Zoiets heb ik gedaan. Alleen dan wel in een klein verhaaltje.

Piet is een vrolijke jongen van 5 jaar, hij woont enz enz.

Er in verwerk ik dan hoe hij er uit ziet, hobby's, woonomgeving, vrienden, broers en zussen en ga zo maar door.

Tot mijn verbazing kijk ik er best vaak naar. Het helpt echt. Pak die vorm die bij je past zou ik zeggen. Ik hou niet zo van rijtjes. :roll:

Sterkte

Is wel handig om er bij te hebben zo'n rijtje, maar ik zou vooral korte anekdotes schrijven over Piet. Hoe belangrijke dingen in zijn leven verliepen, bijvoorbeeld zijn eerste zoen, of hoe zijn vader stierf. Of gewoon een grappig gesprek met een van zijn vrienden.
Die dingen dan nog eens doorlezen en je leert Piet vanzelf kennen. (kan je altijd nog het rijtje aanpassen... 'nee, Piet is toch niet zo'n brave jongen' (over dat hij het leuk vond om met die baksteen het konijntje van zijn jongere zusje te pletten...)
Sorrie, ik dwaal weer af.
Gekke ik.

Ik heb zo ook een rijtje met mijn personages. Alleen is het hierbij een beschrijving van hun karakter, rol in het boek en de relatie die ze met andere personages hebben.

voorbeeldje

Eliza: machtigste heerser van de Vuur-Magiers aller tijden. Krachtige magie. Zacht karakter, gevoelig, diplomatisch, slim, eigenwijs, vindingrijk, als puber onzeker als heerser erg zelfverzekerd. Moeder van Zara. Geliefde van Marnix

Al schrijvend ontsaan mijn personages. Er ligt wel altijd een schrift naast mijn laptop. Dus op het moment dat ik mijn personage bruin haar geef, schrijft ik het in mijn schrift.

Ik heb ooit wel zijn lijstje gemaakt, hoor. Maar ja, mijn personages houden zich nooit aan hun afspraak, dus ja... die lijstjes klopten gewoon niet meer.

Rosali

Carl, precies zo'n lijstje maak ik ook, idem als boven. In een notitieboekje dat naast mijn pc ligt.

Boven in het manuscript in word schrijf ik een paar regeltjer over de hoofdlijnen van de personen in het boek, en waar ze tegenaan lopen in het boek.

Mijn lijstjes komen nog het meest in de buurt van Calenzia. Het meest gericht op karakter, maar nog korter. Voorbeeld: Tom, katachtig behendig, haat de koning, wispelturig. Maria, hooghartig. David, haar broer, neerbuigend sarcastisch en opvliegend.
De rest vormt zich in de loop van het verhaal. Af en toe ontwerp ik een personage speciaal omdat ik hem nodig heb voor een bepaald deel van het verhaal. Ik weet bijvoorbeeld dat ik iemand nodig heb die uit het leger deserteert, maar ik weet nog niet wie. Hij zal wel vanzelf ontstaan :wink:

Ik heb juist helemaal niet zo'n schrift, het karakter van een personage zit (voor mij dan) in zijn/haar naam verborgen. Ik heb ooit wel iets voor een aantal personages opgeschreven maar dat was meer om te ontdekken hoe die personages nou eigenlijk waren, waar ze wonen en of en zo ja hoeveel broers en zussen ze hebben. Maar meestal ontstaat het tijdens het schrijven zelf.

Mijn hoofdpersoon is de jonge versie van mijn RPG-karakter (zie www linkje voor het hele verhaal). Ik ken hem dus al vrij goed, weet hoe hij reageert op situaties die ik NIET zelf heb bedacht (in een verhaal). In mijn verhaal probeer ik uit te vinden hoe hij zo is geworden. Van te voren dingen opschrijven, zou dus niet eens werken ;)

Bijfiguren zie ik alleen door zijn ogen, dus die leer ik ook vanzelf kennen. Als ik eenmaal iets bedacht heb, zou ik het eigenlijk op moeten schrijven zodat het consistent blijft, maar tot nu toe onthoud ik die dingen voornamelijk.

Ik wil nog steeds een keer een goed overzicht maken van bijfiguren (elk verhaal heeft weer zijn eigen antagonist enzo) maar daar ben ik nog niet aan toegekomen.

Ik weet niet hoe ik het in een "regulier" verhaal zou doen. Lijstje plus beschrijving denk ik.

Ik verzin van te voren vrij weinig over mijn personages: Naam, leeftijd, belangrijkste uiterlijke kenmerken, eventueel opvallende karaktertrekken, beetje achtergrond. De rest wordt allemaal in het verhaal uitgewerkt.

het was voor mij niet nodig omdat ze allemaal bestaan en ik gewoon de waarheid beschreven heb, maar bij een evt volgend boek wat meer fictie zou zijn zou ik zeker een lijst bijhouden met zo uitgebreid mogelijk personage. Ik denk dat ze allemaal in mijn hoofd vorm zouden krijgen, maar om continuïteitsfouten te voorkomen zou ik alles wat ik van hem weet schrijven. Overigens zou ik zo weinig mogelijk info met de lezer delen, om de lezer zijn eigen fantasie te laten vormen.

Ik vind het trouwens belangrijker dat je een lijstje van omgevingsfeiten en plattegronden bijhoudt. Ik heb het ooit al eerder geschreven, maar ik heb een stuk van een manus nagekeken, waarbij in 1 hoofdstuk hetzelfde raam drie keer een andere beschrijving kreeg. 1 keer ligt er een gazon wat een achtertuin suggereert, de 2e keer staat er ineens een enorme boom (waardoor je het gazon niet kunt zien) en de volgende keer is er ineens een stoep en een straat. Dat vind ik heel ergerlijk. Dus dat vind ik nog belangrijker dat je daarvan een goede schets/beschrijving maakt.