Lid sinds

2 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

vertrouwen tijdens het schrijven

Ik zie nergens een thema over het innerlijk proces van een (beginnend) schrijver, dus ik ben hem nu zelf gestart. Een schrijver heeft toch een bepaald vertrouwen en moed nodig. Ik ben oprecht benieuwd waar iedereen tegen aan loopt of is gelopen tijdens het schrijven van zijn verhaal.  Bij mij was er veel onzekerheid en moeite met starten. Misschien als ik de verhalen van anderen lees dat ik zelf weer geïnspireerd raak en kunnen we elkaar tips geven?

 

Waar loop je het meeste tegenaan? (moeite om te plannen, in stand te houden, gebruik aan vertrouwen?)

Wat vind je het lastigste?

Wat is je meest gewenste situatie?

Wat heb je gedaan, of doe je om beter hier mee om te gaan?

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nanda,

Onzeker voelen is in het schrijversvak heel erg gebruikelijk. Is je schrijven wat waard of alleen maar gebabbel. Het is ook lastig omdat je niet bij alles steeds iemand om feedback kunt vragen. Je moet iets substantieels hebben.

Lucas

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Waar ik de laatste jaren voortdurend mee kamp, is ontevredenheid over de kwaliteit van mijn schrijfsels. Bijna alles wat ik schrijf is miserabel. Wat gloeide in mijn verbeelding, verbleekt op papier.

Ik schrap en schaaf, tot ik besluit dat mijn aanpassingen geen verbeteringen meer zijn, en ik toe moet geven: dit is het, beter kan ik niet. Soms bekruipt mij het gevoel dat ik het karakter van de tekst eruit geborsteld heb.

Een kleine dertig jaar geleden schreef ik verhaaltjes in destijds rudimentaire nieuwsgroepen. Aangespoord door reacties en enkele publicatie verzoeken dacht ik dat ik wel aardig kon schrijven. Dat blijkt een illusie. Wat ik nog terug kan vinden is van een huiveringwekkend slecht niveau.

De hoop dat mijn schrijfstijl nog ooit tot wasdom zal komen, is vervlogen. Uit gewoonte blijf ik zoeken naar verbetering. Goed zal het nooit worden. Ondanks mijn gebrekkige stijl blijf ik schrijven, en probeer mijn oprispingen bij te schaven tot leesbare teksten.

Tips die niet al ontelbare malen zijn gegeven, heb ik niet.

Aan te bevelen vind ik het vestigen van een schrijf routine. Schrijf steevast op structureel terugkerende momenten. Schrijf, ongeacht een gebrek aan inspiratie. Schrijf, en laat je niet weerhouden door twijfels, afwezigheid van zelfvertrouwen, ronkende katers of ander falend welzijn, huilende baby’s, jengelende peuters, zeurende tieners, gefrustreerde echtgenotes, zwoele minnaars of minnaressen, hulpbehoevende vrienden, blaffende honden, of lekkende plafonds. Schrijf!