Ik durf het niet te schrijven!

Even kijken als ik het goed begrijp. Je bent bang voor rare reacties. En klopt het dat je de kritiek van je moeder niet kan missen? Want dan wil je dus wel haar kritiek maar niet negatief? Waar wil je precies hulp mee? Met het goed opschrijven van dat gedeelte van het verhaal zodat zij geen slechte kritieken geven? Je bent 12 jaar als ik het goed heb opgezocht en daarom bang voor die reacties. Het is voor jou denk ik ook niet goed mogelijk om je in te kunnen leven in dat gedeelte en dat maakt het moeilijk om het goed te verwoorden. En je wilt nu denk ik (misschien zit ik nu fout) dat je van iemand de goede verwoording er van krijgt? Hoe je het beste kunt gaan omschrijven. Nu vraag ik mij af, dit is nogal een probleem voor jou, waarom wil je dit dan doen. Misschien is het voor jou nog niet de tijd ervoor en moet je iets gaan schrijven waar je zelf goed bij voelt en je daardoor ook goed in het verhaal kunt inleven.

Kijk, dat is een mooi antwoord, ik kwam er zelf niet uit :)

Nee nee, dat is niet mijn probleem. Ik weet maar al te goed hoe ik dat moet omschrijven/opschrijven. Ik wil gewoon algemene kritiek van mijn moeder (niet kloppende zinnen, verkeerde uitspraken, andere dingen die niet kloppen etc) Maar ik ben bang dat mensen het raar vinden dat ik op jonge leeftijd over zoenen ga schrijven. Vooral mijn ouders & nederlandse leraar! Snap je het nu wat beter?

Misschien moet je je moeder dan nadrukkelijk vragen om bepaalde feetback en niet om emotionele (oh wat wordt mijn dochter groot).

Ah Iertje, Jij denkt dat jouw moeder enkel een lief meisje in jou ziet en je bent bang dat ze gaat schrikken als ze leest dat jij al veel van dat soort dingen als zoenen en misschien nog wel meer afweet. Tegenwoordig zijn mensen al op vroegere leeftijd actief en iedereen weet wel hoe een zoen gaat. Als je bang bent dat je moeder schrikt van jouw verhaaltjes met zoveel kennis, dan kun je maar één ding doen en dat is er van tevoren met haar over praten. Je bent 12, dat is juist een leeftijd dat dat soort dingen ineressant worden. En trouwens, als je een moord beschrijft als schrijver, dan hoef je dat in het echte leven toch niet ook gedaan hebben? Nee, ik denk dat ze het wel begrijpen hoor. Veel succes!

@ Janneman mijn moeder zegt dat soort dingen echt niet, bijna mijn hele worddocument wordt rood gearceert. @ Daantie jaa inderdaad, misschien moet ik dan toch maar met haar gaan praten. Ze weet het meeste al wel, maar toch!

Ik ben 27 en ik had hetzelfde probleem (en mijn scenes gingen een stuk verder dan knuffelen en zoenen). Gewoon schijt aan hebben. Als je bang bent voor reacties, moet je niet gaan schrijven. Als je bang bent voor de reacties van je moeder, moet je het niet aan haar laten lezen. Het is leven is zo simpel.

Oké dat kan natuurlijk ook nog

Offtopic: het zou erg prettig zijn als je niet alleen op je eigen topics zou reageren, maar ook op die van anderen zodat je niet slechts komt halen maar ook wat teruggeeft aan de community.

Oké. Ik durf nooit zo goed maar ik zal wat gaan rondkijken

Iertje, schrijf je verhaal maar en laat het lezen door je moeder! Recht door zee en eerlijk duurt het langst! Ze zal het zeker begrijpen, je bent toch een tiener, je hoort en ziet wat heden ten dage... Ik ben zelfs overtuigd dat je al een vriendje hebt! Dan zal je mama dat best kunnen begrijpen, kleine kindjes worden groot. Ben het wel eens met MichaM: geef gerust ook eens commentaar op wat een ander plaatst. De reactie van een tiener zou voor mij wel iets nieuws zijn! Fijn weekend, Lien

Ah oke. Op dit moment heb ik geen vriendje, maar inderdaad wel geregelt. En ik heb zelfs (hoe hou ik het uit) vroeger 5 jaar hetzelfde vriendje gehad.

Ben jij echt pas twaalf jaar? Grapje hoor, die vriendjes van vijf jaar geleden zijn gewoon "vriendjes". Nu zou ik het meer kalverliefde noemen, tenzij ik niet meer mee ben met de tijd!

Nee hoor, kalverliefde, het bestaat nog steeds! Maar MichaM, ben jij echt pas 27? Ik kom dus nu op een leeftijd dat mensen plots jonger blijken te zijn :\\

Ja hoezo? Kom ik over als een oude verzuurde nicht? :D

Nee, als een (eigen)wijze man van de wereld :D

Ah, dat klinkt goed ;) Maar goed, om on topic te blijven, ik knijp hem nog steeds als (vooral) familie mijn boek leest. Blijf toch een beetje bang dat ze gaan denken dat het allemaal auto-bio is :') Niet dat het nu zo extreem is allemaal, maar toch... Maar daar zet ik me gewoon overheen. Jammer dan, als ze dat denken.

Iertje, soms vraag ik me wel eens af of je bent wie je zegt te zijn :confused:

Eerlijk gezegd kan ik me ook niet geheel aan die gedachte onttrekken...

Helaas heb ik hier ook mijn vraagtekens bij. Want op die leeftijd al vijf jaar een vast vriendje? Sorry maar dat zie ik dan toch anders dan als jij het bedoeld. Ook ik ben nog steeds er van overtuigd dat kalverliefde bestaat en dat is heel wat anders. Ik weet dat er veel verschil zit in de leeftijd van de tieners, de één is ergens vroeger mee dan de ander maar in dit geval... Ik denk dat als je er goed over wilt schrijven toch ook precies weten hoe het gaat wat voor gevoelens dat opwekt e.d. En het vergelijken met een moord vind ik toch niet echt opgaan. Je kan daar heel veel onderzoek voor doen en veel lezen en zien in films maar de liefde, nee dat is volgens mij anders. Daar komt ook nog bij dat als ik een boek wil lezen waar de liefde in voor komt zoals jij dat wilt dan zal ik het niet lezen als het van een kind afkomstig is. Sorry dat ik mijn twijfels heb maar iets zegt mij nee, dit klopt toch niet. En als mijn dochter toen ze twaalf was bij mij met zo'n verhaal aan kwam dan zou ik ook wel eens willen weten hoe zij aan die wijsheid kwam. En al helemaal niet dat ze het ook nog aan anderen zou laten lezen. Sorry dat ik niet helemaal op je vragen reageer, want die kan ik je helaas niet geven maar wel dat ik je ouders kan begrijpen als ze er niet zo op reageren als jij graag wilt.

Ik begrijp je vraagstelling ook niet. Sterker nog, je stelt in feite niet eens vraag. Je zegt dat je precies weet hoe het allemaal zit en ook beschreven dient te worden, maar dat je bang bent voor de reacties van met name je moeder. Maar wat moeten wij hiermee? Hoort zoiets niet op een ander soort forum thuis? Iets met (kinder)psychologie...? Ik las trouwens in een andere topic iets over bekende schrijvers die hier wellicht anoniem rondsnuffelen... Misschien hebben we hier wel stiekem met Heleen van Royen te maken... Grapje... :D

@ Zjors @ SolarCell @ Jeanet Ergens in mijn achterhoofd (ja, daar!) vroeg ik me ook al af of die vragen wel van een 12-jarige komen. Als we inderdaad te maken hebben met een bekende schrijfster (??) zal ze nog hard moeten werken om taalfouten te vermijden!!! "geregelt" eindigt wel op "d", als ik het goed voor heb. @ Iris, wil de echte Iris NU opstaan??? Aangename zondag, Lien

Hier ben ik! Ik snap nou geloof ik niet helemaal waarom jullie niet willen geloven dat ik 12 ben. Want het is echt zo. Ik zou nooit over mijn leeftijd liegen. Misschien komt het hierdoor dat jullie me niet geloven: Als ik mensen voor het eerst ontmoet, denken ze altijd dat ik een jaar of 15 ben, terwijl ik helemaal niet groot ben. Blijkbaar zie ik er dus ouders uit. Veel docenten op de basisschool vonden me altijd al heel erg volwassen. Of zit ik nou op de verkeerde weg? Groetjes van de echte twáálfjarige Iris :D

Hoi Iris, schrijf het zoals je het voelt, denk niet aan je moeder terwijl je schrijft. Kies achteraf, of je het haar wel of niet wilt laten lezen. Als je het zelf een paar keer overleest, neem je vanzelf weer afstand van je verhaal, genoeg afstand om het daarna aan je moeder te kunnen laten lezen. succes!!! Tim

Je bent erg volwassen voor je leeftijd schrijf je. Vind je dan echt dat als je op je zevende voor vijf jaar een vriendje hebt dat je dat kunt vergelijken met een volwassene? Sorry maar ik zou graag dat je ook eens reageerde op de vragen en opmerkingen die hier gezegd zijn. Ik heb nu als ik het even goed uit het hoofd weet drie keer op je post gereageerd maar er nog niet echt een antwoord op gekregen. Ja. goed je bent echt twaalf. Dat zal ik dan geloven maar laat dan ook even horen wat je van de opmerkingen vind. Wat is jou reactie daarop? Dat is toch wel makkelijker om je te kunnen helpen. Want zoals hier ook al door iemand is gevraagd wat is nu precies het geen waar je hulp voor wilt?

iertje9, waarom kijk je niet met je moeder naar de film "Thirteen"? Misschien kan je haar zo een beetje voorbereiden op wat er komen gaat. (ervanuitgaande dat je bent wie je zegt te zijn) http://www.moviemeter.nl/film/14503 NB: Ik heb de film zelf niet gezien, maar wel hoe het uitgebreid besproken werd bij Oprah Winfrey. De film is (voor sommigen onder ons) nogal schokkend, maar wel heel realistisch. Ik heb zo het idee dat als ze eenmaal de film heeft gezien, het alleen maar mee kan vallen. NB Misschien moet je dan wel wachten tot je 13 bent met het laten zien van die film, anders denkt zij misschien dat je "straks" ook zo wordt.

Ik heb even die link aan geklikt van Thirteen, maar om dit nu realistisch te noemen? Sex drugs en geweld. Alsof alle meisjes van dertien zo zouden zijn? De meeste dertienjarige die ik ken ( ik loop stage op een middelbare school) zien er allemaal braaf uit. Bovendien is het maar een film en die zijn altijd net wat erger dan de werkelijkheid. Verder denk ik wel dat Iertje echt twaalf is. Ik zou niet weten waarom zij zou moeten liegen over haar leeftijd?

Ik heb even die link aan geklikt van Thirteen, maar om dit nu realistisch te noemen? Sex drugs en geweld. Alsof alle meisjes van dertien zo zouden zijn? De meeste dertienjarige die ik ken ( ik loop stage op een middelbare school) zien er allemaal braaf uit. Bovendien is het maar een film en die zijn altijd net wat erger dan de werkelijkheid. Verder denk ik wel dat Iertje echt twaalf is. Ik zou niet weten waarom zij zou moeten liegen over haar leeftijd?

Als je het leuk vind om seksscenes te lezen dan zijn er genoeg boeken te koop. Wij hoeven daar toch geen voorbeelden van te geven? Ik vind het een rare vraag van een twaalfjarige. Ik heb zelf een dochter van twaalf, die heeft het te druk met andere dingen om te gaan zitten verzinnen hoe je over zoenen en zo moet schrijven. Dat soort scenes zijn trouwens heel moeilijk om te schrijven. Laat het er maar uit als je er problemen mee hebt. Schrijf iets wat je wel durft en waar je geen problemen met je moeder over krijgt.

Jongens toch, niet zo streng! Het ene kind is het andere niet, en wat is er zo gek aan een beetje zoenen en schuivelen? Genoeg jeugdboeken die daar over gaan. Iris, probeer het gewoon te schrijven vanuit je eigen beleving en beslis later of je het door anderen laat lezen.