Geen afbeelding

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Suma 14 oktober 2007 - 19:31

voorlezen voor publiek

Ervaring. Vanmiddag heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb voorgelezen (uit eigen werk) in een literair café. Met publiek. Dat was niet de eerste keer, maar wél de eerste keer dat ik daar stond met gierende zenuwen door mijn lijf. Ergens, ik weet niet of het hier was of ergens anders, stond dat dit goed zou zijn om te oefenen voor jezelf. Ik heb het geweten! Tijdens het lezen kreeg ik het eerst warm, daarna sloegen de vlammen uit mijn oren en tegelijk bouwde zich een hoofdpijn op waarvan het leek alsof mijn hoofd uit elkaar zou knallen. dat heb ik nog nooit meegemaakt. Vijf minuten nadat ik klaar was, verdween die hoofdpijn als sneeuw voor de zon en ik kreeg het niet eens warm van die zon. Ik weet nu weer dat je inderdaad de zenuwen kunt krijgen voor publiek en dat het dus vaak geoefend moet worden voordat je daar geen last meer van hebt. Ik zou dan ook iedereen willen zeggen om zo vaak mogelijk te oefenen op dit vlak.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ondine 14 oktober 2007 - 20:10
Wat goed dat je het toch gedaan hebt. Ik vind zelf trouwens niets leuker dan voorlezen voor publiek. Ik laat geen gelegenheid voorbij gaan;)

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mara 14 oktober 2007 - 21:15
Ik vind lezen voor publiek heel leuk maar wel graag met microfoon en vantevoren aangekondigd. Ik kan niet goed 'zomaar' beginnen. En voortaan wil ik met een verhaal wel vooraan beginnen met lezen. Als je ergens middenin gaat vertellen kun je alles eerst uitleggen!

Geen afbeelding

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Suma 14 oktober 2007 - 22:22
@ Mara, Ja Mara, ik werd natuurlijk aangekondigd en had mijn korte verhalen uitgezocht. Daar stond ik dan, mét microfoon maar onvoorbereid dat ik als 3e aan de beurt was, dat wist ik niet. Maar vóór mij was, stiekem zonder dit hardop te zeggen, :jawdrop: een blaaskaak die 'Ambassadeur van Zuid-Holland' was. Gelukkig had hij een intro met muziek die ik als new-age interpreteerde en erg rustgevend was. Daar heb ik handig gebruik van gemaakt om met een rustgevend stukje poëzie te beginnen. het sloot perfect aan. Zo heb ik zelf mijn eigen aankondiging gemaakt. Op zich vind ik dit achteraf het beste wat ik deed. Ach, ik vond het toch leuk om weer eens voor publiek iets te doen. Het was weer bijna een jaar geleden en dan ben je toch uit de oefening. Ik zie wel wat er uit voortkomt, of niet. Ik heb het weer eens gedaan. Dat is het belangrijkste.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mara 15 oktober 2007 - 0:41
Knap dat je erop kon anticiperen. Jij kunt improviseren dat is hartstikke handig, als je dat kunt.

Geen afbeelding

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Suma 15 oktober 2007 - 11:26
Mara, Na twintig jaar voor de klas, bij een leeftijdsgroep tot 21 jaar, leer je dat wel. Je zult wel moeten. Zelfs bij 12-jarigen op het bijzonder beroepsonderwijs, gelukkig hoef ik dat niet meer, bestond een blokuur (twee of drielesuren aan één stuk), grotendeels uit improviseren. Bij wijze van spreken dus met de paplepel ingestort.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Rosali 15 oktober 2007 - 11:49
Jacqueline, ik vind het heel knap wat je gedaan hebt. Zelf zou ik dat nooit durven. De juf van mijn dochter heeft al een paar keer gevraagd of ik iets wil komen voorlezen uit eigen werk. Maar dat zie ik echt niet zitten.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Cheops 15 oktober 2007 - 14:10
:? zijn er eigenlijk literaire cafés in België? In Vlaandeeren? In West-Vlaanderen? Roeselare misschien?

Geen afbeelding

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Suma 15 oktober 2007 - 16:54
@ Rosali Rosali de eerste keer dat je dat eventueel gaat doen is spannend, zeker. Maar als je jezelf eens afvraagt waar je bang voor bent, heb jij daar dan een antwoord op? Je leest je kinderen verwacht ik ook voor, uit andermans werk. Stel je nu voor dat je jezelf kunt inprenten: dit is andermans werk, dit is niet van mij. Misschien helpt je dat over de plankenkoorts heen. Of: als er vriendjes of zo zijn en er is even rust in de tent, zou je dan niet iets kunnen voorlezen? Dan heb je een klein publiek en kun je misschien iets zelfvertrouwen kweken, want dat mis je zo te horen. Ach, ik geef maar een ideetje, misschien heb je er iets aan, anders 'gum je het maar uit' van dit forum.

Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Eufdrie 15 oktober 2007 - 17:13
De eerste keer was inderdaad heel spannend. Ik had het wel twintig keer geoefend, zelfs komma's met potlood in de tekst gezet waar ik moest ademhalen, klemtonen aangegeven, dat soort dingen. Vergissen was onmogelijk en inderdaad, het ging heel goed. Maar toen ik eenmaal bezig was overvielen me toch wel een paar dingen. Moest ik nou naar het publiek kijken of niet? Ik was bang dat ik dan de draad kwijt zou raken. Het was in het oosten van het land, en ineens vond ik mijn Randstedelijk accent wel heel erg duidelijk naar voren komen. Ik had het gevoel dat ik net als Jules Deelder klonk! Het enige dat ik verzuimd heb, is van te voren timen hoe lang een stuk duurt. In mijn idee heb ik het publiek (250 man) een kwartierlang zitten vermaken, maar het kan net zo goed vijf minuten geweest zijn. Ik vond het echter wel dermate de moeite waard dat ik overweeg het nog vaker te doen.;)