan vertalen zonder de essentie te verliezen. Dat is ook precies de reden, dat ik Harry Potter in het engels heb verkocht. No way dat een Londens accent, het gevoel dat je erbij krijgt, kan worden vertaald in het Nederlands. Ik ben ook erg afgeknapt op het vertalen van de namen van de personen in het boek.
Leuk weetje: deel 1 en deel 2 kocht ik in Frankrijk, in het Frans. Dat was het toch ook niet helemaal. Zo las ik (in mijn hoofd lees ik 'hardop') over 'Arry' en 'Ermaajonie' en 'Agrid'. Nee, geef mij maar 'Herrie', 'Hurmaajonie' en 'Hegrid'. Mjam, wat een lekkere taal.

:oops: Excuus. Ik ben meester in de 'off-thread' opmerkingen. Ik luister... :wink:

Geen afbeelding

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Quimey 7 november 2006 - 10:44

siska wrote:
Quimey wrote:
Ik heb grote bewondering voor diegenen die poëzie kunnen vertalen zonder de essentie te verliezen (of een boek dusdanig kunnen verfilmen dat de schrijver m/v zichzelf er in herkent).[/color]

Sowieso voor degene die verhalen kan vertalen zonder de essentie te verliezen. Dat is ook precies de reden, dat ik Harry Potter in het engels heb verkocht. (...) :oops: Excuus. Ik ben meester in de 'off-thread' opmerkingen. Ik luister... :wink:

Ik doe even 'off-thread' mee:

Ik heb HP uiteraard ook in het Engels gelezen, ook om de prettige bijkomstigheid dat ik het boek dan eerder in mijn grijpgrage kluifjes had :P

Over verloren gegane essentie bij vertalen: ik hoorde Yul Brynner in een Western nagesynchroniseerd tegen een Chinees roepen: "Hände hoch! Oder verstehst Du kein Englisch?".

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
siska 7 november 2006 - 10:51

Quimey wrote:
Over verloren gegane essentie bij vertalen: ik hoorde Yul Brynner in een Western nagesynchroniseerd tegen een Chinees roepen: "Hände hoch! Oder verstehst Du kein Englisch?".[/color]

hihi, vooruit dan nog één off-thread opmerking. In het licht van bovenstaande opmerking .... In de disney film Madagascar graven pinquïns in de New Yorkse Zoo een tunnel door de grond. Op een gegeven moment komen ze boven, in de veronderonderstelling dat ze in Duitsland zijn. Ze komen echter in de Zoo, in het gebied van een Zebra uit. En zwarte Zebra, met witte strepen, wel te verstaan.
Eén van de pinguïns zegt: 'Sprechen Sie Deutsch?'
Waarop de zwarte Zebra met zijn hoef naar zijn borst wijst en zegt: 'Me? Deutsch sprekken?'

Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
marriejeanne 7 november 2006 - 11:06

"Hände hoch! Oder verstehst Du kein Englisch?".
Hahaha!
Dat is nu Duitse humor ... alhoewel ze het waarschijnlijk zelf serieus bedoelen.

Geen afbeelding

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Four Seasons 29 mei 2010 - 12:57
Ik mis het trapje naar de sterren (Onbewoonbaar verklaard- Gezongen door Marco Borsato, geschreven door ?) En ook deze: You've seen me at my weakest but you take me as I am (Push- Sarah McLachlan)

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Judy 29 mei 2010 - 13:26
Het volgende stukje tekst vond ik ergens in een krant, misschien niet 'mooi' zin-technisch gezien, wel qua ongewone gedachtengang: Dit verhaal gaat over Jezus en zijn broer Christus, over hun geboorte, hun leven en de dood van een van hen. De dood van de ander komt in dit verhaal niet ter sprake. Zoals de hele wereld weet heette hun moeder Maria. Het is de opening uit 'De goede man Jezus en de schurk Christus,' een roman van Philip Pullman.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Janheij 29 mei 2010 - 13:15
Okay, die van mij dan, met kopie en plak: Hebben jullie dat nou ook wel eens, dat je iets leest en denkt: 'wat erg dat ik dat niet heb verzonnen!' Ik wel! Vaak! Soms gaat het om een vreemde maar mooie woordvolgorde en heel vaak om een metafoor of andere 'vondst'. Zoals deze, in een NRC magazine van vorige maand schreef Rob Wijnberg over klassenjustitie. Hij beargumenteerde dat hij tegen inkomensafhankelijke boetes was en gebruikte o.m. deze zin: [b]'Nu dacht ik altijd dat Vrouwe Justitia blind was, maar ons loonstrookje is kennelijk in braille'[b] Daar kan ik van smullen. En proberen ook zulke geniale dingen te gaan verzinnen maar helaas lukt me dat niet altijd even goed.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Judy 29 mei 2010 - 13:25
De volgende zinnen zijn de openingszinnen uit het boek 'The Last Unicorn' van Peter S. Beagle (wie kent hier de tekenfilm trouwens? Het is een echte klassieker): The unicorn lived in a lilac wood, and she lived all alone. She was very old, though she did not know it, and she was no longer the careless color of sea foam, but rather the color of snow falling on a moonlit night. But her eyes were still clear and unwearied, and she still moved like a shadow on the sea. Ik heb het boek nog niet eens gelezen, maar alleen al gekocht vanwege die poëtische opening (let op het gebruik van de rijmende beginklanken, s-en en c's, en de l-klanken die telkens terugkomen). Het hele boek is in die stijl, muziek in mijn oren.