Hallo allemaal, Zoals ik al in het voorstelhoekje schreef, heb ik nog niet eerder een boek geschreven echter loop ik wel met enkele ideeën rond voor diverse boeken in verschillende genres. Het manuscript waar ik nu het eerste mee aan de slag wil gaan is een western, al geldt mijn probleem ook voor de andere genres. (Ik besef overigens dat het western genre met name in Nederland zo goed als uitgestorven is maar dat doet er nu even niet toe...). Voor mijn western verhaal ben ik al enkele maanden druk bezig met onderzoek (ik weet inmiddels alles van Billy the Kid en Jesse James...), met het creëren van een personage (inclusief een fictieve biografie), een verhaal te bedenken etc etc etc. Nu heb ik dit alles grotendeels uitgedacht en kan ik dus beginnen met het schrijven van het manuscript zelf, echter merk ik toch een soort angst om daar daadwerkelijk mee te beginnen. Ik blijf het maar uitstellen en op de lange termijn schuiven. Nu merk ik dat dit voor mij twee redenen heeft: 1. Net als dat iedere ouder zijn/haar eigen kindje het mooiste kindje ter wereld vindt, zo zie ik mijn idee ook een beetje. In mijn gedachten zie ik het beste boek dat ooit is geschreven voor mij, echter spookt ook een andere gedachte continu door mijn hoofd, namelijk dat het allemaal alleen maar tegen kan vallen zodra het eenmaal op papier staat. Dat ene liefdesverhaal is helemaal niet meer zo romantisch als ik voor ogen had en die spectaculaire knallende eindscene blijkt achteraf niet meer dan een slaapverwekkend stukje tekst van circa 10 regels..., ik denk dat jullie wel begrijpen wat ik bedoel. 2. (En dit is de grootste probleem...) Ik heb de afgelopen maanden veel western films gekeken voor mijn "onderzoek" en zo nu en dan kwamen daar gebeurtenissen/personages in voor waardoor ik weer nieuwe ideeën kreeg voor mijn eigen verhaal (voor de duidelijkheid: ik neem die scene dus niet regelrecht 1 op 1 over in mijn manuscript maar ik gebruik slechts een klein aspect daarvan in aangepaste/verbeterde vorm). Nu ben ik bang dat als mijn verhaal eenmaal af is en is uitgegeven dat ik weken daarna ineens een film zie, weer nieuwe ideeën op doe en denk: "verdorie, dit idee had ik veel beter kunnen gebruiken, dan was het allemaal veel beter/logischer geweest". Ik blijf dus maar bezig met mijn onderzoek en ik blijf mijzelf aanpraten dat ik eerst nog 1 of 5 of 100 films moet kijken (of artikelen moet lezen) voordat ik echt klaar ben om te beginnen aan mijn manuscript. Nu vraag ik me dus af, hoe zit dit bij andere schrijvers zoals jullie? Ben ik nu echt de enige met dit probleem? Wil ik te perfectionistisch zijn en moet ik gewoon beginnen met schrijven of... Daarnaast, bij films zie je regelmatig dat er een remake wordt gemaakt. In grote lijnen hetzelfde verhaal, echter met andere acteurs en bijvoorbeeld een andere afloop. Gebeurt dit bij boeken ook weleens? Bijvoorbeeld dat Stephen King 35 jaar na dato zijn boek "Carrie" leest en denkt: "goh, dat einde is wel verdraaid slecht, dat zou ik nu heel anders (lees: beter!) doen en dat hij besluit om een nieuwe versie te schrijven? Ik hoop dat jullie mij hiermee kunnen helpen. Grt.