Oh Ceridwen, dat waren er meerdere. De boeken van Arendsoog, oorlogsboeken (Engelandvaarders bv), veel boeken over voetbal (De AFC-ers, De Kometen).

Arendsoog zat spanning in door de samenwerking tussen een cowboy en een indiaan.
De oorlogsboeken komen door mijn interesse in WO II.
En voetbal, tja....met de paplepel ingegegoten en nooit meer kwijt geraakt. Alles wat met voetbal te maken had, verslond ik.

Dit topic had ik een tijde geleden ook al. Dus kijk even bij de topic: wat las jij graag.

Rosali

in Waar Leeuwen Sterven maakt de hoofdpersoon een grote ontwikkeling door. Het heeft een lekkere, vlotte stijl. Dieren zijn erin verwerkt. Het speelt in Afrika, waardoor het mysterieuzer is. De beschrijvingen van de omgeving zijn geweldig. Het verhaal is goed opgebouwd. Niet alles zit mee, maar ook niet tegen, er is dus een goede balans. Het lijkt net of je erbij bent, alles draagt aan dat idee mee. Gedachtes zijn er goed in verwerkt, staan op de juiste plaats, met soms zoveel emotie erind at je een brok in je keel krijgt.
Maar het allermooiste is het verbond tussen de oude leeuw en de hoofdpersonage, een verbond diep in hun hart.

Ja, ik weet het, ik ben gek op dat boek :-P

Web van Inkt is nu mijn lievelingsboek, en ik denk dat dat voorlopig wel zo gaat blijven. (totdat het 3e deel van de Inktserie uitkomt in ieder geval.) Wat maakt het zo geweldig? Ten eerste is het af en toe vreselijk spannend, ik schrok echt vreselijk op het moment dat ik dacht dat één van de hoofdpersonen dood was! Verder is het vaak erg spannend, Web van Inkt beschrijft een wereld die iedereen bevalt. Echt een boek voor mensen die van schrijven en/of van boeken houden, want boeken en schrijvers spelen er de hoofdrol in!

Van wie is het Sephilla? Ik ken het niet.

Van Cornelia Funke. Het is net uit (in Nederland dan tenminste). Het komt uit Duitsland, en het eerste deel heette hart van inkt.

Zwarte hengst Bento. Tja als kid paardengek (nog) lees je veel boeken over paarden natuurlijk. weet niet wie er eerder was, black beauty of Bento. En er was ook nog iets met blue velvet, of black velvet? Ook over een zwart paard. Dat spreek kennelijk erg tot de verbeelding. In ieder geval stak bento er voor mij met kop en schouders bovenuit omdat ik er zo bij moest huilen. Ik zat zo in het verhaal! Vraag me niet waar het over ging. Vaag staat me nog iets bij van een paard wat zijn vrijheid terugkrijgt. Maar het was de topper voor mij in die tijd en nog altijd heb ik er een heel fijne herinnering aan. Ik hoop dat als mijn boeken eindelijik ooit eens uit de verhuisdozen komen, het er nog bij zit...

Mijn favoriete kinderboeken zijn:

"Alleen op de wereld" en "kruistocht in spijkerbroek".

Ik vind die erg leuk, omdat de mensen veel meemaken. Vooral doordat ze reizen. Ik vind het altijd erg leuk als ze reizen in een verhaal. Verder had ik toen ik het zelf las echt medelij met de hoofdpersoon. Ik kon me heel goed in hem verplaatsten! Daardoor wordt een boek ook mooier en leuker.

Spanning en avontuur. Dat vond (en vind) ik geweldig.

Ik las dan ook graag de boeken van Paul Biegel en Tonke Dragt.

mijn favo kinderboeken waren die van IVO (op de boerderij, op reis, etc..), eentje over een piepkleine heks en een paarse draak, en eentje over een meisje dat een prinses was maar niet op het potje wilde gaan.

mijn favo jeugdboek was "schaduwen en sluipmoord" 8)

Ik vond 'De geur van Melisse' van Per Nilsson erg mooi. (Al zijn boeken overigens) Misschien niet echt een kinderboek, maar een jeugdboek. Geschreven in een aparte, maar makkelijk leesbare stijl. Ook het onderwerp; verliefdheid, was natuurlijk interessant en alles wordt in dit boek op een volwassen manier gebracht. Vond ik toen dus :)

Met stip op één: De brief voor de koning van Tonke Dragt.
De opbouw van de spanning, het mee kunnen leven met Tiuri, het willen zijn van Tiuri, de onverwachte ontknoping (oké, na twintig keer lezen niet meer natuurlijk), vriendschap, de omgeving en cultuur... wat niet? Ik vond en vind het een voortreffelijk boek!

Ik weet niet eens wat mijn favoriete kinderboek is. Ik heb er zoveel gelezen... Waar ik toen ik kleiner was wel van genoten heb, was De Bende van de Witte Roos van Astrid Lindgren. Ik had nog een knuffel Kalle genoemd ;) Uberstoer wat die bende allemaal meemaakte, zo wilde ik ook wel leven.

Verder staat hier tussen het handjevol Nederlandse boeken Kruistocht in Spijkerbroek, speciaal gekocht toen ik wegging, want af en toen krijg ik de kriebels en dan moet ik die herlezen. De Kinderen van Moeder Aarde-trilogie moet daar ook nog bij. Daarvan vind ik de verhalen en de wereld die Beckman schept prachtig, en de karakters komen zo mooi uit de verf.

En verder de Griezelbus 1 omdat daardoor alles is begonnen.

de kinderkaravaan, ik kon me helemaal inleven en zag het helemaal voor me. Hoe het beschreven werd en het verhaal, dat sprak mij toen aan. Heb het op MP speciaal gezocht. En op mijn 26e herlezen..

Vele favorieten...
Met als overeenkomst dat er sprookjesachtige elementen in zitten die toch ook waar hadden kunnen zijn... (als je in sprookjes gelooft tenminste) ;-)

De torens van Februari van Tonke Dragt, ik heb heel lang de spannende opwinding gevoeld dat ik misschien het mysterieuze woord zou ontdekken en dat de rest van de wereld eroverheen gelezen had.

De serie van Narnia, met het gevoel dat ook mijn kast de deur naar een hele andere wereld verborg. En dat er ook achter mijn spiegel hele andere dingen gebeurden...

Het oneindige verhaal van Michael Ende heb ik pas een paar jaar geleden gelezen, omdat ik nog steeds in sprookjes geloof. En dat boek had weer hetzelfde: het zou zomaar waar kunnen wezen, als je het maar gelooft...

En pas geleden een boek, waarvan ik de titel vergeten ben. Dat begint heel gewoon, over een meisje met iets van huiswerk ofzo. En dan opeens staat er op een pagina: ho, stop, leg dit boek weg nu het nog kan, en wordt het een heel ander en spannend verhaal.

Het oneindige verhaal is geweldig :) Tenminste... Ik heb hem slechts in het Duits gelezen...
Die verhaallijn, de personages, de filosofische dingen erin, heerlijk. Voor de jonge kids de vreemde wereld, voor de oudere mensen de psychologische dingen :)