Humor of serieus?

Hoeveel letters komen er nou nog op papier als je laat leiden door de regel: er is iemand anders die dat verhaal beter kan vertellen dan jij, dus begin er maar niet aan. 

Grappig dat ik deze vraag tegen kwam toen ik een beetje "overig" zat te scrollen! Ik heb dit artikel ook echt met verbazing gelezen: het is meer de onzin van schrijven. Vooral dat laatste advies. Ik ben bang dat Cindy en Renee ook in het kamp zitten die vinden dat Tom Hanks nooit in Philadelphia had mogen acteren, omdat hij niet homoseksueel is. 

Mocht iemand het artikel gelezen hebben: negeer het alsjeblieft! Schrijf het verhaal wat je in je hebt, ook als dat een hoofdpersoon is die niet per se jouw huidskleur / sekse / politieke visie / geslacht etc. heeft. Laat je niet afschrikken door mensen zoals Cindy en Renee die de wereld in hokjes proberen te verdelen en rassenscheiding te promoten door te zeggen dat je eerst in de spiegel moet kijken voordat je mag schrijven wat je voelt. Het is jouw fantasiewereld, laat alle restricties los en geniet van het proces :).

[Karel123] 

door mensen zoals Cindy en Renee die proberen (...) rassenscheiding te promoten

Pardon?

Kunnen jullie heren jullie vitriool niet beter bewaren voor een plek waar het gepast is? De schrijfsters van het artikel geven zelf uitgebreid aan dat dit adviezen zijn, die naar eigen inzicht toegepast horen te worden. Wat voegen jullie hieraan toe?

en rassenscheiding te promoten door te zeggen dat je eerst in de spiegel moet kijken voordat je mag schrijven wat je voelt. Het is jouw fantasiewereld, laat alle restricties los en geniet van het proces :).

Wat heeft dat met rassenscheiding te maken? Is dit een bewuste poging om deze discussie te laten ontsporen?

@Diana / Dries De rassenscheiding is hetzelfde als de sekse-scheiding, en wordt vaak zo ingezet met dit soort "als je geen onderdeel bent van de community mag je er niet over schrijven"-retoriek. Dus dan mag je als niet-transgender niet over transgender schrijven als hoofdpersoon, maar dan ook niet als wit persoon over een zwarte hoofdpersoon, of als zwart persoon niet over een Chinees etc. (excuses als ik niet de juiste termen gebruik). Ik hoop dat ook de nieuwe generatie schrijvers zich niet laten afschrikken door dit soort verstikkende (mijn inziens) regels, maar hun schrijfgevoel volgen waarheen dat dan ook leidt.

Diana Silver schreef; Kunnen jullie heren jullie vitriool niet beter bewaren voor een plek waar het gepast is? De schrijfsters van het artikel geven zelf uitgebreid aan dat dit adviezen zijn, die naar eigen inzicht toegepast horen te worden. Wat voegen jullie hieraan toe?

https://www.encyclo.nl/begrip/vitriool

Vitriool; 2) zeer bijtende, scherpe, kwetsende woorden 

Beide heren? Dus ook ik? Vreemd. Maar ... als onderzoekende, soms zwavelzuur spuwend, draak heb ik mijn woorden onder de loep genomen. Het artikel staat te lezen op deze site, dus waarom bewaren voor een plek waar het gepast is, want zou het niet ietwat vreemd zijn als ik dit elders ter sprake zou brengen. Ze geven adviezen en natuurlijk gebruik ik die naar eigen inzicht. Geven ze eigenlijk wel adviezen?

Op het Flip the Page Booktok event in Breda stonden Cindy Paul en Renee Zonneveld van Ever After Print met een schrijfworkshop. Ever After Print is een uitgeverij van magische LHBITQ+-boeken die Cindy schrijft en Renee illustreert. In hun schrijfworkshop gingen ze in op vier schrijfadviezen die vaak worden gegeven, maar eigenlijk niet echt duidelijk zijn. 

 Ze gaan in op 4 schrijfadviezen, en vinden dat die eigenlijk niet duidelijk zijn. Dat is volgens mij een waardeoordeel. En dan schep je bij een mens een vorm van verwachtingen. Cindy en Renee gaan het duidelijk maken is dan het minste wat ik kan verwachten. En dan lees ik - mijn waardeoordeel een - lachwekkende hoeveelheid bla bla bla.  

 

Schrijfadvies 1: Show, don’t tell

Als schrijver heb je deze waarschijnlijk al heel vaak voorbij horen komen. Het komt erop neer dat je de lezer niet alles vertelt, maar laat zien. Dus als volgt:

Tell: hij heeft het koud
Show: hij bibberde terwijl zijn adem mistige wolkjes vormde

“Show gebruik je om een kijkje te geven in het hoofd van de personages”, vertellen Cindy en Renee. Je ervaart als lezer hierdoor het verhaal. Door show, don’t tell te gebruiken raakt de lezer meer emotioneel geïnvesteerd in het verhaal. Maar je moet dit schrijfadvies niet altijd op volgen. Cindy en Renee: “Het kan een verhaal namelijk enorm vertragen. Gebruik tell als je van punt A naar B moet of als je informatie herhaalt. Als je alles gaat laten zien wat het personage meemaakt en voelt, kan het saai worden.”

 

Wat staat hier? Volg dit schrijfadvies niet altijd op! Het kan een verhaal enorm vertragen! Het kan saai worden!

Ik vind hun duiding van dit advies zo enorm nietszeggend dat ik hier in eerste instantie geen woord aan wilde verspillen. 

Het kan namelijk heel prettig zijn om traag te lezen. Het kan heel spannend zijn. Het kan heel leerzaam zijn. Het kan heel verhelderend zijn. Het kan ... het kan ... het kan. Het kan een donderslag bij heldere hemel zijn. Het kan een ingreep van God zijn. 

 

Schrijfadvies 2: Niet te veel bijvoeglijk naamwoorden gebruiken

Bijvoeglijk naamwoorden zijn woorden zoals mooie, grote, rode. Het is een woord dat iets beschrijft. Ze kunnen heel behulpzaam zijn om dingen duidelijk te maken, maar je moet ze niet te veel gebruiken. Cindy en Renee: “Gebruik alleen de bijvoeglijk naamwoorden die iets speciaals suggereren over een omgeving of persoon. Daarnaast moet je alleen de dingen in je verhaal beschrijven, die toevoegen aan de sfeer die je wil vaststellen. In een grimmige thriller moet je dus niet een roze, zachte stoel beschrijven.”

 

Niet te veel?!  Alleen moet je? En om de zin en onzin te duiden zijn Cindy en Renee van mening dat een roze zachte stoel niet past in een grimmige thriller. En nu vraag ik mij echt af of dit humor is of een serieuze mening. 

Cindy Paul en Renee Zonneveld van Ever After Print stonden op het Flip the Page Booktok event in Breda met een schrijfworkshop en krijgen aandacht in het artikel van Sophie Blokland die stagiair en redacteur is op deze site. 

Kan je die aandacht over zin en onzin over schrijfadviezen, en dan zelf een behoorlijke dosis zin en onzin schrijven zomaar zonder enig commentaar plaatsen? En nogmaals, ik vraag alleen maar of dit humor of serieus is.

 

Schrijfadvies 3: De regel van drie 

Bij de regel van drie, gaat het erom dat je je boodschap in drie delen vertelt. Drie is namelijk een getal dat mensen goed onthouden. “Goede voorbeelden hiervan zijn: ‘he saw, he came, he conquered’ of ‘bloed, zweet en tranen’”, vertellen Cindy en Renee. Dit kan je met schrijven toepassen door gebeurtenissen of personages in drie delen introduceren of in je structuur met drie delen te werken. Dit kan handig zijn, maar je hoeft deze regel echt niet constant op te volgen. Kies de momenten uit waarop deze regel het krachtiger kan maken.  

De regel van drie? De goede voorbeelden zijn geen voorbeelden die ik ooit in een boek heb gelezen als het brengen van een boodschap. Handig, schrijven Cindy en Renee. Maar ... niet constant, zeggen Cindy en Renee. Ik val echt van mijn stoel, sta weer op, ga de was vouwen en kom terug met tranen in mijn ogen, om het toepassen van de regel van drie niet constant op te volgen. 

 

Schrijf advies 4: Write what you know

Write what you know vertaalt naar schrijf wat je kent. Volgens Cindy en Renee wordt dit schrijfadvies vaak verkeerd geïnterpreteerd. Als je het te letterlijk opvat, kan je dus alleen maar schrijven over je eigen leven en ervaringen. Dat wordt er niet mee bedoeld. “Tolkien heeft in de Slag om de Somme gevochten, een grote slag tijdens de Eerste Wereldoorlog waar miljoenen doden vielen”, vertellen Cindy en Renee. “Hij heeft die ervaring gebruikt om de gevechten in Lord of the Rings te schrijven.” Nu is dit ook wel een extreem voorbeeld, want de meeste schrijvers hebben niet gevochten in een oorlog. Maar stel je hebt zelf concentratieproblemen, dan kan jij een personage die dat ook heeft krachtiger schrijven. 

Soms is dit schrijfadvies ook onzin, vertellen Cindy en Renee. Je hoeft niet door een pijnlijke break-up te zijn gegaan om er toch over te schrijven. Maar er zitten grenzen aan. Zo vertellen ze dat je geen verhalen moet schrijven over dingen waar je geen verstand van hebt. Cindy en Renee: “Als je LHBTIQ+ personages wil schrijven terwijl je zelf niet bij de community zit, dan is dat helemaal prima. Maar laat het hoofdthema dan niet uit de kast komen zijn. Er is iemand anders die dat verhaal beter kan vertellen dan jij.”

En hier staat - voor mij - toch echt onzin. 

"Cindy en Renee: “Als je LHBTIQ+ personages wil schrijven terwijl je zelf niet bij de community zit, dan is dat helemaal prima. Maar laat het hoofdthema dan niet uit de kast komen zijn. Er is iemand anders die dat verhaal beter kan vertellen dan jij.”"

Er is iemand anders die dat verhaal beter kan vertellen dan jij. 

WIE DAN?

Een mens uit de LHBTIQ+ ? Omdat Cindy Paul en Renee Zonneveld van Ever After Print een uitgeverij van magische LHBITQ+-boeken is, die Cindy schrijft en Renee illustreert en zij een schrijfworkshop geven?  

Diana Silver, ben jij het echt, die schreef; Kunnen jullie heren jullie vitriool niet beter bewaren voor een plek waar het gepast is? De schrijfsters van het artikel geven zelf uitgebreid aan dat dit adviezen zijn, die naar eigen inzicht toegepast horen te worden. Wat voegen jullie hieraan toe? 

Ik neem minimaal aan, dat zeker u, zo 😖 en 🤪 het artikel heeft gelezen. 

Vriendelijke groet, Yrret 

Beide heren? Dus ook ik?

Beste draakje,

Ja, et tu.

Retorisch beginnen over 'als iemand vrouwen verkracht' in een internetdiscussie met een vrouw, vind ik ongepast en toondoof. Ik hoop dat je begrijpt waarom, anders moet ik je aanraden om wat vrouwelijke schrijfsters of collumnisten te lezen uit de metoo-beweging. Die zijn wat meer verbonden met het onderwerp en zijn daarom toevallig goed geplaatst om te schrijven over, bijvoorbeeld, het scala aan opmerkingen die vrouwen over zich heen kunnen verwachten als ze zich op het internet uitspreken - zelfs wanneer het over de meest onschuldige onderwepen gaan, zoals een kort lijstje van de meest gangbare tips die elke beginnende schrijver op tientallen plekken kan vinden.

Als ooit een Draak iets heeft willen aannemen van een facebookmeisje, laat het dan deze overweging zijn.

Cindy en Renee; "Maar stel je hebt zelf concentratieproblemen, dan kan jij een personage die dat ook heeft krachtiger schrijven." 

Ik reageer in post 1. Ben ik op dat moment in een internetdiscussie met een vrouw?

Yrret schreef; Stel dat je regelmatig vrouwen verkracht, kan je dat dan ook krachtiger schrijven? Of zou een schrijver die dat kan, dus ... 

Ik begeef mij kennelijk, maar op dat moment nog onbewust, op een pad dat leid naar een moeras. 

Diana Silver; Retorisch beginnen over 'als iemand vrouwen verkracht' in een internetdiscussie met een vrouw, vind ik ongepast en toondoof. Ik hoop dat je begrijpt waarom, anders moet ik je aanraden om wat vrouwelijke schrijfsters of collumnisten te lezen uit de metoo-beweging. 

Nu lig ik hulpeloos schreeuwend - "ik ben onschuldig" - in het moeras. 

Niemand hoort mij. Ik ben alleen. Giftige dampen, verrot blad, geen touw om aan vast te knopen. Kon ik mijn woorden maar terug nemen. Was ik maar zo`n een sterke persoonlijkheid als 'Die Snor'. Ik hou er mee op. Ik stop. Maar dan, als de wind erover en heen blaast, ik in de luwte tot rust kom. Dan hoor ik stemmen. Ze klinken vrouwelijk. Het zijn krijgers van Danxomé. Visioenen verschijnen. Een verwoestende oorlog. En dan, als er wereldwijd geen man meer leeft ... 

Cut! 

Ik ben een zwakke man en heb een roman geschreven waarin zowel de protagonist als de antagonist sterke vrouwen zijn. I rest my case.