Ahh! Heel herkenbaar!!!! Het boek dat ik momenteel aan het schrijven ben is een semi-vervolg op mijn debuut (semi wil zeggen dat het over dezelfde persoon gaat, een paar jaar later, maar niet noodzakelijk een vervolg is op wat er in deel 1 gebeurde ook al is dat wel zo), en ik heb precies hetzelfde probleem als jij!!
Want je wilt inderdaad niet in herhaling vallen (wat al helemaal irritant is voor de mensen die deel 1 WEL gelezen hebben), maar je wilt ook niet dat ze zich gaan afvragen waar je het in 's hemelsnaam over hebt.

Mijn oplossing tot nu toe is:
1. Laat je hoofdpersoon zo nu en dan wat gedachtes hebben waaruit het een en ander op een natuurlijke manier duidelijk wordt
2. Vertel niet meteen teveel in het begin (want dan 'leg je uit' in plaats van dat het verhaal zichzelf vertelt), maar laat het stukje bij beetje duidelijk worden hoe alles in elkaar steekt
3. Gebruik de flashbacks alleen als ze ook relevant zijn voor het heden!

Schrijf je in ik-vorm? Dan is het namelijk denk ik wat makkelijker.

Heb je de De sage van Darren Shan - Darren Shan gelezen?
Dat is een serie van 12 delen. Elk deel heeft een proloog. In deel één gaat de proloog over 2 dingen, dit om de kronkels van later duidelijk te maken - maar tijdens de prollog zou je begod niet weten waar het naar toe zou kunnen gaan. in de andere delen wordt meestal een 'wat vooraf ging' ding in de proloog gezet. Het is in de ik-vorm, dus dat gaat wel. En de hoofdpersoon doet aslof hij het verhaal zo kan navertellen, doordat-ie alles in zijn dagboek bijhoudt.

in de Harry Potter reeks wordt ook altijd nog wat herhaald, en je moet echt heel erg oppassen, Rowling doet dit heel kort, en toch denk ik elke keer, komaaaaaan dat weet ik al wel hoor

En dara heb je bij een proloog geen last van, de mensen die het voorgaande deel al wél gelezen hebben, kunnen gewoon de proloog overslaan (of hem toch lezen als geheugensteuntje :) ).

De methode die Tigergirl aanhaalt, is ook op mijn werkwijze van toepassing!
Mijn tweede manuscript is een vervolg op mijn eerste. Het is een sprookjesachtig jeugdboek, waarbij het erg belangrijk is dat je exact weet wat er in deel 1 is gebeurd. Tegelijkertijd wil ik, dat je de delen (deel 3 en 4 volgen) apart kunt lezen; dat er een afgerond verhaal in staat. Daarom heb ik gekozen voor een proloog: een sprekend paard verteld aan een muisje 'een sprookje' - ofwel: er was eens ... In ca. twee A4 vertel ik in sprookjesvorm wat er in deel 1 is gebeurd. Leuk om te lezen, en vooral handig. Ik hoef immers elders in het boek geen noten meer te maken, welke naar deel 1 verwijzen.

Siska

Heyy wat een goed idee, een proloog!!!
Ik ga het ook op die manier proberen!! Problem solved!!

Als ik alles zo lees, zou ik een proloog doen. Inderdaad mensen kunnen dat overslaan als ze het eerste boek al hebben gelezen. Dan hoeven ze niet door herhaalpassages heen. Als ik er zo over nadenk zou ik dat als lezer het liefst hebben. Ik had bijv een erge hekel aan die serie de aardkinderen, waar een jaar of 2 geleden het laatste deel van uit kwam, dat jean auel in dat boek de vorige 4 boeken herhaalt en zo een dikke pil schrijft die eigenlijk bestaat uit een samenvatting van de vorige vier. irritant! en denigrerend. Dus ik zou inderdaad een proloog doen. Dan kan de lezer zelf bepalen of het dat wil lezen ja dan nee.