Elke keer neem ik me voor om een boekje naast mijn bed te leggen en dan mijn dromen op te schrijven. maar tegen de tijd dat ik de kids hun bed heb uitgejaagd en boterhammen sta te smeren ben ik mijn droom al helemaal kwijt. Toch de wekker wat vroeger zetten misschien? Nu ik weer bezig ben met verhalen, spoken er wel allerlei dromen door mijn hoofd. Nu ze nog opschrijven...

Heb je tips voor als ik ook lucide wil dromen?

Ja, daar ben ik ook wel benieuwd naar. Heel af en toe kan ik heerlijk in slaap vallen door mijzelf een bepaalde droom voor te stellen. Ik probeer me ook wel eens een scene voor de geest te halen van het boek waar ik aan bezig ben om te zien of dat overloopt in een droom waar ik iets mee kan, maar dat lukt zelden. Of dat ook lucide dromen zijn, weet ik eigenlijk niet. Kan je er wat meer over vertellen, Nachtdichter?

Af en toe realiseer ik me dat ik lucide droom. D.w.z., ik weet dan dat ik droom. Ik heb echter nog niet meegemaakt dat ik daardoor mijn droom kan sturen. Als het een nare droom is, weet ik dat het maar een droom is, en dat ik wakker zal worden. Geruststellend dus. Verder kan ik er niks mee, jammer genoeg.

Het zijn niet zozeer angstige dromen. Wellicht wat verdrietig of bezorgd. Vaak gaat het dan om mijn kinderen. Moeders dromen nogal eens dat er iets met de kinderen kan gebeuren. Als ik me er van bewust ben dat het maar een droom is, ben ik (in mijn droom) meteen gerustgesteld. Grappig eigenlijk...

Lucide dromen lijkt me geen flikker aan. Ik wil niet zelf het werk doen, dat mag mijn brein oplossen als ik slaap :P Ik heb wel regelmatig dat ik tijdens het dromen bewust nadenk, maar ik reageer wel op de droom alsof het echt is, niet dat ik weet dat ik droom. En het "het zou leuker zijn als..." wil ook nog wel eens werken. Soms denk ik tijdens het dromen dat het een mooi verhaal zou zijn, maar als ik wakker word, is het meestal toch net iets te onlogisch ;) Maar mijn fantasyverhaal-in-wording is WEL gebaseerd op twee scenes uit dezelfde droom, die, zeker voor mijn doen, heel gestructureerd was. Iets leuks gebeurde een paar weken terug. Ik droomde dat ik de politie belde met mijn mobiel, maar voordat er werd opgenomen, was mijn batterij leeg. Twee dromen later (inclusief wakker worden en totaal andere settings) belt de politie me terug om te vragen wat er was :') In mijn dromen heb ik altijd keiveel zelfvertrouwen en ben ik nooit bang. Heerlijk.

Als ik vastzit in een scène dan wil ik er nog wel eens een nachtje over slapen. Met als resultaat dat ik moet schrappen en een andere invalshoek moet nemen. Een quick fix bestaat er bij mij niet! :\\

Net als Wil V heb ik ook weleens gehad dat ik wist dat ik droomde. Zulke dromen waren dan tamelijk eng. Omdat ik in de droom wist dat ik droomde, zei ik: nu wil ik wakker worden! En dan werd ik ook wakker. Verder een droom 'sturen', heb ik nooit gekund.

Altijd fascinerend die dromen. Net als Marlies kan ik uit een nare droom wel op commando wakker worden. Maar sturen ... Lijkt me wel leuk.

Ja, ik droom niet veel (d.w.z. ik herinner me over het algemeen weinig), maar het gebeurt soms dat ik weet dat ik droom, er bewust van kan genieten zelfs. Als ik dan even wakker geworden ben, m'n draai niet goed kan vinden en weer eens anders moet gaan liggen, dan kan ik daarna vaak m'n droom weer 'oppakken'. Vroeger (klein jongentje nog) kon het gebeuren dat ik een enge droom had, maar dan wist ik dat als het te gek werd, ik gewoon m'n ogen open kon doen,... en dan was het klaar. Een droom bewust sturen is me geloof ik nog nooit gelukt.

Ik heb jarenlang niet gedroomd, of dat leek tenminste zo. Toen ben ik mezelf gaan aanleren om, vlak voor het inslapen, me voor te nemen om er bewust bij te blijven, als ik zou gaan dromen. Dat zei ik dan hardop, iedere avond weer. Ook zorgde ik ervoor om 's morgens eerst na te gaan wat ik nog wist, nog niet om te draaien of mijn ogen te openen voordat ik mijn droom helder had. Dat heeft gewerkt, uiteindelijk kreeg ik meerdere dromen per nacht, vaak zo helder als wat, de gekste dingen, voorspellingen, interessante informatie etc. en schreef ze allemaal op. Inmiddels ben ik tien jaar verder en doe ik er niet veel mee. Maar ik weet wel wat ik ermee kan, als ik dat wil. Misschien heeft iemand er wat aan.... Droom ze, Anouk.

Ik heb jarenlang niet gedroomd, of dat leek tenminste zo. Toen ben ik mezelf gaan aanleren om, vlak voor het inslapen, me voor te nemen om er bewust bij te blijven, als ik zou gaan dromen. Dat zei ik dan hardop, iedere avond weer. Ook zorgde ik ervoor om 's morgens eerst na te gaan wat ik nog wist, nog niet om te draaien of mijn ogen te openen voordat ik mijn droom helder had. Dat heeft gewerkt, uiteindelijk kreeg ik meerdere dromen per nacht, vaak zo helder als wat, de gekste dingen, voorspellingen, interessante informatie etc. en schreef ze allemaal op. Inmiddels ben ik tien jaar verder en doe ik er niet veel mee. Maar ik weet wel wat ik ermee kan, als ik dat wil. Misschien heeft iemand er wat aan.... Droom ze, Anouk.

Ik heb jarenlang niet gedroomd, of dat leek tenminste zo. Toen ben ik mezelf gaan aanleren om, vlak voor het inslapen, me voor te nemen om er bewust bij te blijven, als ik zou gaan dromen. Dat zei ik dan hardop, iedere avond weer. Ook zorgde ik ervoor om 's morgens eerst na te gaan wat ik nog wist, nog niet om te draaien of mijn ogen te openen voordat ik mijn droom helder had. Dat heeft gewerkt, uiteindelijk kreeg ik meerdere dromen per nacht, vaak zo helder als wat, de gekste dingen, voorspellingen, interessante informatie etc. en schreef ze allemaal op. Inmiddels ben ik tien jaar verder en doe ik er niet veel mee. Maar ik weet wel wat ik ermee kan, als ik dat wil. Misschien heeft iemand er wat aan.... Droom ze, Anouk.

En dat in drievoud, Anouk! :D Ik weet de laatste maanden/jaren nooit meer wat ik heb gedroomd, soms schrik ik wel eens wakker door nachtmerries , maar verder heb ik 's morgensvroeg nooit herinneringen, het lijkt of ik nooit droom. Geen idee hoe dat komt, te moe, te druk misschien? Ook geen idee hoe ik het zou kunnen veranderen. Als ik hard aan het schrijven ben, dan weet ik 's morgens soms wel opeens de oplossing voor een scène, maar ook dat is sporadisch.

Meer dan 10 jaar geleden had ik een zeer heldere, scherpe droom waarin ik een boek geschreven had dat een succes werd. Toen ik wakker werd had ik het verhaal nog helder voor de geest en vond het ook nog steeds een goed verhaal. Na een paar pogingen het uit te werken is het wat verzand, maar altijd in mijn achterhoofd blijven zitten. Afgelopen zomer kreeg ik opeens weer de geest en nu ben ik bezig met het uitwerken van het verhaal waarbij de droom de basis is. Ik vind het nog steeds een goed gegeven en dit boek schrijven is gewoon een van de dingen die ik in mijn leven wil doen.

En dat in drievoud, Anouk! :D Ik weet de laatste maanden/jaren nooit meer wat ik heb gedroomd, soms schrik ik wel eens wakker door nachtmerries , maar verder heb ik 's morgensvroeg nooit herinneringen, het lijkt of ik nooit droom. Geen idee hoe dat komt, te moe, te druk misschien? Ook geen idee hoe ik het zou kunnen veranderen. Als ik hard aan het schrijven ben, dan weet ik 's morgens soms wel opeens de oplossing voor een scène, maar ook dat is sporadisch.

Ik heb dat ook, Ing. Ik kan me mijn levenlang al zeer weinig tot niets herinneringen uit eventuele dromen. Ik heb misschien in mijn leven zes of zeven keer gehad dat ik een vage herinnering had. Meer niet. Ik zit er niet mee. Ik slaap en word wakker. That's it. Ik wil het ook niet gaan veranderen.

Vermoeidheid denk ik Ing. Ik droomde ook niet meer, dit laatste jaar, maar nu, na wat meer slaap, weer wel. Heerlijk. Ik ben blij dat ze terug zijn, ook al droom ik inderdaad vaak dat ik mijn kinderen kwijt ben of dat ze in het wijwaterbakje in de kerk liggen te koukleumen. Je ziet, ik droom te raar om het op te schrijven, maar wel lucide en ik kan eigenlijk altijd mijn droom sturen. Ik haal ze dus ook altijd op, mijn kinderen, of sla de boeven in elkaar. Ik kan zelfs beslissen dat niet te doen, als ik wil weten hoe het eindigt. Soms is dat belangrijk, dan probeert je hoofd je iets te vertellen wat je al weet, maar waarvan je je niet bewust was. Alleen - dan is er nooit een eind. Is dat nu niet gek? Dat lucidedromen heb ik overigens nooit geleerd, of al toen ik heel jong was. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik wist wanneer ik droomde en ook kon sturen wat er moest gebeuren. Misschien had ik vroeger veel nachtmerries en leerde mijn moeder het mij (zij kan het ook), ik zal het eens vragen. En nu ga ik slapen, voor de vermoeidheid mijn dromen weer wegjaagd.

Jeetje Ceridwen, je bent een natuurtalent! Ik heb zelf ook altijd bizarre dromen, mijn raarste was die waarin mijn oppaskindje in twee satéstokjes was veranderd. Ik was niet zozeer verbaasd dat dat gebeurde, maar was vooral bezorgd omdat ik niet wist welk van de twee stokjes ze was :confused: Ik heb mn dromen maandenlang opgeschreven, maar zoals je begrijpt kan ik er geen chocola van bakken.

Hahaha, satéstokjes en kleumend in het wijwater. Ik wil ook weer dromen ;)

Alles wat ik schrijf droom ik.. Ik hoef niets op te schrijven ik kan zo 3 weken terug gaan en weten wat ik heb gedroomd...ik droom iedere nacht wel een paar keer...vaak heel heftig..zoals vannacht hebik schijnbaar keihard om mijn vader geroepen die in paniek mijn slaapkamer ingerend kwam (woon tijdelijk bij hun) en ik wakker schrok...Heb ik al een hele tijd zo om de week ofzo dat ik schreeuw of dat ik dingen zie het snachts en dat ik dan roep om iemand...nou ja roepen meer schreeuwen maar ja...wat is er aan te doen he..

Ik besef volgens mij niet dat ik droom, maar zodra er iets engs gebeurt, is er altijd wel iets waardoor ik het enge kan ontvluchten (ineens hangt een touw boven mijn hoofd, of ik besef me net op tijd dat ik kan vliegen oid). Een keer heb ik echt getoverd (2 boze tovenaars weggejaagd met bliksemschichten die uit mijn handen knetterden), dat was zo'n bijzondere ervaring dat ik daardoor mijn eerste verhaal ben gaan schrijven. Mijn mooiste droom is waarin ik droomde de hoofdpersoon van een van mijn favoriete boeken te ontmoeten. Ze vroeg me of ik mee wilde komen om de personages uit dat boek te ontmoeten, maar ik zei dat dat niet (meer) hoefde, omdat ik mijn eigen personages had (en sinds die droom heb ik veel meer vertrouwen in mijn manuscript ;) ). De laatste tijd droom ik vaak over wilde ratten. Ik ben dol op ratten, maar in mijn droom weet ik dat wilde ratten bijten (en het probleem is een beetje dat mijn huidige en laatste tamme rat sprekend op een wilde rat lijkt en samen met deze ratten door de woonkamer loopt). Vannacht kon ik de wilde ratten echter zo oppakken dat ze niet beten en hoefde ik er niet echt bang voor te zijn (en vanochtend werd ik wakker met het idee om, als ik ooit geen huisdierratten meer heb, ik wilde ratten naar mijn tuinschuurtje ga lokken ;) (of een boek ga schrijven over iemand die dat doet ;) ). Dromen zijn weird...

Vermoeidheid denk ik Ing. Ik droomde ook niet meer, dit laatste jaar, maar nu, na wat meer slaap, weer wel. Heerlijk. Ik ben blij dat ze terug zijn, ook al droom ik inderdaad vaak dat ik mijn kinderen kwijt ben of dat ze in het wijwaterbakje in de kerk liggen te koukleumen.

* lachende emoticon die er niet meer is?? * Aparte dromen hier :D Ooit droomde ik over de NS die € 100.000 weggaf aan mensen die als eerste bepaalde bussen in kwamen en iemand die die campagne leidde... Was dat in het echt maar zo xD

Ik heb altijd een boekje naast mijn bed om mijn dromen op te schrijven. De meest rare dingen komen er uit. Maar ik heb ze eigenlijk nog nooit gebruikt voor een verhaal ofzo.

Ik heb wel dat dromen heel erg vaak terug komen, sommige heb ik al 10x gedroomt ofzo, hebben jullie dit ook wel eens?

Een droom die geregeld terugkomt en die volgens mij iedereen wel eens heeft, is dat je nergens de wc kunt vinden, of dat je er wel een kunt vinden, maar dat die te vies is om op te zitten, of dat hij geen deur heeft en midden in een winkel staat. Dan moet je gewoon naar het toilet. Dat is geen inspiratiebron voor mij. :) Ik geloof dat we het wel eens eerder over dromen hebben gehad. Vaak zijn ze te 'onwerelds' om te kunnen gebruiken voor een verhaal, maar soms pik je er toch iets uit dat als gegeven kan dienen. Maar dan is het meestal alleen een klein stukje. Het zou heel knap zijn als iemand een verhaal kan schrijven als een droom. Dat het verhaal dus volkomen onwerelds is, maar toch begrijpelijk. Volgens mij is het haast niet te doen. Droom en werkelijkheid hebben vaak weinig kruispunten. Dat is iets anders dan dromen duiden. Met de duiding van een droom zou je wel een verhaal kunnen maken. Waarom beleeft iemand iets op die manier? (Of is dit heel vaag, nu?)

Vannacht legde ik iemand iets uit dat ik maanden eerder had gedroomd en geen enkele voet in de waarheid had. Ik herinnerde me in de droom dus iets dat ik eerder had gedroomd en dat nam ik voor waar aan. Heel vreemd.

Ik heb van de week gedroomd over een 'zwarte golf' die over een landschap raasde. De zwarte golf bleek een levende massa donkere reptielen te zijn die het op alles wat leefde gemunt had. Ik heb dit gegeven nu gebruikt als het begin van een verhaal. Jaren geleden had ik een steeds terugkerende droom: ik liep een trap op die steeds steiler en steiler werd, op een gegeven moment viel ik er vanaf, dat was dan gelukkig het moment dat ik wakker werd. Ik heb jaren lang fragmenten van dromen opgeschreven, van tijd tot tijd lees ik ze weer eens door en het grappige is dat ik dan mijn toenmalige situaties weer voor de geest krijg! Er zijn diverse boeken die dromen uitleggen, wat mij altijd is bijgebleven is dat dromen een helende werking kunnen hebben voor de geest...tja, ik weet niet of dat zo is.