Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat vond je zo goed aan je favoriete kinderboek?

24 november 2006 - 14:23

Wat was je favoriete kinderboek toen je kind was en wat vond je er zo goed aan?

Lid sinds

18 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 november 2006 - 14:32

Oh Ceridwen, dat waren er meerdere. De boeken van Arendsoog, oorlogsboeken (Engelandvaarders bv), veel boeken over voetbal (De AFC-ers, De Kometen).

Arendsoog zat spanning in door de samenwerking tussen een cowboy en een indiaan.
De oorlogsboeken komen door mijn interesse in WO II.
En voetbal, tja....met de paplepel ingegegoten en nooit meer kwijt geraakt. Alles wat met voetbal te maken had, verslond ik.

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 november 2006 - 15:07

Je hebt gelijk Rosali, ik heb de vraag verkeerd gesteld. Ik zal hem aanpassen.

Het is mijn bedoeling dat je gaat bedenken welke element in je lievelingsboek het een lievelingsboek maakte, zodat je daarmee zou kunnen werken in je eigen verhaal.

Zo vond ik Ogen van Tijgers mooi, omdat er een karakter uit een ander boek in terugkwam, omdat er een volwassene in voorkwam die zijn best deed voor de kinderen en omdat het een niet te nadrukkelijk toekomstverhaal was.

25 november 2006 - 14:44

in Waar Leeuwen Sterven maakt de hoofdpersoon een grote ontwikkeling door. Het heeft een lekkere, vlotte stijl. Dieren zijn erin verwerkt. Het speelt in Afrika, waardoor het mysterieuzer is. De beschrijvingen van de omgeving zijn geweldig. Het verhaal is goed opgebouwd. Niet alles zit mee, maar ook niet tegen, er is dus een goede balans. Het lijkt net of je erbij bent, alles draagt aan dat idee mee. Gedachtes zijn er goed in verwerkt, staan op de juiste plaats, met soms zoveel emotie erind at je een brok in je keel krijgt.
Maar het allermooiste is het verbond tussen de oude leeuw en de hoofdpersonage, een verbond diep in hun hart.

Ja, ik weet het, ik ben gek op dat boek :-P

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 november 2006 - 18:53

Web van Inkt is nu mijn lievelingsboek, en ik denk dat dat voorlopig wel zo gaat blijven. (totdat het 3e deel van de Inktserie uitkomt in ieder geval.) Wat maakt het zo geweldig? Ten eerste is het af en toe vreselijk spannend, ik schrok echt vreselijk op het moment dat ik dacht dat één van de hoofdpersonen dood was! Verder is het vaak erg spannend, Web van Inkt beschrijft een wereld die iedereen bevalt. Echt een boek voor mensen die van schrijven en/of van boeken houden, want boeken en schrijvers spelen er de hoofdrol in!

Lid sinds

18 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 november 2006 - 12:58

Zwarte hengst Bento. Tja als kid paardengek (nog) lees je veel boeken over paarden natuurlijk. weet niet wie er eerder was, black beauty of Bento. En er was ook nog iets met blue velvet, of black velvet? Ook over een zwart paard. Dat spreek kennelijk erg tot de verbeelding. In ieder geval stak bento er voor mij met kop en schouders bovenuit omdat ik er zo bij moest huilen. Ik zat zo in het verhaal! Vraag me niet waar het over ging. Vaag staat me nog iets bij van een paard wat zijn vrijheid terugkrijgt. Maar het was de topper voor mij in die tijd en nog altijd heb ik er een heel fijne herinnering aan. Ik hoop dat als mijn boeken eindelijik ooit eens uit de verhuisdozen komen, het er nog bij zit...

Lid sinds

18 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 november 2006 - 15:34

Mijn favoriete kinderboeken zijn:

"Alleen op de wereld" en "kruistocht in spijkerbroek".

Ik vind die erg leuk, omdat de mensen veel meemaken. Vooral doordat ze reizen. Ik vind het altijd erg leuk als ze reizen in een verhaal. Verder had ik toen ik het zelf las echt medelij met de hoofdpersoon. Ik kon me heel goed in hem verplaatsten! Daardoor wordt een boek ook mooier en leuker.

Lid sinds

17 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 december 2006 - 22:19

mijn favo kinderboeken waren die van IVO (op de boerderij, op reis, etc..), eentje over een piepkleine heks en een paarse draak, en eentje over een meisje dat een prinses was maar niet op het potje wilde gaan.

mijn favo jeugdboek was "schaduwen en sluipmoord" 8)

Lid sinds

18 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 maart 2007 - 17:40

Ik vond 'De geur van Melisse' van Per Nilsson erg mooi. (Al zijn boeken overigens) Misschien niet echt een kinderboek, maar een jeugdboek. Geschreven in een aparte, maar makkelijk leesbare stijl. Ook het onderwerp; verliefdheid, was natuurlijk interessant en alles wordt in dit boek op een volwassen manier gebracht. Vond ik toen dus :)

Ing

Lid sinds

17 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 maart 2007 - 15:46

Met stip op één: De brief voor de koning van Tonke Dragt.
De opbouw van de spanning, het mee kunnen leven met Tiuri, het willen zijn van Tiuri, de onverwachte ontknoping (oké, na twintig keer lezen niet meer natuurlijk), vriendschap, de omgeving en cultuur... wat niet? Ik vond en vind het een voortreffelijk boek!

Lid sinds

17 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 maart 2007 - 16:24

Ik weet niet eens wat mijn favoriete kinderboek is. Ik heb er zoveel gelezen... Waar ik toen ik kleiner was wel van genoten heb, was De Bende van de Witte Roos van Astrid Lindgren. Ik had nog een knuffel Kalle genoemd ;) Uberstoer wat die bende allemaal meemaakte, zo wilde ik ook wel leven.

Verder staat hier tussen het handjevol Nederlandse boeken Kruistocht in Spijkerbroek, speciaal gekocht toen ik wegging, want af en toen krijg ik de kriebels en dan moet ik die herlezen. De Kinderen van Moeder Aarde-trilogie moet daar ook nog bij. Daarvan vind ik de verhalen en de wereld die Beckman schept prachtig, en de karakters komen zo mooi uit de verf.

En verder de Griezelbus 1 omdat daardoor alles is begonnen.

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2007 - 12:46

de kinderkaravaan, ik kon me helemaal inleven en zag het helemaal voor me. Hoe het beschreven werd en het verhaal, dat sprak mij toen aan. Heb het op MP speciaal gezocht. En op mijn 26e herlezen..

El

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2007 - 18:45

Vele favorieten...
Met als overeenkomst dat er sprookjesachtige elementen in zitten die toch ook waar hadden kunnen zijn... (als je in sprookjes gelooft tenminste) ;-)

De torens van Februari van Tonke Dragt, ik heb heel lang de spannende opwinding gevoeld dat ik misschien het mysterieuze woord zou ontdekken en dat de rest van de wereld eroverheen gelezen had.

De serie van Narnia, met het gevoel dat ook mijn kast de deur naar een hele andere wereld verborg. En dat er ook achter mijn spiegel hele andere dingen gebeurden...

Het oneindige verhaal van Michael Ende heb ik pas een paar jaar geleden gelezen, omdat ik nog steeds in sprookjes geloof. En dat boek had weer hetzelfde: het zou zomaar waar kunnen wezen, als je het maar gelooft...

En pas geleden een boek, waarvan ik de titel vergeten ben. Dat begint heel gewoon, over een meisje met iets van huiswerk ofzo. En dan opeens staat er op een pagina: ho, stop, leg dit boek weg nu het nog kan, en wordt het een heel ander en spannend verhaal.

11 maart 2007 - 20:42

El wrote:
Het oneindige verhaal van Michael Ende heb ik pas een paar jaar geleden gelezen, omdat ik nog steeds in sprookjes geloof. En dat boek had weer hetzelfde: het zou zomaar waar kunnen wezen, als je het maar gelooft...

Het oneindige verhaal is geweldig :) Tenminste... Ik heb hem slechts in het Duits gelezen...
Die verhaallijn, de personages, de filosofische dingen erin, heerlijk. Voor de jonge kids de vreemde wereld, voor de oudere mensen de psychologische dingen :)

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juni 2007 - 17:11
Ogen van Tijgers... De karakters met hun overpeinzingen en dilemma´s worden zo mooi beschreven. Het is een toekomstverhaal dat zo realistisch aanvoelt door gedachten als bv: `ze zouden het eens vaker overdag moeten laten regenen`, waarmee meteen het ongewone feit is. De banden tussen mensen zijn ook zo krachtig en natuurlijk de meeslependheid van het geheim (onder de roos) dat vorm krijgt... mmmmoooi...

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 juni 2007 - 22:48
Ik denk dat mijn belangstelling voor lezen en schrijven ook echt begonnen is bij Tonke Dragt, met de niveaulezen- boekjes van de blauwe maan. Die lazen we op school in de leesgroepjes en nooit ging het me snel genoeg. Ik kan me nog goed herinneren hoe ik met een hand probeerde bij te houden waar het kindje was die moest voorlezen, en ondertussen uit alle macht vooruit las. Want als het uur voorbij was moesten we de boekjes weer inleveren en wachten tot de volgende week ....

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juni 2010 - 22:32
Toen: meerdere! Ik vond de Zwarte Hengst-reeks al fantastisch! Belangrijke elementen van een boek vond ik als kind: mysterie, spanning, eenvoudig taalgebruik, verrassende wendingen, humor, vaart en veel illustraties en weinig bladzijdes. Nu: vooral avonturenboeken, zoals Harry Potter, Ulysses Moore, en vergelijkbaar. Belangrijke elementen in een kinderboek vind ik (tegenwoordig): mysterie, spanning, avontuur, vaart en verrassende wendingen. Dat is dus een verschil! Toen ik tot de doelgroep behoorde, hechtte ik dus waarde aan een eenvoudig taalgebruik (door onervarenheid) en veel illustraties. Dat wordt dus als volwassen lezer van minder groot belang. Ook zonder illustraties kan ik me wel een beeld vormen van de beschreven avonturen! :) Ik houd enorm van het lezen van jeugd (avonturen) boeken en heb nu ervaren dat het schrijven ervan minstens zo leuk, zo niet, veel leuker is, maar dat ik des te meer waardering krijg voor degenen die het tot een succesvolle uitgave hebben geschopt die in de boekenwinkel ligt! Groetjes, Marianne

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juni 2010 - 23:01
Het boek dat het eerste in mij opkomt is: Toen er nog bizons waren (verhalen van de Crow-Indianen) geschreven door Käthe Recheis. Wat ik mooi vind aan dit boek dat je de kans krijgt om deze Indianen van dichtbij te leren kennen, zonder dat ze als vijand afgeschilderd worden. Het is aan de ene kant realistisch (het gaat om mensen die echt bestaan hebben) en aan de andere kant magisch (zoals het geloof in de aanwezigheid van een beschermgeest door dit volk) En het is geschreven door de ogen van een kind. Dat was ik zelf ook toen ik dit boek las.

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juni 2010 - 6:46
Mijn favoriete kinderboek was en is het oneindige verhaal. Ik vond het heerlijk om in die wereld te worden meegetrokken. Ik heb het meerdere keren gelezen en lees het nu nog soms. Het contact tussen de voor mij bekende wereld, waarin de narigheid die een kind kan doormaken een rol speelde, en de fantasiewereld vol uitdagingen en avonturen gaf me het gevoel dat er werkelijk meer mogelijk was dan mijn realiteit, die ik wat saai en beperkend vond nu en dan. De boodschap van het boek heb ik pas later voor mezelf vertaald. Als kind voelde ik wel dat ik er iets diepers uit kon halen, wat begreep ik niet echt, maar het daagde me daardoor wel uit, wat ik leuk en spannend vond.

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juni 2010 - 13:39
Ik heb alle boeken van 'De vijf' verslonden. Ik identificeerde me met 'George', het enige meisje, en vond de beschrijvingen van het eten zo aantrekkelijk dat ik er honger van kreeg, en naar gezonde dingen. Dat eten kwam er dus constant in voor en werd tot in het detail beschreven : hesp, eieren, brood,... ik beschrijf dus ook vaak wat mijn personages eten. Vind ik super belangrijk! Er was ook een hond bij en de avonturen in een vaak zeer natuurlijke omgeving. De avonturen vonden plaats tijdens de vakanties... In mijn schrijfsels zijn er dus ook altijd dieren... In een vroeger stadium: alles van Pietje Puk. En dan ook nog al de boeken van Old Schatterhand, Rode Roos en Arendsveer. In westerns koos ik dus altijd de zijde van de indianen en vond John Wayne toch maar een zeer twijfelachtige 'cow-boy'. Die boeken hebben toch wel een grondslag gelegd voor principes waar ik nog steeds trouw aan blijf. In de bieb waren er ook Nederlandse boeken over meisjes op de HAVO (wist niet wat dat was). Meisjesboeken dus. Die vond ik ook heel leuk omdat ik de gebeurtenissen in mijn leefwereld toen niet beleefde maar wel wenste dat ik ze zou kunnen beleven. Ik ben de namen vergeten van die personages. De Rode Ridder heb ik ook verslonden. Het avontuurlijke, het verleden... de ruimte, de paarden... heel aantrekkelijk! Mijn juf vijfde leerjaar las 'Alleen op de wereld'... oh jee, dat heeft een zeer diepe indruk op me achtergelaten. Dan las ze ook nog een verhaal over een schoorsteenvegersjongen... de laatste tien minuten van de dag... wat een onderwijzeres!

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juni 2010 - 22:24
Saartje Tadema van Thea Beckman heb ik zo vaak gelezen dat ik nu nog steeds stukken uit mijn hoofd ken. Het leukste aan het boek vond ik dat het over een meisje ging met een even grote leeshonger als ik (en die waren er niet veel, althans niet in boeken). Daarnaast hebben de zeventiende eeuwse sfeer en het feit dat je Saartje tien jaar lang volgt, er zeker aan bijgedragen dat ik het boek jarenlang herlezen heb.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 juni 2010 - 13:50
Alle boeken van Thea Beckman vond ik geweldig. Vooral ´Kruistocht in Spijkerbroek´, dat was mijn favoriet en lees ik eens in de zoveel tijd weer. Ik zal het nooit wegdoen. Beckman schrifjt zo beeldend, spannend, in een andere, boeiende tijd. Op latere leeftijd las ik ´Kinderen van moeder aarde´ en dat vond ik helemaal te gek! Ik kreeg er bijna heimwee naar andere tijden van. Wat ik ook geweldig vond en nog steeds graag voorlees aan mijn zoontje is ´de Pozzebokken´. Een mooi geillustreerd, gek en spannend boek vol fantasie en heel goed en direct geschreven. Guus Kuijer las ik met veel plezier, vooral het knotsgekke ´Hoe Mieke Mom haar maffe moeder vindt´. Voorstelbaar en toch hartstikke maf, bijzonder leuk. Ik ben ze allemaal aan het verzamelen voor mijn mannetje. ´Kees en Keetje´, een klein, schattig boekje.