Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Cobra 18 juni 2005 - 21:12

schrijven voor lezers

De stelling van veel schrijvers luidt dat ze alleen voor zichzelf schrijven. Het verwoorden van hun eigen gevoelens en fantasie zou het enige belang zijn. De praktijk is vaak anders. Tijdens het schrijven worden niet alleen de eigen emoties en gedachten geuit. De behoefte om het iemand te laten lezen is soms onbewust aanwezig. Hiervoor is het noodzaak rekening te houden met de ideeën, ervaringen of smaak van de eventuele lezers.

Hoe zit het met jullie? Wie schrijft te allen tijde voor zichzelf en wie is tijdens het schrijven bezig de zinnen zo te formuleren dat het vele lezers weet te bekoren?

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
herecomesherman 12 September 2013 - 22:20
Je voorbeelden zijn inderdaad verhelderend, Harry. Dat je reacties van proeflezers meeneemt in het herschrijven, lijkt me logisch. Maar doe je ook aan zelfcensuur vooraf? Een voorbeeld: mijn vrouw en ik houden beide nogal van citaten, uit boeken, films, series, ... en bij mij sluipen zo'n dingen snel in een tekst. Ik zie ze dan als intertekstualiteit maar het doelpubliek van een verhaal is niet per se het publiek dat dit soort series of games consumeert. De meeste lezers zullen de verwijzing dus niet opmerken. Laat je zoiets dan staan of schrap je? Ik kan niet direct op een beter voorbeeld komen, maar het gaat dus om "zelfcensuur" voor het proeflezen ...

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Harryhol 12 September 2013 - 23:04
Je voorbeelden zijn inderdaad verhelderend, Harry. Dat je reacties van proeflezers meeneemt in het herschrijven, lijkt me logisch. Maar doe je ook aan zelfcensuur vooraf? Een voorbeeld: mijn vrouw en ik houden beide nogal van citaten, uit boeken, films, series, ... en bij mij sluipen zo'n dingen snel in een tekst. Ik zie ze dan als intertekstualiteit maar het doelpubliek van een verhaal is niet per se het publiek dat dit soort series of games consumeert. De meeste lezers zullen de verwijzing dus niet opmerken. Laat je zoiets dan staan of schrap je? Ik kan niet direct op een beter voorbeeld komen, maar het gaat dus om "zelfcensuur" voor het proeflezen ...
Ik ga er even van uit dat je zelfcensuur tussen aanhalingstekens zet omdat je het niet zo zwaar bedoelt als het woord eigenlijk klinkt :) Het is een kwestie van anderen toegang geven tot je eigen referentiekader. In mijn roman speelt een personages online games. Ik kon er niet van uit gaan dat de lezer wist wat dat inhield en dus zorgde ik er voor dat de scenes waar dat belangrijk was zo geschreven waren, dat het volkomen duidelijk was wat er gebeurde. Met andere woorden: ik schreef over waar ik over wilde schrijven, maar probeerde dat wel toegankelijk te maken voor mensen die niet in 'mijn' wereld leven. Volgens mij is dat ook een van de grote plezieren van het schrijven: anderen jouw wereld laten zien en begrijpen. Maar dan moet ik dus wel voor houvast zorgen.