Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

waar kan ik het beste mee starten?

4 juli 2012 - 12:42
Ik heb onlangs een boekje uitgegeven. Ook heb ik een opinieartikel in een krant geschreven. Een jaar geleden wilde ik al mijn informatie doorgeven via een blog. Dat heb ik maar even gedaan, omdat ik niet precies wist hoe ik alles moest aanpakken. Toch bleef een echt 'boek' aantrekkelijker. Om een boek bij een reguliere uitgever uit te kunnen geven, moet het toch ook een commerciële achtergrond hebben, wat ik wel begrijp. Ik heb het dus via een POD gedaan. Spannend om zo je eerste 'boek' thuis te krijgen. Toch zou het geweldig zijn om natuurlijk je boek door een reguliere uitgever uit te kunnen geven. Het boek is een biografie. Ik ben er uiteindelijk met tussenpozen, ongeveer twee jaar mee bezig geweest. Van mijn kennisen kring hoor ik vaak, dat ik veel kennis heb over het hoe te moeten (over)leven in deze moeilijke en vooral harde maatschappij vol afgunst en jaloezie. Of ik echt 'schrijftalent' heb, dat weet ik niet. Ik weet wel dat ik het heel leuk vind om te schrijven. Bovenal wil ik mijn ervaringen en tips doorgeven, om na een moelijke jeugd, toch goed door het leven te kunnen, vooral zonder veel kopzorgen. Daar zijn niet zoveel handvaten voor nodig, je moet het alleen zien. Hoe en wat je het beste kan doen. Ik heb het dan over: hoe een relatie te redden, opvoeding van kinderen, discriminatie, psychologie, de rode draad in het leven, jezelf zijn in het leven en vooral blijven... Ik vind het zonde om die informatie niet door te kunnen geven aan de mensen. Nu zou ik er graag willen achterkomen, wat voor mij het beste zou zijn. Moet ik aan een schrijfwedstrijd meedoen om zo erachter te komen of ik eventueel schrijftalent heb? Zoja, bestaan er wedstrijden voor dit genre? Of moet ik weer een blog starten of weer een boek schrijven?

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2012 - 13:21
Een blog bijhouden is altijd leuk om te doen, toch? Dus waarom niet? Schrijftalent... jeetje wat is dat? Sommige 'bestsellers' van gerenommeerde auteurs vind ik niet te lezen en sommige weblogs van verder totaal onbekende mensen vind ik razend spannend, ook al staan ze soms vol spelfouten. Je moet het vooral leuk vinden om te schrijven, en/of het gevoel hebben dat je een verhaal hebt dat de wereld in moet worden geholpen. Het enige advies dat ik je kan geven is: schrijf, Schrijf, SCHRIJF!

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
4 juli 2012 - 13:29
Je kunt in elk geval een stuk tekst op Proeflezen (zie hiernaast) plaatsen en om reacties vragen. Dan heb je een indicatie. P.S. De link naar je boek mag je in je handschrift / onder de lijn plaatsen (via Mijn account), óf noemen in je Boekpresentatie. Die moet je dan maken in het forumonderdeel Boekpresentatie. Ook past je topic niet in Even voorstellen. Zoek even het juiste forumonderwerp uit voor je vraag. Ik denk aan het Schrijverscafé.

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2012 - 13:45
Hallo Annojo en Therese, Je ziet al dat ik hier nog niet helemaal thuis ben. Ik moest mij eerst even voorstellen zie ik. Je ziet maar, dat even vlug tussendoor iets doen, terwijl de kinderen nu met vakantie thuis zijn, niet altijd werkt. Maar goed. Annojo, je hebt gelijk, bij mij gaat het voornamelijk om de boodschap(pen) die ik wil doorgeven en foutloos schrijven dat is een tweede. Thérèse, bedankt, ik ga me er zodadelijk even in verdiepen

Hay

Lid sinds

19 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2012 - 14:37
In je beginpost noem je heel wat onderwerpen die zeker geschikt zijn voor veel schrijfwedstrijden, al vallen voor jou denkelijk fantasy en aanverwante genres af. Het is vooral de kunst de biografisch getinte onderwerpen waarover jij wel wilt schrijven binnen een verhaal in de juiste vorm te gieten, een vorm waarin veel mensen het willen lezen. Voor de meesten van ons zijn schrijfcursussen, schrijfboeken, schrijfwedstrijden etc echt onmisbaar om dat doel te bereiken. Daardoor leer je je sterke en minder sterke punten kennen en ontdek je meestal vanzelf waar je nog aan moet werken. Over dat foutloos schrijven moet je vooral niet te licht denken. Reguliere uitgevers lezen niet meer verder als ze op de eerste pagina al veel spellingfouten zien. Naar de boodschap van je verhaal kijken ze dan niet eens meer. Met de berg manuscripten die ze dagelijks binnenkrijgen, hebben ze daar ook geen tijd voor. Ik zou je dus aanraden om nooit iets in te sturen voordat je zeker weet dat er weinig of geen taal- of spellingfouten in zitten.

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2012 - 17:26
Hallo Hay, Bedankt voor je reactie. Ik weet wat je bedoelt over het foutloos schrijven. Ik bedoelde het meer voor de blog. Ik heb je zin: Het is vooral de kunst de biografisch getinte onderwerpen waarover jij wel wilt schrijven binnen een verhaal in de juiste vorm te gieten, een vorm waarin veel mensen het willen lezen' een paar keer gelezen. Bedoel je dat wanneer ik iets wil schrijven over al deze onderwerpen, het moeilijk is om het onder een titel/onderwerp te zetten? Dan zou een blog het meest geschikt en makkelijker zijn..

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2012 - 18:36
Hoi foxxjoost. Zelf vind ik bloggen zonde van de tijd. De hele wereld blogt immers en maar zelden komt er iets lezenswaardigs uit, veelal prietepraat en de kleine dingen van de dag. Zelf volg ik maar drie blogs (een Amerikaans, een Frans, een Nederlands). Jij hebt een interessantere insteek dan dat waar de meeste bloglezers in geïnteresseerd zijn, dus in jouw plaats zou ik zeker meedoen aan schrijfwedstrijden. En volg zeker de lijn die Thérèse uitzet in #2.

4 juli 2012 - 19:10
Talloze blogs worden door niemand gelezen. Als je de insteek hebt "ik wil jullie graag wat leren over... (reeks onderwerpen)" is dat gaapverwekkend. Als je het in anekdotes over het dagelijks leven verpakt, wordt het al een stuk beter verteerbaar. Wanneer je er een langer fictief verhaal (feuilleton) van maakt, met cliffhangers, komen mensen misschien terug. Daarnaast heb ik niet de indruk dat een onbekende wiens achtergrond ik niet ken me meer over de genoemde onderwerpen kan leren dan een willekeurige voorbijganger. Verbeeld je ook niet dat je de mensheid kunt redden, niet iedereen zit in elkaar zoals jij. Als je die anderen óók als lezer wilt, respecteer hun leven dan ook. EDIT: Ik heb de door de taalfouten van je boekpresentatie op Pumbo geworsteld. Ik denk dat je jezelf als ervaringsdeskundige ziet. Maar waarom zou iemand in jouw verhaal geïnteresseerd zijn? De meeste mensen kennen zo iemand in hun vrienden- of kennissenkring, wat voegt jouw verhaal daaraan toe? Dat je zelf je ellende "van je af hebt geschreven" wil niet zeggen dat er (veel) geïnteresseerd zijn om daarover te lezen. NB: de auteursnaam op de site is een andere naam dan die op de afbeelding van de kaft.

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2012 - 22:22
Blogs beginnen toch niet zo?? Je moet natuurlijk wel de kunst van het schrijven beheersen. Als die onbekende iemand is die uit het niets een 'imperium' heeft opgebouwd en iets betekent voor de maatschappij, hoef ik mij niet twee keer te bedenken om haar of zijn artikel te lezen. Daar zou ik graag iets van willen leren. De presentatie heb ik destijds snel opgeschreven. Deze word nog veranderd, dat kan ik zelf niet doen. Ik heb mij meer geconcentreerd op het boek. Ik geloof dat niemand gespannen wil leven. De menigte willen allemaal, koste wat het kost bijbenen in deze commerciële maatschappij. Anders hoor je er toch niet bij? De menigte houd de maatschappij draaiende. Dan heb ik het nog niet eens over de financiële kant. Dan komen de problemen binnendruppelen. En vaak zijn dan de kinderen hiervan weer de dupe. En voor hen heb ik grotendeels ook het boek geschreven. Dat ik zomaar 'ellende van mij heb afgeschreven' is niet juist. Daar is mijn tijd te kostbaar voor. Tevens beschrijf ik hoe je het beste om kunt gaan met jaloezie, wat essentieel in het leven is. Hierdoor kun je weer ontspannen door het leven gaan. Jaloezie zit in de mens. Het is zelfs de vijand van de mens. Vaak weet deze persoon het zelf niet eens dat hij jaloers is op iemand. Maar maakt daardoor onbewust en bewust veel kapot bij de ander, en dat doet zeer. Wist je dat? Veel van zulke waardevolle tips geef ik in mijn boek weer, misschien interessant ?? Pseudoniem mag toch?

4 juli 2012 - 22:48
Als die onbekende iemand is die uit het niets een 'imperium' heeft opgebouwd en iets betekent voor de maatschappij, hoef ik mij niet twee keer te bedenken om haar of zijn artikel te lezen. Daar zou ik graag iets van willen leren.
Ik weet niet wat je wil zeggen. Dat jij zo iemand zou zijn? Of dat je je bij zo iemand door slecht taalgebruik heenworstelt om toch maar iets te leren?
De presentatie heb ik destijds snel opgeschreven.
Dat is zoiets als op een sollicitatiegesprek maar even wat kleren uit de wasmand aantrekken en onderweg nog even een broodje shoarma nemen met extra knoflook.
Ik heb mij meer geconcentreerd op het boek.
Het inkijkstukje wordt ook nog veranderd?
Ik geloof dat niemand gespannen wil leven. (...)Wist je dat? Veel van zulke waardevolle tips geef ik in mijn boek weer, misschien interessant ??
Waarom zou ik die tips van jou aannemen (voor zover ik die nog niet zou kennen)? De bibliotheken staan vol met zelfhulpboeken over die onderwerpen, en dan van mensen die wat meer gewicht in de schaal leggen dan alleen ervaringsdeskundig zijn. Wist je dat dit soort boeken door ervaringsdeskundigen vaak schadelijk zijn voor mensen die klakkeloos de tips opvolgen in plaats van professionele hulp te zoeken? Laat zien wat jij extra hebt te bieden en die anderen niet! Waarin verschilt jou verhaal bijvoorbeeld van de wekelijkse zielige-mensen-verhalen in de damesbladen? Welke inzichten heb je gehad die niet in, pak'em beet, de Bijbel worden beschreven?
Pseudoniem mag toch?
Ja, maar een pseudoniem op de pagina van Pumbo die precies 1 letter met de achternaam op de kaft verschilt, riekt meer naar een typfout. Het afwijkende gebruik van hoofdletters duidt op slordigheid. Tenzij je niet in staat bent je eigen achternaam correct te spellen, waar ik vooralsnog niet vanuit ga.