Handige tip marc.

Zeker een mooi verhaal, Marc! Ik ga je methode uitproberen.

Waarom wil je een groot verhaal schrijven? Wat is de reden, bedoel ik?

Goede vraag. Ik heb behoefte aan een groter project, denk ik. Tot nu toe heb ik alleen kortere verhalen geschreven (500 - 5.000 woorden) en elke keer als zo'n verhaal klaar is, is er heel even voldoening en dan weer een lichte teleurstelling: wat nu? Het lijkt me ook mooi om me veel meer te kunnen ingraven in mijn karakters en het gevoel te krijgen dat ik ze echt leer kennen. Tot slot is het moeilijk. Ik ben benieuwd of ik het kan.

Wat ik als moeilijk ervaar aan een langer verhaal is het blijven boeien van de lezer. Een verhaal kan niet alleen uit spanning en sensatie en verbijsterende onthullingen bestaan. Ik zou prima 100.000 woorden kunnen schrijven maar geen hond die dat leuk vind om te lezen. Momenteel gebruik ik een beetje 'geeky' methode: Ik maak enorme overzichten en diagrammen met daarop de tijdslijn van het verhaal, de verschillende perspectieven, de ontwikkeling van personages (zelfstandig en onderling) en de spanningsboog. Elk onderdeel van het verhaal dient iets te bieden aan de lezer. Dus als er even wat minder 'actie' is dan wil ik er voor zorgen dat één van de personages een ontwikkeling doormaakt. Of dat er nieuwe inzichten worden geboden door middel van een wisseling van perspectief. Heb je al een idee voor je verhaal Rasa? Ik ben erg benieuwd :-) gr. marc

Misschien is dit bij iedereen anders, maar: Ben je wel klaar om aan een groot verhaal (MS) te beginnen? Bij komt meestal het idee voor een verhaal eerst, en als ik dat idee verder uitwerk kan ik voor mezelf pas bepalen hoe groot het verhaal ongeveer gaat worden... Jouw vraag doet me een beetje denken aan mensen die naar een tattooshop gaan en daar zeggen: "Ik wil iets op mijn arm. Het moet ongeveer zo groot worden, maar ik weet niet wat." Ook hier komen mooie tattoos uit, dus laat je alsjeblieft niet ontmoedigen door mijn antwoord / vraag. Het zal voor sommige mensen ook met schrijven wel andersom werken.

Sommige sites zijn ook een bron van inspriatie. Ik haal nog wel eens iets van http://www.isgeschiedenis.nl/

Ik ben het wel met Mho eens, als je geen idee hebt waar je je MS over moet schrijven waarom wil je het dan schrijven, je hoeft geen MS te schrijven. Je kunt ook eerst korte verhalen gaan schrijven om inspiratie op te doen.

@Doerian Wat een superleuke website, dank voor de tip! @Mho Dat is het wel een beetje ja, ik wil een grote tattoo, maar ik weet niet wat. En toch wil ik hem. @justus Ik heb tot nu toe geen inspiratie gekregen van korte verhalen schrijven, wel heel veel plezier aan beleefd. Ik ben er nog niet uit. Altijd al iemand geweest die moeilijk kan kiezen: als ik linksaf ga, loop ik alles wat rechts ligt mis. Voor korte verhalen maakt het onderwerp me niet zo heel veel uit. Voordat ik erop uitgekeken kan raken, is het verhaal af. Maar voor een groot project moet het wel echt iets leuks en goeds zijn, waar ik me maandenlang mee kan vermaken. Denk ik dan tenminste. Ik hink nog op allerlei gedachten. Enerzijds een onderwerp dat dichtbij me ligt, anderzijds vind ik dat ook wel weer saai. Maar ja, nadeel van een setting waar ik weinig van weet is dat ik veel research moet doen (en dan nog is de vraag of je met boekenwijsheid de juiste snaar weet te raken). Enerzijds karaktergedreven, anderzijds plotgedreven. Enerzijds gewoon een lekker verhaal, anderzijds ook nog wat diepgang of een boodschap. Stijl, eerste persoon, derde persoon, verleden tijd, tegenwoordige tijd, ik weet het allemaal niet. Nou ja, zo maal ik dus maar een beetje verder. Misschien moet ik daar maar een boek over schrijven. De vrouw die wel wilde schrijven, maar niet wist waarover.

Ach ja je schrijft toch voor je plezier!

Het vreemde is dat het mij nooit ontbreekt aan ideeën voor (korte) verhalen. Mijn probleem is dat ik te weinig tijd (en soms ook energie) heb om al die ideeën uit te werken. Ik ben namelijk gezegend met een leuke, maar enerverende baan en heb daarnaast ook een gezin.

Het begint met een drang ;-) Dus dat begin is er alvast. Ik ben zelf van korte verhalen steeds langere gaan schrijven. Dat ging vanzelf. Een woordenlimiet voor een wedstrijd waar ik dik overheen ging, verhalen bedenken die gewoon niet in het kort konden worden verteld. Daarbij houd ik het korte en ultra-korte verhaal in ere. Die houden me scherp. Die dwingen me steeds opnieuw om nieuwe dingen te bedenken en af te ronden. Eerlijk gezegd ondervind ik niet veel verschil tussen lange en korte verhalen. Bij langer heb je meer tijd en ruimte, maar moet je net zo goed als bij kort kunnen overtuigen in ieder aspect van het vertellen. Personages, plot ... zoveel verschil zie ik er niet in, eerlijk gezegd. Ik onderzoek ook dingen bij korte verhalen, het moet allemaal net zo goed kloppen. Mij verveelt het nooit. Lang niet en kort ook niet. Ik denk dat ik het dan niet zou afschrijven. Ik Denk in negenennegentig procent van mijn verhalen de plot helemaal uit voor ik begin te schrijven. Dus zelf wil ik graag naar het einde, om te zien of het inderdaad zo afloopt ;-) Wat ik bij lang altijd doe, is een plan uitwerken op papier. Bij kort kan ik het wel eens in mijn hoofd doen en dan meteen beginnen met het verhaal op te schrijven. Bij lang is het wat lastiger om te onthouden welke kleur sokken mijn hp 's morgens aan deed als hij ze 100.000 woorden verderop weer moet uitdoen.

Ik vroeg me af hoe jullie eigenlijk aan ideeen voor een boek kwamen. Zelf weet ik op dit moment helemaal niets meer. Hoe komen jullie aan inspiratie?

Ik ken iemand die werkt met foto's. Ze selecteert foto's die haar aanspreken, legt ze op een tafel en begint dan te brainstormen. Misschien ook iets voor jou? :)

@Anaid: Schrijf je ook wel eens een kort verhaal om er later een lang verhaal van te maken? OT: Mijn ideeen haal ik allemaal uit behoefte. Ik heb behoefte om ergens over te schrijven, dus ik schrijf. Er zijn wel meer ideeën die in me opkomen. Die noteer ik ook allemaal. Het zijn echter de ideeën die vanuit een gevoel, een behoefte komen die ik uitwerk.

Yes. Er beginnen contouren te komen. Een pelgrim, een abdij, een biertwist... spannend...

Ik schreef als kind (zo rond de 12) wel eens wat verhalen, of begon aan verhalen en het lukte me niet ze af te maken. Ik ben nu 58 en weet niet of ik ze alsnog weer op ga pakken maar wil best even kwijt wat de thema's zijn waar ik mee gestoeid heb. Op de eerste plaats was er rond de jaren zestig de ruilverkaveling in het Zuidoostbrabantse platteland waar ik ben opgegroeid. Binnen enkele jaren tijd veranderde de lappendeken van aardappel- en korenveldjes en weilanden in een wat polder-achtig landschap. Vaak ging het gepaard met een renovatie van de boerderij. Ik heb wel eens geprobeerd de gevoelens te beschrijven die dat bij de betrokkenen opriep: wat weemoed bij het afscheid van het idyllische landschap maar ook blij met de goede economische vooruitzichten die dit alles destijds leek te bieden. Een tweede thema: Ik ging naar de middelbare school, elke dag een half uur fietsen met een vriend van me. In de winter was het vaak al half donker als je thuis was en de laatste paar kilometer naar huis gingen over enkele nogal eenzame landwegen. Er kwam een verhaal in me op van twee "brugpiepers" die ontdekten dat een van de leerlingen uit de eindexamenklas én een zeer gerespecteerde leraar in een mysterieuze bende verwikkeld waren.

Beste Emyeye, Je leeftijd mag geen belemmering zijn om het schrijven alsnog op te pakken. Het gaat erom of je het leuk vind, of je het wilt. Ik heb rond 2000 een aantal korte verhalen geschreven die vervolgens ruimt een decennium op de plank hebben gelegen. Ik ben nu 55 maar 'het kriebelt' nog steeds/opnieuw. Ik bekijk mijn verhalen nu kritischer en terwijl ik er destijds van overtuigd was dat ik er niet meer van maken kan, zie ik nu inmiddels volop mogelijkheid om er nog meer diepte aan te geven. Ik denk dat senioriteit een pluspunt kan zijn in het schrijven. Je hebt veel ervaringen en kennis opgedaan om ideeën uit te putten voor het schrijven. Zet 'm op.

Beste Emyeye, Je leeftijd mag geen belemmering zijn om het schrijven alsnog op te pakken.

De leeftijd zie ik op zich ook niet als een belemmering hoor. Probleem is alleen dat het me beter lukt om verhaallijnen te bedenken dan om het verhaal echt te "vertellen" zonder er een gortdroge opsomming van feiten van te maken. Kleine fragmentjes lukken soms wél. Ik weet nog dat mijn moeder (die erg goed was in het schrijven van verhalen) ontzettend moest lachen toen ik een stukje van het verhaal uitwerkte over een boer van wie de stal nodig aan renovatie toe was. Op een gegeven moment begaf de zwaar verouderde melkinstallatie het en ik schreef dat hij de rest van de koeien "met een boos gezicht en een emmer" moest melken. Mijn moeder zag in mij al een tweede Henriette van Eyk of P.G. Wodehouse. :) Terwijl ik dit schrijf, herinner ik me ook weer het geluid van die ouderwetse melkinstallaties waarvan het leek of je ze moest aanzwengelen.. misschien moet ik dat fragmentje toch maar eens wat verder uitwerken.

Misschien dwaal ik af maar mijn reactie sluit wel aan op de vraag over ideeën of inspiratie. Ik ga er dus toch nog maar even op in. Na de peptalk van "de anomalie" heb ik me niet ineens voorgenomen "en nú ga ik schrijven" maar het zette me wel weer aan het denken over dat thema van de ruilverkaveling en de boerderijrenovaties. Ik ben dingen gaan associëren zoals deelnemers aan een vergadering wel eens op hun notitieblok zitten te tekenen: een figuurtje, een paar lijntjes arceren, een tweede figuurtje en het geheel ziet er achteraf best aardig uit al wist je van tevoren niet wat het zou worden. Mijn "schrijf-tekeningetje" verliep ongeveer zo: veel boeren hadden verouderde mobiele melkmachines die op een benzinemotortje werkten. Ze maakten een heel typisch geluid bij het starten, als ze in bedrijf waren en bij het uitschakelen. Boerenkinderen speelden wel eens vadertje en moedertje, "vader" ging dan de koeien melken en bleef een hele tijd het geluid van de melkmachine imiteren "nong-nong-nong-nong-nong-nong" en maakte daarbij wat denkbeeldige melkbewegingen terwijl "moeder" met de poppen in de weer was. Ik heb (nog) niets gedaan met dat idee maar als er geen kloeke roman "de ruilverkaveling" uitkomt, dan liggen er toch nog een paar ideeën meer "op de plank": misschien een keer een verhaaltje over kinderspelletjes, misschien iets in dichtvorm over die typische geluiden van machines (het riep bij mij als kind al associaties op met de heilige mis, het inschakelen van de machine is een soort introïtus, en het uitschakelen een soort "ita missa est") en als dat geen van beide geschikt blijkt te zijn om een heel a-viertje vol te maken, is er altijd wel een stukje beeldspraak waar je wat mee zou kunnen.

In het boek "Het grote doe-boek voor schrijvers" staat een leuke opdracht over dit thema. Ik heb mijn uitwerking ervan op mijn weblog geplaatst: * link verwijderd * (zie # 50).

Mijn verhalen komen vaak uit dromen, maar ook wel eens uit eigen ervaringen. Dan maak ik iets mee en denk ik: met een beetje aanpassingen zou dit een mooi verhaal kunnen zijn! Shalom heb ik geschreven vanuit eigen ervaringen, ik had destijds een Israëlische vriendin die weer goed omging met een van oorsprong Palestijns meisje. Dat vond ik echt prachtig om te zien, vriendschap in plaats van oorlog. Dat werd dus de basis voor mijn verhaal. De setting haalde ik deels uit een videoclip (https://www.youtube.com/watch?v=rvfo9yGscA0), daar kreeg ik de inspiratie uit om belangrijke delen van het verhaal zich af te laten spelen in een café en het drinken van alcohol in het verhaal een rol te geven. Twee van de personages zijn ook voor een deel gecreeërd met de man en de vrouw uit de clip in mijn hoofd. Eva is geschreven vanuit een droom, ik droomde op mijn 15e dat er een vliegtuig neerstortte en dat ik samen met een vriendin de oorzaak ging proberen uit te zoeken maar dat we daarin gestoord werden door de geest van één van de slachtoffers. Ik heb vervolgens mezelf en die vriendin uit het verhaal gehaald en er andere personages voor in de plaats gezet, het verhaal pastte zich tijdens het schrijven vanzelf aan, en voilá, weer een boek. Het verhaal waar ik nu aan bezig ben, met de tijdelijke titel Een Nieuwe Wereld (die gaat nog veranderen want hij is te vaag, maar ik moet toch een werktitel hebben...) heeft een kennis van mij bedacht. Ik zou deze zomer naar Guatemala gaan (gaat niet door vanwege mijn gezondheid, maar het was wel het plan dat ik daar 7 weken zou zijn). Om alvast iemand te kennen in het land en de taal te kunnen oefenen was ik via internet op zoek gegaan naar penvrienden in Guatemala, en zo vond ik een meisje dat daar woont en mij wel wilde helpen met Spaans. Toen ik haar vertelde dat ik vaak schrijf en een nieuw verhaal zich wilde laten afspelen in Guatemala, mailde zij mij vol enthousiasme een prachtig idee voor een verhaal. Dat idee mocht ik gebruiken op voorwaarde dat de hoofdpersoon haar naam zou dragen ;-). Uiteindelijk zal het idee tijdens het schrijven best wat aangepast worden, ik zie wel waar het eindigt. Tot nu toe kan ik niet verder schrijven omdat Word de geest heeft gegeven :(.

Emyeye, ik begrijp heel goed dat je de link naar je blog in # 48 expliciet niet als 'reclame' of iets dergelijks bedoelt, maar toch is het niet toegestaan mensen in een reactie naar je blog te leiden. Dat mag je doen in je onderschrift. Ik heb de link dus verwijderd.

Emyeye, ik begrijp heel goed dat je de link naar je blog in # 48 expliciet niet als 'reclame' of iets dergelijks bedoelt, maar toch is het niet toegestaan mensen in een reactie naar je blog te leiden. Dat mag je doen in je onderschrift. Ik heb de link dus verwijderd.

Okee uiteraard respecteer ik de forumregels maar het zou toch wel fijn zijn als ik af en toe mensen attent kan maken op een nieuw onderdeel van mijn blog, dat wel met schrijven te maken heeft maar misschien niet helemaal in een specifiek gedeelte van een forum past. Stel dat ik een reactie plaats als: " in mijn blog (zie hieronder) ga ik hier verder op in" kunnen jullie dan daarmee "leven"? :)

Als ik verhalen wil schrijven luister ik vaak naar klassieke pianomuziek zoals bijvoorbeeld dit nummer: http://www.youtube.com/watch?v=3dM2qCCg6GE . Ik schrijf dan eerst steekwoorden op die in mij op komen en dan schrijf ik een verhaal. Goodluck :)

leg een schrift naast je bed neer want snachts krijg je het meeste insperatie ik heb een nu aeen paar keer delen van mijn dromen er in geschreven daar bedenk je een verhaal omheen en zo heb je al 2 bladzijdes vol dag erna schrijf je weer je droom er in of iets wat je verzonnen heb en binnen notime heb je een schrift vol ga achter de computer alles bewerken en je hebt je eigen verhaal vanuit je dromen gemaakt mijn tip is dus; leg een schrift naast je zodra je wakker bent en je weet wat leuk opschrijven stop ook een schrift in je tas in de buiten wereld ontvang je ook heel veel..,, succes x djoyce.