Als fictieschrijver ben ik niet op zoek naar wat het meeste oplevert, of wat wedstrijden kan winnen, of wat publicabel is: ik zoek eerder de grenzen op van wat creatief/kunstzinnig mogelijk is met taal. En met wereldbouwen. En met verbeelding.

Wat een indrukwekkende motivatie... :thumbsup:

Tja, wat is schrijven dan nog? Ik verdien meer dan modaal met schrijven, heb een eigen huishouden om te onderhouden zonder dat een partner een financiële bijdrage levert, en nog ben ik huiverig me schrijver te noemen omdat wat ik creatief belangrijk vind, dat wat de drive van fictie is, me niets oplevert en ik geen publicist ben, maar een verteller die publicatie bijzaak vindt. Als fictieschrijver ben ik niet op zoek naar wat het meeste oplevert, of wat wedstrijden kan winnen, of wat publicabel is: ik zoek eerder de grenzen op van wat creatief/kunstzinnig mogelijk is met taal. En met wereldbouwen. En met verbeelding.

Dan ben je voor mij een schrijver. Cum laude.

Schrijven is voor mij een hobby. Ik wens schrijver te worden. Elke vorm van ambitie is mij vreemd als het met geld heeft te maken. Ik ben er zomaar mee begonnen, en zal er beslist zomaar mee ophouden. Ik zoek mijn grenzen op met taal. Ik ben een taalhobbyist. Een boek uitgegeven hebben maakt je nog lang geen schrijver. Ik ben het gedeeltelijk, niet met Schlimazlnik #30 eens. Wat de kunstenaar te vertellen heeft, beschrijft hij. Schrijven kan kunst zijn. En dus zou jij jezelf, volgens mij, zonder huiver een schrijver mogen noemen. Wees voorzichtig wat je schrijft, Schlimazlnik. Meer dan modaal is toch behoorlijk veel. Dat is ongeveer zestien keer meer als Yrret zou kunnen verdienen. Want je weet maar nooit wanneer belastinginspecteurs *uche* aan je deur staan.

Hier nooit. Is het niet verstandig als we de pc uitzetten, zodat we niet geband worden wegens tijdsoverschrijding? :D

Hier nooit. Is het niet verstandig als we de pc uitzetten, zodat we niet geband worden wegens tijdsoverschrijding? :D

Ik had laatst een gesprek met een vrouw over de outputgap. Zij adviseerde mij om de pc, zo lang als mogelijk aan te houden. Ik begreep er niets van. Maar ze zag er leuk uit, dus doe ik het maar. Wie bang is voor een ban, gaat maar met Lego spelen. Echte schrijvers, ook de hobbyisten gaan tijdoverschrijdend door.

Ik ben het helemaal met je eens. Waar zou sol zijn zonder ons?

De fiscus noemt mijn schrijven een hobby. Ik heb een ander inkomen uit ander werk. Zolang ik niet boven een bepaalde norm kom met het schrijven, heeft het dus een fiscaal stempel: hobby. Zelf beschouw ik schrijven niet als een hobby. Daar neem ik het te serieus voor (lees: ik wil er geld mee verdienen en slaag daar ook in). Haken en tekenen zijn hobby's. Die doe ik onbezoldigd. Mijn inkomen uitsluitend uit fictie schrijven acht ik nu te weinig om mijn gezin van te kunnen onderhouden. Ik ben dan ook verwend. Plezier ergens in hebben is voor mij geen definitie van hobby of werk. Ik heb over het algemeen heel veel plezier in mijn leven. Dat ik soms baal van mijn werken, heb ik ook met mijn hobby's. Een haakfout moeten uithalen is niet leuk. Ik heb de definities achter me gelaten, al een poosje. Maar iedereen die schrijft en zich daarin ontwikkelt, mag zich van mij schrijver noemen.

Een beetje lastig dat de zoekmachine niet werkt; nu kan ik geen link geven over een topic / topics waarin gedicussieerd wordt over het onderwerp wanneer ben je een echte schrijver? Dit topic loopt wel parallel aan die vraag, maar heeft toch een iets andere inhoud. Laten we het houden bij de vraag of je schrjven je hobby is of je werk, en er niet een discussie aan verbinden over de interpretatie van echte schrijver. Ik zal Dries vragen of hij weet dat de zoekfunctie niet werkt en of hij hem herstellen wil.

Want je weet maar nooit wanneer belastinginspecteurs *uche* aan je deur staan.

Geen zorgen, het is schrijven in loondienst en alles wordt netjes afgedragen. Het nadeel van een "normaal", "modaal" (of daarboven) inkomen is dat je inkomen uit puur schrijven er altijd bij zal achterblijven en dus "hobbymatig" blijft. Hoe meer je verdient, hoe moeilijker het is om terug te gaan naar een laag inkomen en veel tijd voor vrij werk (een voorbeeld: als ik verhuis, dan gaat mijn huur met ca. 300% omhoog. Dat kan ik betalen. Maar als ik in deeltijd wil gaan werken om meer vrij te schrijven, dan kan ik de huur niet meer betalen. Ik vond het makkelijker me als schrijver te identificeren toen ik werkloos was: je bent de hele dag bezig met schrijven (o.a. sollicitatiebrieven) en hoewel je er niets mee verdient wordt het niet overschaduwd met bezigheden waar je wel wat verdient en waarvoor je een paar veren moet laten. Lang verhaal kort: als je schrijft nadat je de verplichtingen voor je inkomen hebt gedaan, dan blijft het in mijn ogen een hobby. Waar je overigens wel professioneel mee om kunt gaan, en serieus en al dan niet met ambities. Net als amateurvoetbal: die gaan ook het veld op om te winnen, niet om een beetje de bal heen en weer te spelen.

Ik heb mijn eigen bedrijf, timmeren. Ook dat is een hobby. Het lijkt er de laatste tijd op dat schrijven me minder geld kost dan mijn beroep.

Het is geen van beiden voor mij. Het is geen werk, want ik verdien er amper aan. Dat is ook niet van belang. Terwijl dat bij mijn werk wel zo is - ik doe het graag, maar als ik er niet meer voor betaald zou krijgen, dan bleef ik liever in bed liggen. Maar het is meer dan een hobby. Zingen, dat is een hobby. ik doe dat graag, ik wil dat goed doen, maar ik heb geen enkele ambitie om daar meer mee te doen dan 2x per maand te repeteren met ons koor en af en toe voor het plezier eens op te treden, betaald of onbetaald. Terwijl ik met schrijven wel iets wil bereiken. Ik streef niet zo zeer in de eerste plaats naar publicatie, maar vooral naar verbetering en groei. Ik wil er voor mezelf het maximum uithalen, en als het even kan ook nog anderen leesplezier en inzichten verschaffen. Verder is het ook zoals voor velen hier een innerlijke noodzaak. Leuk vind ik het zeker niet altijd.

Een beetje lastig dat de zoekmachine niet werkt; nu kan ik geen link geven over een topic / topics waarin gedicussieerd wordt over het onderwerp wanneer ben je een echte schrijver?

http://www.schrijvenonline.org/forum-onderwerp/521

Hobby! Ik kom veel bij mensen thuis en zie het meestal meteen als een cliënt zelf geschilderde werkjes aan de muur heeft hangen. Soms heel mooi! Dat zijn de werken waar de hobbyschilder heel tevreden over is en ze wil tonen aan wie er maar binnenkomt. Maar verreweg de meeste werken staan in de hobbykamer tegen de muur. Zo is het ook met mijn schrijven. Wie iets van mij wil lezen kan naar mijn site. Een enkele keer ben ik zo tevreden over een kort verhaal dat ik het gebruik voor een wedstrijd, of zo. Dan lijkt het me leuk als het door professionals wordt gelezen. De meeste van mijn verhalen en columns worden echter alleen door vrienden en bekenden gelezen, vermoed ik. Mijn motivatie haal ik gewoon uit het feit dat ik wil vertellen. Het voordeel van hobbyschrijven is, dat ik zonder schuldgevoel er maanden niet naar om kan kijken. Kom ik daarentegen in een schrijfflow terecht, dan kan ik er erg van genieten!

Een beetje lastig dat de zoekmachine niet werkt; nu kan ik geen link geven over een topic / topics waarin gedicussieerd wordt over het onderwerp wanneer ben je een echte schrijver?

http://www.schrijvenonline.org/forum-onderwerp/521

Ja! :)

Interessante discussie, hobby of werk. Bij mij is het sowieso voorlopig nog een hobby, want ik het heeft me nog nooit een euro opgeleverd. Wel is het zo dat er in het voorjaar een thriller van mij uitkomt, dus als er één iemand zo gek is een exemplaar te kopen, kan ik dat in ieder geval niet meer zeggen ;). Maar goed, dat maakt het nog geen werk. Op zich zou ik dat zou wel willen trouwens; er mijn werk van maken. Wie wil er nou niet van hobby werk maken? Aan de andere kant zal er dan veel veranderen. Ik schrijf nu nog volledig onafhankelijk en puur en alleen wat ik wil en wanneer ik dat wil. Mocht het ooit mijn broodwinning worden dan zal dat dus veranderen. Dan móet je uren maken om simpelweg de maag - en die van mijn kinderen - te vullen. Dat lijkt mij dan wel weer een nadeel. Maar goed, ik heb de keuze nog niet hoeven - kunnen - maken. Tot dat het zover is, schrijf ik lekker door. Ieder vrij uurtje zal ik eraan besteden, mede omdat ik merk dat ik er steeds beter in ben geworden door de jaren heen. En die opgaande lijn moet ik vooral nog even vasthouden.

Ik vind dat het ook iets te maken heeft met houding. Als ik op Twitter lees wat sommige "schrijvers" dagelijks doen, dan vraag ik me af hoe serieus ze schrijven nemen als werk. Ze gaan rustig opstaan, wandelingetje maken, boodschappen doen, lekker lunchen, rusten, kinderen van school halen, sporten, spelletje, TV kijken, boekje lezen, iets voor school doen, winkelen, met de kinderen ergens heen, internetten, lekker koken... alleen soms twitteren ze dat ze maar liefst 200 woorden op een dag hebben geschreven.

Tja, die tweehonderd woorden haal ik - gemiddeld - op een dag ook makkelijk en dan met een kantoorbaan overdag en drie kinderen die eerst nog afgevoerd moeten worden, en andere sociale beslommeringen. Dus als je het zo zegt, maak ik als schrijver ook meer uren dan zij :p .

Van mij komt in het voorjaar mijn tweede thriller uit. Ik noem het nog geen werk, maar ik neem het uiteraard wel serieus. Ik schrijf wel als werk, maar dat zijn klussen in opdracht. Ik moet weer nodig aan de slag met teksten over vloerbedekking.

Over vloerbedekking? Wow, dat is inderdaad wel iets anders dan een thriller.

@Kiksgreggel, toch is de tweede regel op je website: "Hier houd ik je op de hoogte van mijn werk als schrijver van thrillers." ;) Ik ben al jaren met schrijven bezig. Niet elke dag, sommige dagen meer dan andere, maar er blijft - gelukkig - een stijgende lijn in zitten. Ik noem mezelf pas echt een schrijver als mijn eerste boek eraan komt. Aan de andere kant ben ik er al serieus genoeg mee bezig om het werk te kunnen noemen, volgens sommigen. Een hobby wil ik het dan ook niet noemen. Daarvoor vraag ik te vaak om de mening van proeflezers om nog beter te leren schrijven. Hoe ik het dan wel noem? Gewoon 'ik schrijf' denk ik.

@Waus goeie ;) Ik noem het werk als ik (creatief) aan het schrijven ben (dat geeft aan hoe serieus ik ben), maar mijn werk is (nog) niet schrijven van boeken. Wie weet komt daar na boek 2 of 3 verandering in. Maar dan zal het ook wat moeten gaan opleveren. Voorlopig schrijf ik ook nog even door over vloerbedekking. Maar gelukkig ook over andere dingen.

Schrijven is mijn werk. Ik leef er van.

Sakampa, Ik ben pas zestien, dus ik klink vast niet zo ervaren als de anderen hier, maar... Voor mij persoonlijk, is schrijven noodzakelijk. Het is (nog) niet eens mijn broodwinning, maar toch zeg ik dikwijls afspraakjes met vriendinnen af om te schrijven. Zelfs als ik vreselijk last heb van ziekte of krampen, probeer ik me toch nog naar de computer of een notitieblok te slepen. Als ik niet elke dag een beetje zou schrijven, zou mijn geestelijke toestand in gevaar komen, denk ik. Dan zou het niet lang duren voor ik de hand aan mezelf leg. Laatst is mijn eerste kleine werkje gepubliceerd in een dichtbundel. Toen ik er een exemplaar van vasthield, was dat een prachtige ervaring. Het klinkt misschien belachelijk, maar het voelde alsof ik m'n pasgeboren kindje in m'n armen hield. Schrijven is voor mij de grenzen opzoeken. Van de wereld, van kleuren, van woorden, van verdriet, euforie en van mezelf. Via je eigen pen kan je deze wereld en andere werelden rondreizen, trouwen met zoveel knappe mannen en vrouwen als je wil. Door te schrijven kan ik m'n meest irrealistische dromen waarmaken en een geweldige extase bereiken, zonder er harddrugs voor te hoeven gebruiken. De verhalen springen gewoon uit me. Ze willen een eigen leventje leiden, en ik doe wat ik kan om hen dat ook te geven. Schrijven roept bij mij meer gevoelens op dan ik ooit zou kunnen zeggen. Maar dat is bij iedereen verschillend. Er zijn vast ook wereldberoemde schrijvers die niks om schrijven geven, die gewoon slim en geletterd zijn en daarvan profiteren. Hoe je staat tegenover schrijven, heeft denk ik geen (grote) invloed op je kwaliteiten als schrijver. Maar als men gewoon schrijft om er geld uit te halen, en niet voor de wonderen van het schrijfgebeuren zelf, zou men het eigenlijk niet moeten doen, is mijn mening. Ik hoop dat je hier wat aan hebt...

Voor mij is het puur een hobby :) Sterker nog ik schrijf juist om de stress die ik tijdens mijn dagelijks werk verzamel, kwijt te raken. Heb een goed jaar over boek 1 gedaan, echt publishen had ik nooit als doel maar ga het nu zelf uitbrengen via CreateSpace. Of ik er wat mee verdien maakt mij ook niks uit eigenlijk, daar heb ik mijn normale baan wel voor. En mijn 2de boek is al half af, al moet ik daar nog wel heel veel verder mee voor het ooit klaar is om ook uitgebracht te worden.