Illustraties in boeken: kinderachtig? Duidelijk? Wanneer?

Bij SvV zullen tekeningen misplaatst zijn, denk ik.
Alleen bij MG en DKS zou het evntueel kunnen, maar dan hooguit landkaarten en enkel bij DKS een kleine tekening aan het begin van het hoofdstuk.

over het algemeen stoor ik me niet aan tekeningen, meestal negeer ik ze ook. Ze veranderen het hele beeld dat ik in m'n hoofd heb soms en dat vind ik irritant :P

Ik heb een landkaart getekend voor mijn fantasiewereld. In eerste instantie voor mezelf, zodat ik precies wist hoe de wereld eruit zag.
Toen mijn proeflezers mijn manuscript lazen, vroegen ze of ik een kaart had.
Daarom heb ik ervoor gekozen hem deel uit te laten maken van mijn manuscript.

Ik heb ook een landkaart getekend. Om uit te rekenen welke afstand de personages af moesten leggen en welke dingen ze onderweg tegenkomen. Deze kaart zal ik ook aan het manuscript toevoegen. Voor de rest wil ik alleen een mooie illustratie op de kaft, ooit :wink:. Ik weet ook al heel precies welke.

voor een fantasy verhaal kan bijv een landkaart of een tekening van een bepaald wezen inderdaad heel leuk zijn denk ik. en voor kinderboeken zijn tekeningen natuurlijk altijd goed

Ben ik de enige die die afkortingen niet kent?

nee ik snap ze ook niet :lol:

Ik ook niet haha

Ik ook niet.

Het zijn werktitels van mijn manu's, dus jullie kennen het niet, dus dan boeit het niet of het languit staat of niet, dus dan kort ik het maar af :P

Boeit wel anders is bv dit:

toch niet te begrijpen ; weten we nog niet waar het wel of niet kan

Tekeningen moeten iets toevoegen aan het verhaal.

Mijn verhaal is heel spannend en voor een iets oudere doelgroep (10+) als ik er tekeningen in zou zetten zou dat alleen maar afleiden. Niets is zo irritant als midden in je verhaal te zitten en in 1 keer is daar een plaatje wat je er weer helemaal uitrekt.

Bij een jongere doelgroep is het zeker goed om beeldmateriaal te gebruiken. Die vinden het meestal leuk om plaatjes te kijken. Bovendien kunnen ze het verhaal dan beter begrijpen. Hoe jonger de doelgroep, hoe meer plaatjes zou ik zo zeggen.

Hahaha... net alsof je in jezelf zit te mompelen. Hoe kunnen we fatsoenlijk reageren als je geheimtaal gebruikt, die verder níemand snapt?!

Ik bedoel, je zegt werkelijk níets waar iemand iets mee kan...
Tegen wie heb je het dan?!
Maar sorry hoor, het klinkt misschien een beetje lullig, maar dit is niet offensief bedoeld!

:wink:

In het echt praat ik ook wel 'ns in mezelf :oops: Niets mis mee, toch?

Illustraties?

Ik ben er, nu er lijn in mijn kinderverhaal komt, ook over aan het denken.
Ik heb voor mezelf tot nu toe min of meer duidelijk dat:
- hoe groter het kind, hoe minder illustraties er nodig zijn,
- het niet uitmaakt waar ze staan, zolang ze de tekst maar ondersteunen en niet afleiden of vooruitlopen op de tekst,
- ze qua stijl bij de sfeer van het verhaal moeten passen,
- ze voor oudere kinderen best in zwart-wit mogen zijn,
- ze een van de kernen van het verhaal moeten weergeven
( hoofdpersoon, locatie, voorwerp oid)
Als gezegd, het zijn nog maar gedachten.

De tekst moet eerst af. En goed af. Dat is voorlopig nog mijn zorg.

Groet, Marria

Ik denk dat plaatjes wel leuk zijn in boeken voor kinderen onder de 10, maar boven de 10 is het leuker om het zelf te verzinnen en niet gestoord te worden door plaatjes.
Wel denk ik dat een landkaart in de binnenkant van de kaft leuk is. Dat geeft je een idee waar de hoofdpersoon zich bevindt :roll:

Ik vind het juist wel leuk en origineel wanneer er plaatjes in boeken staan. Het is niet gebruikelijk, misschien wel daarom. Maar ik ben het er wel mee eens dat men de personages niet moet illustreren.
Dat laat weinig aan de verbeelding over, en mede daarom heb ik een hekel aan de films van Harry Potter, terwijl de boeken zeer in zwang waren bij mij.
Iritante Radcliff.
Gelukkig ging het bij LotR wel goed...

In de recente heruitgave van Mary Shelly's 'Frankenstein' staan prachtige, sfeervolle tekeningen. Die zijn zeker niet kinderachtig, maar geven het verhaal juist een andere dimensie. Om een of andere reden vind ik het wel meer passen bij een klassieker dan bij een nieuw boek, maar dat is een persoonlijke voorkeur.

@Cixi, goed punt.
Zou dat komen omdat bij een klassieker de sfeer al min of meer bepaald is? Door films, recensies, tv series enz.

Ik geef niet zo om illustraties. Ik vind het veel leuker om zelf een beeld te vormen.
Maar of een illustratie kinderachtig is? Een beetje misschien. Maar misschien wordt het wel een trend!!!

Rosali

Hangt van leeftijd en genre boek af. Soms vind ik het al irri als er bij een roman een tekening van de hoofdpersoon op de kaft staat. Ik had die persoon liever zelf een gestalte gegeven.

Maar kinderboeken daar moeten ze in. Bij fantasy of SF vind ik het gaaf. En dus mag het van mij. Ondanks dat mijn eigen verbeelding dan wat minder kan verbeelden.

In stripboeken moet het. Hahaha grapje.

In lotr vind ik de kaarten en runen leuk.

En ik kan me voorstellen dat er in boeken zoals cixi ze beschrijft ook mooie prenten staan die niet storen.

Maar niet in een roman. Alhoewel... voor mannen zou het misschien niet zo verkeerd zijn. Mijn vent is altijd weer teleurgesteld als er geen plaatjes in boeken staan...