herkennen jullie dit en vinden jullie dit ook zo boeiend?

Hoi, Tot voor kort schreef ik alleen maar verhalen die waar gebeurd zijn. Niet altijd precies een gebeurtenis, maar wel altijd iets wat uit mijn leven voortkomt. Zo ook gedichten. Sinds een tweetal maanden ben ik daar eens vanaf gestapt. Ik wilde schrijven zonder op details te letten en of het allemaal wel klopte, zonder bang te zijn iemand te kwetsen of anders neer te zetten dan dat ik bedoelde. Nu ben ik 25000 woorden verder in het genre chicklit. Ik had het helemaal gepland. De hoofdpersonen, de dates enz (stukjes te lezen bij proeflezen Mannenpraat) omdat ik goed voorbereid wilde zijn. Ik wil meedoen aan een wedstrijd chicklit schrijven. Maar wat me nu steeds vaker overkomt is dat er onverwachte wendingen in het verhaal komen. Gebeurtenissen die ik helemaal niet plande en verbaasd neertype, alsook de vlam waar ze echt een gevoel voor kreeg is totaal anders en spontaan tussendoor al in het verhaal gekomen. Herkennen jullie dit? Het voelt aan als een nieuwe wereld die opengaat en eigenlijk, vind ik het behoorlijk spannend en opwindend. Ik kan niet ophouden met me te verbazen!