http://www.sfwa.org/2009/08/fantasy-worldbuilding… Dit is een Engelse vragenlijst voor het maken van een fantasy wereld. Voor het verzinnen van andere rassen kan ik je geen tips geven, want dat heb ik (nog) niet gedaan. Misschien is het een idee om een biologieboek uit de bieb te halen om te zien hoe mensen/dieren daarin beschreven worden en probeer dat dan te doen voor je eigen ras.

http://www.augustus.nl/schrijfbibliotheek.asp Ik heb de link weer niet goed gekregen maar het is een boek van sol Andere tip: doe je ogen dicht en concentreer je op je hp. Wat zie je? Hoe leeft hij? Heeft hij vrienden? Wat eet hij? Waar gelooft hij in? Hoe ziet z'n huis eruit? Zijn omgeving? Schrijf het op Er is een forum over overzichtelijke mappen. Mak er ook1 Je wereld hoeft nie in een dagje af. Het ontwikkelt zich Succes

Justus, neem je niet gewoon veel te veel hooi op je vork?

Ja die heb ik gezien alleen ik snapte er niets van nou bijna niets want ik kan geen engels. Hebben anderen misschien nog tips?

Je kan alles vertalen via Google vertaler: http://translate.google.be/translate?sl=en&tl=nl&…

Brrrrr..... google vertaler. :crybaby: justus: ik zou je de tip willen geven om klein te beginnen. In je verhaal. En om daarnaast alles wat je verzint in een map (digitaal of tastbaar, een multomap of zo, net wat je zelf fijn vindt) aan te leggen. In die map stop je al je ideeën. Misschien zelfs op alfabetische volgorde, keurig gerangschikt. Je hoeft ze niet allemaal in je verhaal te gebruiken. Gebruik de map als je "ideeën-dump" voor het geval je hoofd overloopt en je daardoor vastloopt met het schrijven van het verhaal. Die ideeën kun je zelfs over tien jaar nog uit die map trekken, aanpassen als dat nodig is, hergebruiken als je dat wilt. Dat verhaal - je weet nooit wat daarmee gebeurt. Misschien neem je er halverwege afscheid van. Misschien schrijf je het helemaal uit. Met klein beginnen bedoel ik: verzin hoe de HP eruit ziet. En waarom. Heeft hij een blauwe huid? Hoe komt dat? Is hij kaal? Is iedereen van zijn ras kaal? Dat soort dingen. Waar begint je verhaal? In een dorp? Dan verzin je eerst hoe dat dorp eruit ziet. Het is zo zonde om een hele wereld te verzinnen, zonder er iets mee te doen. Ga je verhaal schrijven. Die wereld vult zich dan, meestal, voor een groot deel vanzelf in. Vergeet niet terug te lezen en jezelf vragen te blijven stellen of je alles wel "logisch" houdt. Misschien gaat dit in tegen wat allerlei schrijfcursussen beweren, maar zo werk ik zelf altijd. Ik verzin tijdens het schrijven van het verhaal details over de wereld. Als mijn HP een herdersjongen is die het eerste stuk door een weiland wandelt, hoef ik daar nog niet bij te bedenken dat er aan de andere kant van de wereld mensenetende ijsmonsters rondhuppelen. Dat hóef ik niet te bedenken. Kom ik daar wel op - en vind ik het een goed idee - dan parkeer ik dat idee in de "map". Misschien komt die herdersjongen toch nog bij het Bevroren Meer aan. Dan hoef ik alleen nog maar m'n beschrijving te kopiëren en te plakken, en klaar ;) Raak niet bedolven onder je eigen fantasie en laat je niet overdonderen door de enorme mogelijkheden die fantasyschrijven je biedt. Die mogelijkheden zijn namelijk letterlijk eindeloos. Het enige wat de grenzen aangeeft, is je eigen fantasie - en je eigen innerlijke rem. Daar moet je ook af en toe bovenop gaan staan. Je wereld kan nog zo mooi zijn, je moet er vroeg of laat ook wat mee gaan doen (dus het verhaal schrijven).

Brrrrr..... google vertaler. :crybaby:

Om goed Nederlands te leren, moet je je inderdaad niet spiegelen aan deze tool. Dat spreekt voor zich, maar het kan inderdaad geen kwaad dit eens te benadrukken. Als Justus geen Engels begrijpt, is het wel handig om er informatie uit te halen. Nu ja, ieder zijn of haar mening :).

Misschien kan het boek Geheimen van Deltora van Emily Rodda je op weg helpen. Het is een los boek dat bij een serie aansluit, maar zonder die andere boeken is het ook te begrijpen. Het gaat over een man (Doran), die een rondreis maakt door het fictieve koninkrijk Deltora. Dit land heeft zeven territoria(soort van gewesten) met elk zijn eigen bevolking. In dit boek wort per territorium vertelt over de bevolking, hun gewoonten, de bezienswaardigheden en de gevarlijke monsters die daar rondzwerven. Er staat zelfs in welke wegen waar naartoe leiden.

Misschien helpt het om te bedenken wat je met je verhaal wilt zeggen, dat je niet kan zeggen in de 'echte wereld'. Want waarom is jouw HP van een ander 'ras'? Welk doel dient dat voor het verhaal? Een voorbeeld: de Vulcans in Star Trek zijn volkomen logisch. Waarom? Omdat Gene Roddenberry wilde dat de verschillende kanten van het verhaal 'uitgespeeld' konden worden in dialoog. Spock is logica. Bones (de dokter) is emotie. Kirk is passie. Elke keer als de drie hoofdpersonen met een probleem worden geconfronteerd, benaderen zij dit probleem vanuit die oogpunten, wat conflict oplevert en daardoor interessant drama. Dus opnieuw: waarom wil je dat je HP een ander ras heeft? Heeft hij een bepaalde vaardigheid of eigenschap die noodzakelijk is voor je plot? Wil je iets uitlichten wat anders niet kan? Bouw daarop door. Als je alleen rassen bedenkt omdat je dat 'leuk' vindt, als het alleen versiering is, dan wordt je verhaal al snel vlak en eendimensionaal.

Ja mijn HP is de laatste van zijn ras, dat denkt hij tenminste. En ik wil zelf ook een ras verzinnen met speciale eigenschappen zoals Hobbits.

Kies dan iets uit waarin jouw ras contrasteert met andere rassen. Is jouw ras klein? Heeft het bepaalde zintuigen die afwijken? Heeft het bepaalde behoeften qua eten? Paar-gewoonten? Hoe zijn zijn emoties? Vervolgens bedenk je hoe een maatschappij er uitziet van zo'n ras. Bijvoorbeeld: stel dat jouw ras de gedachten van soortgenoten kan lezen. Hoe ziet een samenleving er uit waarin leugens onmogelijk zijn? En hoe is het voor zo iemand om opeens in een samenleving van anderlingen te zitten waarvan hij die gedachten niet kan lezen? Zo'n verhaal kan iets vertellen over eerlijkheid. Of over 'er bij horen' of 'leren omgaan met een handicap'. Voorbeelden genoeg. Maar val niet in de valkuil dat het 'ras' niets meer is dan een paar puntoren. Anders kan je net zo goed over mensen in Amsterdam schrijven, in plaats van over Quirvlomians in het vergeten koninkrijk Te'Shava.

Ja dat boek ken ik en heb ik gelezen! Maar wat bedoel je daarmee? Dat ik zelf ook zoiets (moet) maken? Want dat lijkt mij best leuk.

Zelf zo'n boek schrijven zou ik niet aan denken totdat het 'hoofdverhaal' af is. Daarna kun je dat nog doen als leuke aanvulling. Als het natuurlijk geen kopie wordt, dat zou jammer zijn. Ik bedoel dat je kunt zien hoe zij (schrijfster) verschillende gewoonten heel natuurlijk over kan laten komen. Je vroeg om tips voor het bedenken van een eigen wereld. Ik bedoele dat je hieruit inspiratie zou kunnen halen. Bijvoorbeeld het feit dat er in het noorden bergen zijn, met wezens die alleen in die bergen wonen. Ook zijn er meerdere stammen die allemaal van elkaar verschillen. De Ralads zijn één met de natuur. De Toranen weren juist al dat natuurlijk is. De Mere-stam en de mensen van de Vlaktes zijn oervijanden van elkaar. De Jalis zijn woeste krijgers maar geloven in Tenna-Birdsong stories (Tenna vogel-legendes in het Nederlands?). Ieder gebied en iedere stam is anders en toch ook weer niet. Het zijn allemaal mensen. Nu bedoel ik niet dat jij je ook moet richten op één land en dat moet verdelen in zeven gebieden. Dit is een voorbeeld. Misschien was mijn tip niet zo nuttig als bedoeld. Sorry voor het doordraaien in de namen en uitleg, ik ben GROOT Emily Rodda fan. Misschien is deze tip beter: bij het ehm..plaatsen van steden, probeer te bedenken of het een logische plaats is. Waarom denk je dat er maar een klein plaatsje in het noorden van Deltora ligt, tussen de bergen (Schaduwpoort)? Omdat het geen aantrekkelijke woonplaats is met alle vreselijke wezens. Het is er donker. Ook een megastad in de woestijn is niet geloofwaardig. Waar halen al die mensen drinkwater vandaan?

Uit een bron die daar zit, bijvoorbeeld. Dan heeft die woestijnstad wel veel macht ten opzichte van rondtrekkende stammen in diezelfde woestijn.

Uit een bron die daar zit, bijvoorbeeld. Dan heeft die woestijnstad wel veel macht ten opzichte van rondtrekkende stammen in diezelfde woestijn.

Woestijnsteden zijn een valkuil. Als er veel mensen wonen, hoe komen ze aan water? Voedsel? Zijn er akkers? Dan is het al geen woestijn meer. Wordt de stad bevoorraad door karavanen? Bedenk dan eens hoe veel voedsel en andere grondstoffen de stad moeten bereiken. En waar komen ze vandaan? Oh en waar gaat het afval heen? In een woestijn zonder water, hoe spoel je de poep door? Er is een reden dat er weinig steden in woestijnen zijn; het is nagenoeg onmogelijk om ze er te handhaven.

Om zoiets te beoordelen, kun je in de echte wereld rondkijken. Om te beginnen: wat noem je een woestijn? Kijk in een soortgelijke omgeving op aarde. Als je er steden kunt vinden, ga dan na hoe die daar zijn ontstaan en hoe ze zich ontwikkeld hebben. Zoek bijvoorbeeld eens naar Atlantis of the Sands, of de historie van miljoenensteden als Medina en Mekka. Bedenk ook slimme oplossingen, dat doen mensen ook. Zo wordt poep niet doorgespoeld in de woestijn, zonde van het water en de vruchtbare stoffen. Het wordt begraven. Of hergebruikt. Onze eigen wereld is een enorme verzameling van vreemde dingen, als je denkt dat je het hebt verzonnen, bestaat het vaak al; of het is al eerder verzonnen. Zie bijvoorbeeld National Geographic voor talloze voorbeelden. Het schrijven van boeken/reisgidsen over verzonnen landen is niet nieuw: er zijn talloze van dergelijke boeken, al dan niet gebaseerd op romans, films, of spellen. Zoek eens naar Spokanië. En verder hoef je je er niet te veel van aan te trekken van wat mogelijk is, want geografisch/planologisch gezien is de meeste fantasy extreem ongeloofwaardig.

Ik heb weer eens iets te snel geroepen.

Ik heb weer eens iets te snel geroepen.

Ik vind juist dat je een heel mooi voorbeeld gaf. Je zei dit:

Misschien is deze tip beter: bij het ehm..plaatsen van steden, probeer te bedenken of het een logische plaats is.

En dat is helemaal waar. Bij fantasy heb je alleen wat meer vrijheid. Zolang je dan maar wel logisch na blijft denken over hoe je die vrijheid invult, want je wilt je verhaal wel geloofwaardig houden. Bijna op ieder raar verzinsel kun je wel een oplossing bedenken. Dat is juist het leuke.

http://schrijvenonline.org/tips/vijf-tips-voor-ee… Deze kunnen goed van pas komen. Zeker tip 4 is een belangrijke voor Justus.

http://schrijvenonline.org/tips/vijf-tips-voor-ee… Deze kunnen goed van pas komen. Zeker tip 4 is een belangrijke voor Justus.

Dat is exact de reden waardoor ik vaak moeite heb om fantasy te lezen! Ik voel me nog wel eens overvallen door de enorme hoeveelheid "nieuwe dingen". Zuinig daarmee omspringen is denk ik écht een heel goede tip. Bedankt dat je deze onder de aandacht brengt, Rudez. (Ik ga die gelijk eens even bookmarken.)

Jup. Ik heb het zelf ook nu. Ik introduceer een nieuwe wereld, met nieuwe naties, nieuwe steden, een nieuw pantheon aan Goden... Waarom zou ik dan ook nog allerlei nieuwe fauna introduceren? Ik ga wellicht wat kleine dingetjes doen, maar dat zijn meer heel minieme aanpassingen op bestaande beelden met herkenbare namen. Anders overspoel je de lezer met allemaal zooi. De wezens die je zelf verzint moeten ergens een functie hebben, anders lijkt het op: "Kijk mij eens fantasie hebben". Heeft de lezer niks aan.

http://schrijvenonline.org/tips/vijf-tips-voor-ee…

Tip 3 en 4 zijn in veel schrijfboeken voor fantasy te vinden is. Om die ook te combineren: Als je een bestaand dier een magisch element geeft, zou ik gewoon voor een duidelijke naam kiezen. Zo had ik in een verhaal een valk die op een zwak niveau vuurmagie gebruikte. Die noem ik dan gewoon vuurvalk als nieuwe soort. Voor de lezer gelijk een duidelijk beeld en geen halve bladzijde nodig om het uiterlijk van een valk te beschrijven.

Ja dat boek ken ik en heb ik gelezen! Maar wat bedoel je daarmee? Dat ik zelf ook zoiets (moet) maken? Want dat lijkt mij best leuk.

Zelf zo'n boek schrijven zou ik niet aan denken totdat het 'hoofdverhaal' af is. Daarna kun je dat nog doen als leuke aanvulling. Als het natuurlijk geen kopie wordt, dat zou jammer zijn. Ik bedoel dat je kunt zien hoe zij (schrijfster) verschillende gewoonten heel natuurlijk over kan laten komen. Je vroeg om tips voor het bedenken van een eigen wereld. Ik bedoele dat je hieruit inspiratie zou kunnen halen. Bijvoorbeeld het feit dat er in het noorden bergen zijn, met wezens die alleen in die bergen wonen. Ook zijn er meerdere stammen die allemaal van elkaar verschillen. De Ralads zijn één met de natuur. De Toranen weren juist al dat natuurlijk is. De Mere-stam en de mensen van de Vlaktes zijn oervijanden van elkaar. De Jalis zijn woeste krijgers maar geloven in Tenna-Birdsong stories (Tenna vogel-legendes in het Nederlands?). Ieder gebied en iedere stam is anders en toch ook weer niet. Het zijn allemaal mensen. Nu bedoel ik niet dat jij je ook moet richten op één land en dat moet verdelen in zeven gebieden. Dit is een voorbeeld. Misschien was mijn tip niet zo nuttig als bedoeld. Sorry voor het doordraaien in de namen en uitleg, ik ben GROOT Emily Rodda fan. Misschien is deze tip beter: bij het ehm..plaatsen van steden, probeer te bedenken of het een logische plaats is. Waarom denk je dat er maar een klein plaatsje in het noorden van Deltora ligt, tussen de bergen (Schaduwpoort)? Omdat het geen aantrekkelijke woonplaats is met alle vreselijke wezens. Het is er donker. Ook een megastad in de woestijn is niet geloofwaardig. Waar halen al die mensen drinkwater vandaan?

Grappig ik ben ook een GROOT Emily Rodda fan. Maar ik ga hem ook niet namaken of zoiets of in zeven delen want Pandora het land waar mijn verhaal zich afspeelt is verdeeld in vier delen het wester, noorder, ooster en zuider kwartier, die worden van elkaar gescheiden door de rivier de alf, dwarf, roes en cormac. Op de plek waar de vier rivieren samenkomen ligt een groot meer waar ik de naam nog niet voor bedacht heb. Op sommige plaatsen zijn de rivieren breder waardoor sommige kwartieren dichter bij elkaar lagen dan anderen zoals het ooster en zuider kwartier. En in ieder kwartier liggen verschillende provincies, in iedere provincie woonde een ander volk. Maar ik ga nu geen uitgebreide uitleg over mijn verhaal geven. Wat ik wilde zeggen is dat ik weet wat je bedoelt.

Het klinkt als een goed idee, vind ik. Dat van het niet namaken had ik erbij gezet omdat sommige mensen alles te letterlijk nemen en door kunnen draaien. Die bedenken dan een land dat Defora heet met een hoofstad genaamd Def etc. etc. Hat is jammer dat je nog niet zo goed bent in Engels. De Rondo trilogie van E. Rodda is ook erg goed, maar niet vertaald. Maar geen haast, dat komt nog wel! Ik merk dat ik afdwaal. Tijd om dit bericht te posten.

Overigens vind ik "Het bloedrode spoor", van Moira Young, een erg mooi voorbeeld van originaliteit. Zelfs de schrijfstijl is gedurfd. Ik moest zelf echt wel even wennen voordat ik gemakkelijk door de tekst ging, maar na een tijdje begreep ik wel waarvoor ze voor deze schrijfstijl had gekozen. (Het gaat om dit boek: http://www.young-adults.nl/young-adults/fantasy/1… ) Als je tijd hebt, zou ik zeker aanraden om dat boek te lezen. De wereld die geschept wordt, kun je bijna proeven, en dat terwijl je helemaal niet álles over de wereld te weten komt. Maar de schrijfstijl is dus even wennen ;) Laat je daar vooral niet door afschrikken, want het verhaal is erg goed.

Haha, ben dit nu al de hele tijd aan het volgen, maar heb nog nooit iets gezegd. Als we toch goede boeken aan het aanraden zijn met een goede wereld; De naam van de wind van Patrick Rothfuss. Het vreemde is dat hij eigenlijk niet zo heel veel "fantasy" verandert. Hij creëert drie werelden, een "goede", een "normale en een "slechte". De goede en de slechte zijn een beetje sprookjeswerelden en die komen bijna niet voor. In de normale wereld zitten alleen maar mensen. Dus het overgrote deel van het verhaal is gewoon goed mogelijk (afgezien van het magieding). verder heeft hij het echt heel erg goed uitgewerkt, met details. En zeker die details zijn leuk om te lezen. Een eigen munt soort, een dagen systeem, ringen. Al die dingen. Het is wel een volwassen boek en vrij dik, maar goed, ik ben er ook doorheen gekomen.

Ik verzin mijn namen altijd door een bestaande taal te nemen, een woord in het nederlands (via google vertaler) te vertalen naar die taal en er net zo lang aan te sleutel tot het een beetje is wat ik wil hebben.