Als een schrijver zijn manuscript wil aanbieden, dan moet hij toch wel weten waarom hij denkt dat (juist) die uitgever zijn boek zou moeten uitgeven. Misschien is het bepalen van een USP voor de meesten hier nog een brug te ver, aangezien de meeste mensen die een ms insturen nog niet eens bij benadering kunnen vertellen waar hun eigen ms over gaat: het samenvatten van een ms in één zin lukt meestal niet (dat is je elevator pitch op schrift), het vaststellen van het thema of de premisse is iets wat de meeste amateurschrijvers niet doen, niet vooraf en niet achteraf. Ook een uitgebreide samenvatting van een roman in een half tot vijf A4-tjes blijkt voor het gros der schrijvers al een onmogelijkheid. Maar weet jij waar je mee bezig bent als je de kern ervan niet kunt benoemen? Het USP is dan een moderne marketingterm, "gezond verstand" is het niet, want, zie dit topic, de meesten hebben geen idee waarom lezers op hun teksten zitten te wachten, of ze iets te bieden hebben dat anderen niet te bieden hebben (al is het meer van hetzelfde). Dat draait om bewustwording van wie en wat je bent als schrijver. En voor een deel ook wat je er mee wilt. Als schrijvers die uitgegeven willen worden aan de ene kant staan te jammeren dat "maar 1% van de aangeboden manuscripten wordt uitgegeven, een een groot deel ongelezen retour komt", dan kun je wel naar die uitgevers blijven wijzen, maar je kunt zelf ook iets doen om in ieder geval serieus genomen te worden als schrijver. Bijvoorbeeld door je met betrekking tot het ambacht wat zakelijker op te stellen, door technieken uit de marketing over te nemen. Jij bent een bedrijf: jij bent een schrijver. Je produceert teksten. Die teksten moet je verkopen aan lezers, literair agenten en uitgevers. Dan moet je hen kunnen vertellen wat je verkoopt en waarom jij vindt dat zij het moeten kopen. Stel, je komt aan de bar van de Manuscripta een uitgever of literair agent tegen die even op zijn bestelling staat te wachten. Wat zeg jij dan? Kun jij hem zo boeien dat hij vóórdat hij zijn bestelling krijgt jou zijn kaartje heeft gegeven, of hou je je mond en zit je thuis te simmen "had ik maar dit en dat gezegd in plaats van hem aan te gapen"? Daar gaat het om bij een elevator pitch. En dat kun je ook doen in de begeleidende brief. Sterker nog, vrijwel ieder schrijfboek drukt je de "elevator pitch" op het hart: zorg dat de lezer in de eerste zin, of de eerste alinea geboeid raakt. Raakt hij daar niet geboeid, dan ben je hem kwijt. Elevator pitch, de korte tijdspanne waarin je iemand moet overtuigen om je consument te worden.

Grappig dat je USP niet 'gezond verstand' vindt Schlimazlnik

Ik zou het "gezond verstand" vinden, maar er zijn er genoeg die erop reageren alsof ze water zien branden. Wat voor mij bewijst dat het bewust inzetten van een USP (of hoe je het wilt noemen) niet automatisch vanuit gezond verstand gebeurt.

Oh, dus toch gezond verstand, gelukkig maar. Pitchen, alweer zo'n woord. Verkopen, presenteren. Kan ook prima per mail of een brief. Laat de uitgever ook eens rustig aan de bar staan zonder meteen je boek te willen pitchen. Misschien vindt ie dat wel verfrissend (USP nr 9).

Het gaat erom dat je je ervan bewust bent wat je doet, en van de gevolgen ervan zijn - ken je doelgroep, besteed eens wat aandacht aan waar uitgevers mee bezig zijn. Dat het prima per mail of brief kan, daar ben ik het mee eens. Maar zakelijke brieven of e-mails schrijven (beknopt) is ook niet iedereen gegeven - vooral niet als ze bij het schrijven al blij zijn een volgend te vinden en binnen het grotere geheel geen flauw idee hebben waar ze mee bezig zijn.

Ik geef de mensen pure ontspanning. Zitten we daar niet allemaal op te wachten?

Nee.

Oh, dus toch gezond verstand, gelukkig maar. Pitchen, alweer zo'n woord. Verkopen, presenteren. Kan ook prima per mail of een brief. Laat de uitgever ook eens rustig aan de bar staan zonder meteen je boek te willen pitchen. Misschien vindt ie dat wel verfrissend (USP nr 9).

Het gaat erom dat je je ervan bewust bent wat je doet, en van de gevolgen ervan zijn - ken je doelgroep, besteed eens wat aandacht aan waar uitgevers mee bezig zijn. Dat het prima per mail of brief kan, daar ben ik het mee eens. Maar zakelijke brieven of e-mails schrijven (beknopt) is ook niet iedereen gegeven - vooral niet als ze bij het schrijven al blij zijn een volgend te vinden en binnen het grotere geheel geen flauw idee hebben waar ze mee bezig zijn.

Ik geef de mensen pure ontspanning. Zitten we daar niet allemaal op te wachten?

Nee.