Alles over proeflezende kinderen

He, dat is handig! Ik heb er nog geen ervaring mee, maar zal dat wel nodig gaan hebben als ik meer bezig ga met het schrijven. Ik wil me namelijk vooral op kinderen richten :)

Ik heb mijn eigen reactie uit Pehamo's topic even naar hier gekopieerd. Ik vind zelf proeflezen meer dan een ms. aan een kind geven, laten lezen en klaar is kees. Ik heb een proefleesgezin in de buurt. Als de moeder en kinderen voor mij proeflezen, vraag ik van tevoren gericht naar dingen. Ik stop er een lijstje bij met dingen waar ik op gelet wil hebben, waar ik onzeker over ben bijvoorbeeld. De kinderen weten dat ik het heb geschreven om te laten uitgeven en dat zij me kunnen helpen om het verhaal te verbeteren. Bij kinderen kan het zijn: Vind je het verhaal spannend / saai / etc.? Waarom? Zijn er stukken in het boek die je minder goed geschreven vindt? Waarom? Welke personen spreken je aan en waarom? Wat vind je van de persoon Jantje? nou ja, vul maar in. De moeder let voor mij op de stijl en grammatica, niet kloppende dingen (jongen zat net nog in de bus en nu in de auto of zo, komt bij herschrijven wel eens voor dat je per ongeluk wat mist), spanningsboog. Verder heeft ze -ze leest zelf minstens een boek per dag!- een duidelijke mening over alles in het boek, dus overig commentaar volgt vanzelf. Zij is ook degene die het commentaar verzamelt van de kinderen en het in het ms. schrijft. Ze gaat er met pen en tekstmarker doorheen. Werkt fantastisch, echt waar. Mijn advies bij kinderen als proeflezers is dus: vraag gericht, maar overvraag niet. Ik stel per kind daarom vaak andere vragen, maar dat kan ook omdat ik hen al twaalf jaar ken. Verder kun je evt. een basisschool benaderen om te vragen of ze je verhaal willen proeflezen met een klas die in jouw doelgroep valt. Dan zou je je vragen op papier kunnen bijleveren.

Hoi Sygn, Leuk dat je in proeflezende kinderen geïntereseerd bent. :thumbsup: Ik kan alleen maar vanuit mijn ervaring spreken dat kinderen slechte proeflezers zijn. :angry: Ik zocht proeflezende kinderen bij kindersites en vertelde ze eerlijk dat ik graag schrijfster van kinderboeken wilde worden en of ze iets van mij wilden lezen om te zien of ze dat wel leuk vonden. Dat vonden de ongeveer tien die ik gesproken, (gemaild,) had wel leuk. :nod: Ik schreef toen al mijn eigen versie van Harry Potter en een kinderboek over een paranormale jongen. Ik heb de Harry Potter versie, (inmiddels ook geplaatst op Svatura.nl en daar gewaardeerd met een 9) naar vier kinderen opgestuurd, het andere verhaal ook een paar keer. In totaal van drie kinderen en positief antwoord gekregen, "ik vin 't wel leuk." :) Een keer een negatief antwoord, "niks aan." :\\ Van de rest nooit meer iets gehoord. :angry: Ook niet als je nog een keertje mailt of vraagt naar wat ze nou precies leuk vinden. Die kinderen waren geloof ik tussen de tien en veertien jaar oud. Later via een paranormale site contact gezocht met ouders van paranormale kinderen en hen gevraagd of hun kinderen iets van mij mochten lezen. Omdat ik vroeger zelf helderziend was, daar een beetje bang voor was en de nieuwetijdskinderen van tegenwoordig graag van hun angsten wil afhelpen. Daar waren ze allemaal postief in. Ik mocht een hoofdstuk opsturen. :D Maar nadat ik mijn werk opgestuurd had, (tien of twaalf keer.) kreeg ik van slechts een ouder een leuke reactie. Daar heb ik nog een paar keer leuk mee gemaild en goede tips gehad. Van de rest niets gehoord. Ook niet na een paar keer mailen of het hoofdstuk wel ontvangen was. :\\ Dus nu weet ik nog niet of ik wel goed voor kinderen kan schrijven. :o Hoop dat je hier iets aan hebt. :confused:

Pehamo, jij hebt dus alleen kinderen via het internet benaderd, niet irl. Dat zou ik je wel aanraden. Als kinderen je gezien hebben en afspraken met jou persoonlijk hebben gemaakt zullen ze sneller geneigd zijn om serieus te gaan proeflezen. Zelf zeg ik tegen mogelijke proeflezers dat ze het manuscript mogen wegleggen als ze er niets aan vinden, als ik dan maar te horen krijg waarom ze er niets aan vonden. Ze moeten niet het gevoel krijgen dat ze iets moeten wat ze misschien niet willen. Verder krijgen ze van mij een exemplaar van het boek, als het daadwerkelijk uitgegeven gaat worden. Kinderen vinden het leuik om een 'echte' schrijver te kennen. Je kunt ook een andere, eerdere beloning aanbieden, bijvoorbeeld een pot met snoep (als dat mag van de ouders) als ze het manuscript gelezen hebben. En het idee dat er misschien iets veranderd gaat worden aan het boek als de proeflezers specifiek commentaar hebben, kan ook helpen. Proeflezers kun je vinden door in je eigen vrienden- en kennissenkring te kijken. Ook via-via iemand benaderen kan werken, of een juf of meester vragen om het manuscript voor te lezen of in de klas te vragen wie het zou willen lezen. Dat dus over hoe je proeflezers kunt krijgen. Over wat je ze kunt vragen schrijft Wim Daniëls in zijn boek 'Schrijven voor kinderen' (dit mag ik toch citeren, omdat ik het erbij zeg?): - vind je het verhaal begrijpelijk? - staan er woorden in die je niet snapt? - vind je de zinnen makkelijk of moeilijk? - wat vind je van het begin van het verhaal? - wat vind je van het einde van het verhaal? - staan er dingen in die onlogisch zijn, die volgens jou niet kloppen? - vind je het verhaal spannend, grappig, ontroerend (al naar gelang wat het moet zijn)? - welk personage in het boek vind je het minst leuk, en waarom? Zelf vraag ik dingen die specifiek zijn voor het boek, maar ook bijvoorbeeld: - geef een indruk van het boek in je eigen woorden - vind je de gebeurtenissen in het boek plausibel klinken, zouden ze echt kunnen gebeuren? - waren er dingen die je stom vond? Wat vond je het stomst? - waren er dingen die je leuk vond? Wat vond je het leukst? Zaten er dingen bij waar je om kon lachen? - wat vond je van het taalgebruik? Zeggen kinderen van de leeftijd van de hoofdpersoon de dingen zoals ze ze zeggen? - wat vond je van de dialogen in het boek? - werd je meegetrokken in het verhaal? - zou je je vrienden dit boek aanraden? - zitten er dingen in die volgens jou anders moeten en/of die je anders had willen zien? - vind je dat omgevingsfactoren en uiterlijkheden goed zijn beschreven? - wat voor rapportcijfer zou je dit boek geven? - heb je overige op- of aanmerkingen?

Geen of beperkt reactie krijgen is, denk ik, een algemeen probleem bij proeflezen. Proeflezers lezen meestal graag en ze zijn over het algemeen ook nieuwsgierig naar wat je schrijft. ( Dit is tenminste mijn ervaring) Maar vaak kunnen/willen ze de discipline niet opbrengen om ervoor te gaan zitten en aan te geven wat er schort. Het onder woorden brengen van je mening is moeilijk, zeker voor kinderen. Verder denk ik dat veel de meeste proeflezers alleen geinteresseerd zijn in de spanning van het verhaal en het er voor hun niet toe doet, hoe dat bereikt wordt. Ik kreeg eens het commentaar: er gebeurt te weinig. Het lijkt summier, maar ik heb er veel aan gehad bij het hrschrijven. Soms vraag ik een of meer bevriende basisschooljuffen. Een proefleesgezin hebben, zoals Sigyn, lijkt me heerlijk.

@Pehamo: Ik heb het topic vnl. geopend omdat ik denk dat velen van ons er iets aan kunnen hebben. Zelf heb ik eigenlijk geen proefleesprobleem, omdat ik van een klein maar enthousiast proefleespubliek ben voorzien. Jammer dat je van je proeflezers zo weinig respons krijgt waar je iets aan hebt. Ik denk dat mijn ervaringen met jeugdige proeflezers positiever zijn, omdat ik de proeflezers persoonlijk ken. Ze vinden het leuk dat ik schrijf en nog leuker dat ze als 'deskundige' een bijdrage mogen leveren aan mijn schrijfwerk. Stelde jij je proeflezers ook gerichte vragen? Ik merk dat dat helpt om gerichtere antwoorden terug te krijgen. Ik schreef daar in jouw topic ook al iets over.

@Marria: Ik ben jaren juf geweest op een basisschool en werk er nu nog vrijwillig een halve ochtend in de week als juf. ik denk dat ik ook daar wel respons kan krijgen. Mijn proefleesgezin bestaat uit drie rasechte kinder- en jeugdboekenlezers en een moeder die boeken verslindt. Lot uit de loterij.

Ik zal ook even kopieren wat ik in het topic van pehamo schreef. Dan hebben we alle proefleesinformatie bij elkaar. Ik ben net bij drie kinderen gaan 'proeflezen'. Het ging deze keer om gedichten, maar ook als het een verhaal betreft zijn er tig manieren om meer informatie uit de kinderen te krijgen. Deze keer hebben we met ons vieren op de knietjes rond de salontafel gezeten. Ik en de drie kinderen van 9, 11 en 12. Ze hebben alledrie elk gedicht voorgelezen (zodat ik kon horen waar een kind het ritme niet pakt) en moesten toen cijfers geven van 1 tot 10. Het was erg leuk dat ze ook elkaar durfden af te vallen. Een gedicht kreeg een 10 van het kleine meisje en een 5 van de twaalfjarige. Aangezien het een gedicht voor 10 tot 13-jarigen moest zijn, wist ik daar al dat ik fout zat. Ze moesten hun cijfer motiveren en deden dat heel goed. Gedicht te kort, te ingewikkeld, te simpel, erg humoristisch, ze wisten bij elk gedicht wel wat. En elk kind wist weer wat anders. Leuk was dat een gedicht over een dode opa alleen onvoldoendes kreeg (te zielig, ze houden alleen van vrolijke gedichten en hun opa is ook dood). Toen ze een selectie moesten maken welke gedichten door mochten naar de uitgever waren ze het alledrie eens: ze kozen opa als eerste. Voor alle andere kinderen zou het namelijk wel een leuk en goed gedicht zijn. Ik merkte weer dat ik dus even door moest vragen. Ze hebben de manco's van mijn gedichten moeiteloos opgesomd. Mijn ervaring is: kinderen zijn heel goed in staat om de manco's van je werk te benoemen, maar daar zul je wel wat voor moeten doen. Je moet ze, zoals bij elke taak, motiveren en stimuleren. En veel prijzen voor hun inzet. Dat kan door te laten zien hoeveel je aan hun reacties hebt. Dat kan door ze een boek te geven als het straks uitkomt. Of nu alvast een ander boek van je. In dit geval heb ik moeten beloven dat ik hen help met zelf gedichten te maken, want de uitgever waar ik de gedichten voor schrijf gaat er een prijsvraag op haar site aan verbinden. Kinderen kunnen dan boeken winnen als ze mooie gedichten opsturen. Dus op woensdagmiddag zitten we voorlopig te dichten, tot de interesse weer ergens anders heen gaat. Het zijn overigens gewoon kinderen hier verderop in de straat, die ik vaag kende. Ik heb het hun gevraagd en uiteraard hun moeder ook.

Hoe kom jij aan je proeflezers Zjors? Altijd uit de buurt of ook wel anders?

Overal vandaan. Ik pluk ze uit de buurt, vraag een achterneefje, de dochter van mijn sportclupjuf, het zusje van het meisje achter de kassa. Ik heb zelfs ooit een manus mee op vakantie genomen en heb daar kinderen gestrikt. Gewoon om je heen kijken en vragen.

Ik gebruik daar mijn twee eigen kinderen voor. Mijn oudste is een zogenaamd Nieuwetijdskind. Hij denkt aan totaal andere dingen bij het lezen (hij las al complete boeken met zijn drie jaar.) En voelt de beoogde sfeer hartstikke goed aan. Klein talenwonder. Prachtig. (Van wie zou-t-ie het toch hebben? :D )

Ik heb geen kinderen Mara en hou het nu maar liever bij volwassenen als proeflezer. Wat een klein wondertje je zoontje zeg. Ik las met negen het djunglebook van Kipling en verslond geschiedkundige werken. Maar dat schijnt vanaf die leeftijd vrij gewoon te zijn. Geen aartje naar z'n vaartje maar een aartje naar z'n moertje dus.

Het is ook een goed idee om kinderen met verschillende smaak, leeftijd en achtergrond te laten proeflezen. Je krijgt dan ook een breed scala aan reacties. Zoals je lezers ook niet allemaal hetzelfde zullen zijn.

@Ariadne: Helemaal mee eens. Mijn proefleesgezin is toevallig een pleeggezin, dus er zit wel wat verschil in de kinderen die het lezen. Totaal verschillende niveaus en interesses.

Ik heb mijn manuscript aan de juffrouw van mijn dochter gegeven. Zij las het voor in de klas. De kinderen vonden het geweldig, maar de juf zelf vond de grapjes te flauw. Naar wie moet ik nu luisteren? Naar de juf of naar de kids?

Ik ben geneigd te zeggen naar de kids, maar het risico is groot dat ook andere volwassenen het dan flauw vinden en vaak zijn uitgevers ook volwassenen. Lastig!

Ik stop het manuscript maar even in de doos onder mijn bed, om afstand te nemen. Over een maand of twee ga ik het herlezen.

Even een vraagje tussendoor: Dat boekje, schrijven voor kinderen, weet iemand of die nog ergens leverbaar is? Ik kan hem echt nergens vinden... Kinderboeken schrijven heb ik wel van Win Daniels, maar zijn andere boekje is nergens te vinden. Of is dit bijna hetzelfde?

Rosali, De Juf is ook maar een persoon, het kan best zijn dat ze een ander gevoel voor humor heeft. Misschien nog aan een andere volwassene laten lezen? De kinderen vinden het in ieder geval leuk, dat vind ik al heel wat. :thumbsup:

Kijk eens in de bieb, Noekie.

Kinderen vinden flauwe grapjes heel leuk! @Pehamo: allerlei volwassenen zijn hartstikke goed als proeflezers!

Ja maar in de bieb kun je het niet kopen ;) Maar dat is opzich wel slim. Ik ben nog niet eens lid van de bieb hier.. :smirk: :rolleyes:

@Noekie: http://www.wimdaniels.nl Bij 'Boekbestellingen' staat een mailadres. Schrijven voor kinderen staat er niet bij. Ik heb het trouwens vorig jaar nog aangeschaft, dus als het niet meer leverbaar is, is dat nog maar sinds kort. Je kunt wellicht even bij hem informeren of het boek nog leverbaar is. Volgens mij is hij hier ook lid onder zijn eigen naam, dus je zou hem ook via het forum kunnen mailen. Het boek is het waard om in bezit te hebben, ik heb er heel veel aan.

Ik heb hem een mailtje gestuurd :) Wie weet heeft hij nog exemplaren liggen, ik hoop het!

Dat zal best wel Mara, maar vind ze maar eens, jullie staan ook niet te dringen om je aan te bieden. Ik schrijf nu eenmaal geen huis-tuin en keukenromannetje.

Helaas ook geen boekjes meer bij hem aanwezig, had vanmiddag al antwoord van hem via de mail.

Jammer. Ik zag hier in de bieb dat ze 'm nog wel hadden. Lenen is dus een optie.

@ Sigyn Het lijkt me geweldig om zo'n proefleesgezin ter beschikking te hebben. Ik pluk meestal wat buurkinderen van de straat. Mijn neven en nichten zijn inmiddels al volwassen. Daar heb ik niks meer aan. ;) @ rosali, leuk toch, dat die kinderen lekker hebben zitten lachen. Daar zou ik in elk geval heel blij mee zijn. @ Noekie Lid worden, lenen en kopiëren! :nod:

jullie staan ook niet te dringen om je aan te bieden.

@ Pehamo, niet vervelend bedoeld, maar dat kan er mee te maken hebben dat het op dit forum overkomt alsof je eerst een boek schrijft en probeert een uitgever te vinden en daarna eens gaat kijken of er nog iets moet gebeuren met het boek. En o ja, misschien moet er ook iets met proeflezers, waarom bieden ze zich niet allemaal aan? Er zijn hier heel veel mensen die proeflezers kunnen gebruiken. Zet anders eens een stukje op Zinniger Zinnen (link op vele plaatsen hier te vinden) en kijk eens wat voor feedback je krijgt. @ rosali, ik zou inderdaad nog eens wat volwassenen vragen om het te lezen. En niet per definitie het ms afwijzen als volwassenen het niks vinden, als kinderen het super vinden.

@Rosali De juf heeft waarschijnlijk geen humor, ze is denk ik te volwassen geworden. Ik lees ook graag kinderboeken, zo kan ik beoordelen of het wat voor mijn kinderen is of niet. Ik heb vaak gelijk als ik een boek leuk vind, dan vinden mijn kinderen dat ook. Misschien ben ik nog wel stiekum een kindje :confused: