Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Liedteksten/gedichten analyseren

In dit topic wilde ik graag werk van anderen analyseren. Zin voor zin zeggen wat jij eronder verstaat. Wat mij betreft mogen buitenlandse teksten ook, alleen kan je er dan niet vanuit gaan dat veel mensen hem snappen. Een vertaling plaatsen is misschien een idee. Ik begin met een liedje uit het Eurovisie songfestival. Het is Frans en de Engelse vertaling zet ik er naast neer. Bron:www.diggiloo.net. De tekst is van Sylvain Lebel, bekend van zijn werk voor Michail Fugain. J'ai volé la vie I stole life J'pourrais pas vous dire mon âge I couldn't tell you my age J'saurais pas écrire mon nom I couldn't write my name J'ai grandi ortie sauvage I grew up as a wild nettle Sur des écorces de goudron On patches of tar ( Het lied wordt gezongen door een 11-jarige, maar zelf vind ik deze tekst beter bij een ouder persoon passen. Iemand weet niet meer hou oud hij is. Verder staat er kon i.p.v kan dus kan diegene nu wel haar naam schrijven. Ik groeide op als een wilde distel, doet denken aan onkruid vergaat niet. Deze persoon heeft geen hoog beeld van zichzelf en vind zichzelf eigenlijk niets. /Zij weet verder niets over zichzelf alleen dat.) J'sais pas d'où viennent les images I don't know where the images Qui sont collées à mes yeux That stick to my eyes are coming from Ni d'où monte cette rage Nor where this desire De chanter ce que je veux To sing what I want is rising from ( Maar dan wordt duidelijk waar ze wel veel voor wil leven: Een verlangen om te zingen. Ze snapt niet waar de beelden vandaan komen. Ik vind het moeilijk te zeggen wat er met deze beelden bedoelt worden. Zelf denk ik aan gedachten om over te zingen.) J'ai volé la vie – oui, je l'avoue I stole life – yes, I admit it Je n'sais plus à qui ni où I no longer know who or where Je m'suis enfuie en faisant un pied de nez au néant I ran away pulling funny noses at nothing J'ai volé la vie sans un regret I stole life without any regret À deux ombres qui passaient From two shadows that passed by Mais mon rayon de soleil, je l'ai gardé But I have kept my ray of sunshine ( Ik heb het leven gestolen van twee schaduwen die voorbij kwamen: Waarom twee? Ik weet niet of dit een spreekwoord is in het Frans. Zelf vind ik schaduwen nogal doods, dus leven van ze stelen lijkt me niet logisch. Maar dan de volgende zin: Maar ik hield mijn zonneschijn. Daarmee zegt ze dus ook dat ze ook al voor ze die schaduwen stal ze een zonnestraal was. Ze heeft dus het leven gestolen zonder enige spijt. Het gaat hier duidelijk niet om een moord, maar om zelf het leven te gaan leven. Zou deze persoon eerst een saai leven hebben gehad?) J'sais pas à quoi je ressemble I don't know what I look like J'sais pas vers qui je m'en vais I don't know who I'm going to Mais de mes châteaux de cendres But from my castles made of ashes Je sens que le feu renaît I feel the fire come to life again ( Hier weer dingen die ze niet weet. Dan de zin: Maar van mijn kastelen gemaakt uit as voel ik het vuur tot leven komen. As is een teken van doodsheid. Iets dat opgerookt is. Het doet me denken ook aan de feniks, de vogel die oprijst uit zijn eigen as. Zou het deze vogel zijn die hier zingt? Je sens que mes yeux s'éclairent I feel my eyes lighting up Que quelqu'un m'envoie du jour Someone will send me away from the day Que j'arrive à la frontière That I arrive at the border Qui me sépare de l'amour Which separates me from love ( Iemand stuurt haar naar de grens die haar van de liefde scheidt. Het wordt gezongen door een 11 jarige. Een leeftijd waarop je bijna in de puberteit zit. Zou dit daar een verwijzing naar zijn? Of moet ik niet uitgaan van diegene die zingt? Als ik het bijvoorbeeld heb over feniks dan moet ik deze tekst weer anders plaatsen) J'ai volé la vie – oui, je l'avoue I stole life – yes, I admit it Je n'sais plus à qui ni où I no longer know who or where Je m'suis enfuie en faisant un pied de nez au néant I ran away pulling funny noses at nothing J'ai volé la vie sans un regret I stole life without any regret À deux ombres qui passaient From two shadows that passed by Mais mon rayon de soleil, je l'ai gardé But I have kept my ray of sunshine J'ai volé la vie – oui, je l'avoue I stole life – yes, I admit it Je n'sais plus à qui ni où I no longer know who or where Je m'suis enfuie en faisant un pied de nez au néant I ran away pulling funny noses at nothing J'ai volé la vie sans un regret I stole life without any regret À deux ombres qui passaient From two shadows that passed by Mais mon rayon de soleil, je l'ai gardé But I have kept my ray of sunshine

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Voornamelijk nog veel liedteksten die worden ge analyseert. Echte gedichten zijn doorgaans veel pittiger en dienen vaak in groepjes te worden besproken.

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hier dan een ''echt'' gedicht. De ontdekker J.SLauerhoff De rustigen die mij tartten te vertrekken Heb ik om 't schip te krijgen woest beloofd Rijkdommen fabelachtig te ontdekken, Waarvoor ik ingestaan heb met mijn hoofd, En eindlijk in triomftocht aangebracht. Tot zinkens toe geladen lag mijn vloot. Wel waren bijna al mijn mannen dood, Maar alle havensteden bont bevlagd. Toen moest ik knielen voor den gouden troon. De koning boog en wilde mij een keten Omhangen – die ik hem met wilden hoon Ontrukt heb en een hoovling toegesmeten. Nog heeft een vrouw mij innig vroom omhelsd, En in haar grijze oogen zag 'k mijn vrede. Ik neeg – maar in mij brandde toch het felst 't Vuur dat mij voortdrijft buiten rust en reede. En haastig heb ik mij weer ingescheept, Zeker van een ontdekking, anders grootsch, Maar ben door onweerstaanbre drift gesleept Naar zeeën leeg en kusten steil en doodsch. Nimmer belijd ik mijn dwaling, mijn zwak. Voor dezen blinden muur zal 'k blijven kruisen Tot 't eind der wereld met mijn trouwe wrak, Waarop drie kale masten: galgen? kruisen? Bovenstaand gedicht gaat over iemand die de drang heeft steeds maar op reis te zijn. Het is een onrustig persoon. In regel 1 lezen we: De rustigen die mij tartten te vertrekken. De rustigen tarten hem dus om te vertrekken en wel omdat zij rustig zijn en hijzelf niet. In regel 3 slaat fabelachtig zowel op het ontdekken als op de rijkdommen. Bij hem gaat het meer om het ontdekken maar de rustigen willen de rijkdommen. Ingestaan heb met mijn hoofd kan je letterlijk opvatten als je naar de laatste regel kijkt van het gedicht. Het heeft hem letterlijk de kop gekost. Hij moet boeten, hij moet hangen= de galg. Dan het woordje eindlijk, de tussen e is weggelaten om aan te duiden dat er een eind aan zijn triomftocht is. Kijk dan naar het woord aangebracht, dit geeft aan dat het een soort straf voor hem is. Zie ook weer het verband met de allerlaatste regel. Dan regel 7 daar staat wel en bij regel 8 maar. Dit is ironisch bedoeld. Je zou bij wel iets positiefs denken maar er komt iets negatiefs: Wel waren al mijn mannen dood. En na de maar in regel 8 komt iets positiefs terwijl je juist negatief verwacht: Maar alle havensteden bont bevlagd. De dichter wil hiermee aangeven dat de rustigen het meer om die rijkdommen was te doen. Tenslotte zien we dat de tweede strofe ABBA rijm is dus omarmend en de andere ABAB. De functie is dat zin 6 en7 die een negatieve betekenis hebben worden omarmd. De dood wordt hier omarmd. In de volgende strofe lezen we dat hij zich dus niet wilde laten binden. We lezen hoe hij woest de keten afdeed die de koning omdeed. Gouden troon heeft ook hier weer iets goddelijks. Let ook weer op die kruisen in de laatste regel. De vierde strofe gaat verder met: Nog heeft een vrouw. Het woord nog betekent hier toch nog. Ondanks dat hij zo wild is accepteert ze het. In haar grijze ogen zag ik mijn vrede. Grijs= wijs. Hij schrijft: Ik neeg- Hij wilde aan de liefde toegeven, maar het vuur in hem dreef hem voort. Zie in dit verband ook Omhangen- uit de 3e strofe. Steeds het streepje, de spanning of hij er aan toe geeft. In de vijfde strofe merken we dat hij niet vind wat hij wilde bereiken. Het kan hem niet bevredigen. In de zesde strofe zegt hij: Nimmer belijd ik mijn dwaling mijn zwak. Belijden= Zonde belijden= Vergeving/verzoening aan het kruis. Drie kale masten uit de laatste regel= Golgotha, maar daarnaast Galgen. Wie aan de galg hangt heeft straf, maar aan het kruis is de vergeving. De dichter heeft dus blijkbaar zijn zonde niet willen belijden. De blinde muur is ook dat hij zijn zonde niet wil belijden. Kruisen in deze regel heeft als betekenis varen.

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het is een mooi gedicht dat toch zeker to meerdere interpretaties moet leiden. Of misschien heeft iemand nog een nieuw gedicht in de aanbieding?