Waarom zou je ze niet gewoon eens bellen en de vraag stellen? Antwoord krijg je altijd.

Ik denk dat het beide kan. Je kunt het opsturen zonder van tevoren informeren en je kunt het opsturen met van tevoren informeren.

Wat je wel vaak leest is dat uitgevers het erg op prijs stellen als je vantevoren eerst informeert, zo worden veel misverstanden voorkomen. Niet elke uitgever wilt het manuscript op dezelfde wijze ontvangen. Sommige willen het hele manuscript, anderen een deel er van, weer anderen willen er een synopsis er bij.

Je kunt in ieder geval vragen hoe ze het manuscript aangeleverd willen krijgen en ook naar wie je het moet versturen.

Ik heb gewoon een soort begeleidingsbrief gemaakt, alleen begeleidde het niks. Er stond in wat het manuscript inhoudt, voor welke doelgroep het m.i. is, hoeveel woorden het ongeveer omvat en waarom ik dacht dat die uitgeverij misschien wel interesse zou hebben (bestaand fonds enz).

Ik denk dat de inhoud op dat moment belangrijker is dan je stijl. Als het onderwerp en het concept niet bij de uitgeverij past, maakt je schrijfstijl ook niet zoveel meer uit, waarschijnlijk.

Toen mijn manuscript af was, heb ik een klein aantal uitgevers een e-mail waarin kort de inhoud van het verhaal werd beschreven. In de laatste zin heb ik gevraagd of ik het manuscript mocht toesturen ter beoordeling.
Van een aantal kreeg ik antwoord dat het geen zin had en van een paar dat ze graag wilde ontvangen.

Het voordeel is dat je dan in de begeleidende brief kunt verwijzen naar de e-mail conversatie en dat je al een naam hebt aan wie je het kunt sturen.

Bij mij heeft het geholpen. Maar of dat de uiteindelijke doorslag heeft gegeven, zal altijd een vraag blijven.

Ik heb natuurlijk het geluk gehad dat er 2 uitgevers naar mij toe kwamen met de vraag of ze het mochten uitgeven, dus ik heb nooit het probleem van manuscripten insturen gehad. Wat ik wel weet is dat de uitgevers vaak de manuscripten niet eens gaan lezen, als je synopsis niet aanspreekt. Dus als je belt moet je eigenlijk zo'n goede synopsis voorbereid voor je hebben liggen, dat je al hun vragen kunt aftikken.

Maar eh als je het al bijna af hebt... ik heb nog niets gezien bij boekpresentatie? Ik ben wel heel nieuwsgierig waar het dan over gaat. En een fragment natuurlijk...

Succes

Ik heb destijds de uitgeverij een mooie foto van mezelf laten sturen, een verhaal over mijn achtergrond, met de nadruk op wat modellenwerk uit een ver verleden. En dan in de laatste alinea erbij vermeld dat ik ook nog een boek had geschreven. Het viel in ieder geval op, is me verteld, en al vrij gauw daarna is het gelukt. Maar of het nou echt een geslaagde aanpak was, weet ik ook niet.

Een typisch vrouwelijk aanpak, lijkt me, Cixi. Dat zie ik een man nog niet zo gauw doen. Maar wel origineel. Waarom deed je het eigenlijk zo? Had jouw foto iets met je manuscript te maken?

Ja, lastig is dat, hè. En het hangt inderdaad erg samen met mijn vraag over "onaffe manuscripten". Misschien heb je iets aan onderstaande informatie. Bij de Schrijfdag werd namelijk verteld dat van de oude manier (insturen complete manuscripten) steeds meer overgaan wordt tot het 'boekvoorstel'.
Daar moeten 4 aspecten inzitten:
1 In 3-4 zinnen het verhaal/inhoud/thema samenvatten
2 Waarom ben ik interessant als auteur?
3 Timing: waarom is dit boek nú interessant
4 Publiek: welke doelgroep denk je aan te spreken.
Daarbij zou je dan een korte cv, een synopsis en twee interessante hoofdstukken moeten voegen.

Voordeel voor een uitgever is dat een boekvoorstel ruimte geeft, ze niet een m.s. vol fouten door hoeven te werken.

In theorie klinkt het prachtig, maar ik vraag me dus af of het al zo werkt.

Ik wilde dat het manuscript opviel tussen de grote stapel. Die foto had verder niets met het boek te maken. De associatie tussen de foto en het boek mochten ze er zelf bij bedenken.

Op de meeste websites van uitgevers staat al aangegeven hoe ze een manuscript willen ontvangen. Vaak ook met contactpersoon en al.
Vooraf zou ik eerst de site van de uitgever ook lezen, en zelf beoordelen of jouw ‘genre/boek’ in hun boekenlijst past. Meestal weet je het zelf denk ook al wel.

Zelf zou ik niet zo snel vooraf bellen.
Het kan wel, maar ik weet niet of het veel voordeel op kan leveren.
Je kan in je brief dan misschien wel zetten zoiets van zoals telefonisch besproken stuur ik mijn manuscript op. En ze denken dan, oh ja die heeft gebeld.

Succes met opsturen straks.