hoe lees je na het schrijven

Ja, en die zullen er altijd blijven. Ook in je eigen werk ga je ze zien. En dat is natuurlijk het allerbeste vóór je werk gedrukt is en in de winkel ligt. :) Zijn er boeken zonder fouten?

Het valt me wel op, maar meestal wordt mijn leesbeleving er niet anders door, ik kan het goed scheiden.

Als een verhaal pakt, lees ik het in een adem uit. Ik heb dan achteraf geen idee over de schrijfkwaliteiten van de schrijver. In mijn ogen doet de schrijver het dan gewoon goed. Tegenwoordig pak ik vaak een boek om de manier van schrijven te bestuderen en dan lees ik eigenlijk niet prettig, maar leer een hoop. Het lijkt me vreselijk om jezelf niet meer te kunnen verliezen in een boek omdat je alleen naar de vorm kijkt.

Ik kan bijna niet meer lezen zonder tegelijk te redigeren. Ergerlijk! Zit ik dat dikke Schervengericht van A F TH te lezen, ben ik pas op pagina 175 (er zijn er meer dan 1000) heb ik al een stuk of wat fouten ontdekt. Denk ik steeds: zelfs jij A F TH. Heel irritant.

Beroepsdeformatie, heet dat geloof ik. :D Ik markeer zelfs in kranten de taalfouten. Heel ergerlijk. En de boeken die ik lees staan ook vol aantekeningen, ingevoegde komma's en verbeteringen. Ik geloof dat ik een hele strenge redacteur zou zijn. :P

Volgens mij lees ik tegelijkertijd op twee niveaus. Ik heb Nederlandse taal- en letterkunde gestudeerd, waar heel veel aan roman- en poëzie-analyse werd gedaan. Daarnaast ben ik jarenlang lerares Nederlands geweest, toen literatuurrecensent en daarna redacteur/corrector bij uitgeverijen. Kortom: er is maar weinig dat aan mijn aandacht ontsnapt. ;) Maar dat staat mijn beleving bij het lezen op geen enkele manier in de weg. Eerder draagt het ertoe bij dat ik een boek waardeer en met nog meer plezier lees. Mijn schrijven staat het wél in de weg. Helaas! Ik weet te goed hoe het 'moet'. En daardoor zie ik al mijn eigen zwakheden... Bah! :(

Als ik een krant lees, dan vind ik altijd wel wat taalfouten. Tijdens het lezen van een boek, probeer ik weing op de schijfwijze te letten, anders zit ik niet meer in het verhaal. Waar ik wel last van heb is dat ik de neiging heb om mensen te wijzen op hun taalfouten. Met name als ze "hun" gebruiken i.pv. zij. Hun waren daar ook geweest, hun hebben een nieuwe auto gekocht, enz. Ik hoor dit zo vaak om mij heen. Misschien is dit typisch iets uit Dordrecht.