Interessant topic. Ik weet niet hoe ik aan inspiratie kom. Ik kan altijd wel wat schrijven, mijn vingers typen haast vanzelf woorden. Eigen ervaringen gebruik ik zo min mogelijk, ik vind het veel leuker om over het onbekende te schrijven. Meestal komt de inspiratie bij mij tijdens de lessen op school (vooral als ik vooraan zit en dus niet onopgemerkt kan kletsen), als de leraren een eind weg praten en ik gewoon uit het raam kijk. Het is er gewoon altijd.

Vreemd maar waar; ik krijg de beste ideeën op de fiets xD

Inspiratiebron even nadenken :D Ik moet zeggen dat ik mijn dromen, muziek en dagdagelijkse dingen als inspiratie gebruik. En anders lees ik een boek of kijk een film en 'leen' daar iets uit.

Toch vooral eigen ervaringen, maar dat kan ook in kleine dingen zitten, zoals een nieuwsbericht dat ik lees of een plek waar ik kom tijdens een vakantie.

Als ik een inspiratiebron moet kiezen, zijn het games. De basis van een van mijn verhalen is uit een game gekomen (voor degene die het kennen; Super Smash Bros Melee - een verzameling van de bekendste karakters uit games. Ik kende al die personages nog niet en bedacht er zelf een verhaal omheen). In veel games ga ik zelf ronddwalen in de spelwereld als ik het verhaal heb voltooid en daar kunnen verhalen of scènes uit ontstaan. Het gebeurt niet echt vaak, dat ik inspiratie uit games haal. Meestal ontstaat het gewoon. Bijvoorbeeld op vakantie, waar ik een nacht niet geslapen heb, angstig wachtend op de ochtend, zodat ik wat ik net bedacht had kon opschrijven. En de scène heeft het overleefd; ik heb hem echt in mijn boek verwerkt en ben er tevreden over.

Plots is het daar.

Al schrijvend ontstaat het. Er komt een moment dat mijn pen het over lijkt te nemen. Van daar herlees ik en herschrijf ik de tekst, het kan zijn dat ik dat vele malen doe, tot ik uiteindelijk tevreden ben met het resultaat.

Meestal verwondering of nieuwsgierigheid.

ik ben een dagdromer :P Zo krijg ik mijn inspiratie

Werkelijk alles kan mij inspiratie geven, mijn kinderen, een jeugdherinnering, een krantenartikel, iets wat iemand op straat tegen iemand roept, iets wat me opvalt, gewoon alles wat mijn fantasie triggert en dat is heel veel.

Ik krijg mijn meeste inspiratie ook tijdens het dagdromen, verder nog tijdens mooie films of ze komen spontaan in me op.

Ik haal inspiratie uit wat ik allemaal nog wil doen. Dingen die me in het echt waarschijnlijk nooit zullen overkomen of die ik nooit zal doen schrijf ik graag op, ook omdat ik vreemd genoeg pas echt goed een beeld van iets in mijn hoofd kan krijgen als ik het opschrijf. Ook muziek, films, foto's, verhalen van anderen en dromen werken mee aan de inspiratie. Een nachtelijk ritje in de auto met een ontspannend muziekje is een heerlijk ontspannende methode om alle inspiratie even op een rijtje te zetten in m'n hoofd.

Ach, ik heb het gemakkelijk. Ik schrijf columns en daarvoor geldt hetzelfde als voor een slaatje, een hoed en ruzie. Voor de jonge en derhalve onwetende lezertjes, het was een oud mopje, van voor WW2. Noem drie dingen die een vrouw kan maken van niets?, en het antwoord was dan inderdaad: slaatje, hoed en ruzie. :D Platgereden eenden onderweg naar mijn dochter, die als ik bij haar aankom naar een kookprogramma kijkt waar men Canard à l'Orange aan het bereiden is; Caissières die niet kunnen rekenen, Een LIDL vol MOE-landers (Midden- en Oost Europa, betekent dat blijkbaar) De warenkennis van het personeel in de MediaMarkt (ik vraag tegenwoordig wat ik wil weten wel aan de cliënt met het meest nerdy uiterlijk) en ga zo nog maar even door. Het dagelijkse leven geeft meer inspiratie dan ik tijd heb, om het op te schrijven...

Ik haal overal mijn inspiratie vandaan. Thuis en onderweg, altijd zie ik verhalen.

Soms 'komt het', terwijl ik in mijn bed lig en nog nét niet slaap of juist tijdens het ontwaken. Maar ook wanneer ik iets zie, lees of meemaak en op momenten dat ik mij plotseling iets herinner. Maar het leukste vind ik wel de momenten waarop ik 'zomaar' een stukje willekeurig stukje gesprek (of een situatie) typ, en daar dan gewoon maar iets mee ga doen. Dan gebeuren er dingen die ik zélf niet heb zien aankomen, dat is heel grappig.

Film. Bij mij is alles eerst een film, pas dan schrijf ik het op. Soms komen er wel een paar mooie zinnen bij, maar ik moet altijd nog de scène uitschrijven.

Film, een beeld zegt meer dan duizend woorden.

Beide denk ik, dus woorden met bijbehorend filmpje ;)

Tekst.

Bij mij niets. Ik lees als het ware mijn eigen verhaal terwijl ik het typ. En dan, tijdens de flow, wordt het pas een soort film waarbij ik (als ik in de ik-vorm schrijf) als het ware over de schouder van de hoofdpersoon meekijk. Hoe werkt jouw inspiratie, liontack?

Nog een volgende vraag voor iedereen die geantwoord heeft: Komt de inspiratie dan als een stuk tekst langs of als een soort film waarin je iets ziet gebeuren?

Geen idee waar mijn inspiratie precies vandaan komt. Uit alles, denk ik, en het komt in de vorm van een idee (voor een plotlijn, een gebeurtenis, een plaats, een voorwerp.. enz.) of in de vorm van dialoog, en een enkele keer monoloog. Geen film. En de inspiratie voor het verhaal waar ik nu aan werk komt vooral uit het verhaal zelf, als een sneeuwbal die een sneeuwhelling afrolt en steeds groter wordt.

Ach, ik heb het gemakkelijk. Ik schrijf columns en daarvoor geldt hetzelfde als voor een slaatje, een hoed en ruzie. Voor de jonge en derhalve onwetende lezertjes, het was een oud mopje, van voor WW2. Noem drie dingen die een vrouw kan maken van niets?, en het antwoord was dan inderdaad: slaatje, hoed en ruzie. :D Platgereden eenden onderweg naar mijn dochter, die als ik bij haar aankom naar een kookprogramma kijkt waar men Canard à l'Orange aan het bereiden is; Caissières die niet kunnen rekenen, Een LIDL vol MOE-landers (Midden- en Oost Europa, betekent dat blijkbaar) De warenkennis van het personeel in de MediaMarkt (ik vraag tegenwoordig wat ik wil weten wel aan de cliënt met het meest nerdy uiterlijk) en ga zo nog maar even door. Het dagelijkse leven geeft meer inspiratie dan ik tijd heb, om het op te schrijven...

LOL!! Dit is zo herkenbaar voor mij... Voor het mediamarkt voorbeeld. Ik haal mijn inspiratie vaak uit gesprekken die ik afluister van winkelend Brabants volk om me heen in winkels als de Action of gewoon in de buurtsupermarkt. Maar ook uit films, boeken etc. Maar toch zijn het vaak de simpele allerdaagse dingen die me aanzetten tot schrijven.

Wat ook zou kunnen helpen is bij voorwerpen denken aan de plaats waar ze vandaan komen, bijvoorbeeld een sinaasappel, dan denk je aan de bomen waar sinaasappels uit komen en de velden waar die bomen staan. Vandaar kan je bijvoorbeeld gaan naar een soort achtervolgingsscène in die velden. Dit is een voorbeeld, je kan dit natuurlijk bij bijna alles doen, maar er staat naast mij een schaal met sinaasappels, dus daar dacht ik aan...

Mijn inspiratie komt overal vandaan. Tijdens het uitlaten van de hond, in de supermarkt, gesprekken die ik opvang onderweg, de bibliotheek, televisie, gesprekken met vrienden, dagdromend in de tuin en vooral ook uit de ellende die je soms meemaakt of waarover je hoort. Het komt gewoon aanwaaien.

Bij mij is net iets anders. Bij mij komt de inspiratie uit een heftige emotie, denk ik. Als ik bijvoorbeeld een zielige film heb gezien of mijn opa is overleden, dan hou ik het trieste gevoel vast. Een aantal dagen of weken later droom ik dan een scene waar datzelfde gevoel ineens dubbel zo hard in voor komt. Die scene heeft dan meestal helemaal niks te maken met de film die ik eerder gezien heb of het overlijden van mijn opa. Meestal vind ik de scene zo sterk dat ik er soms maandenlang mee in mijn hoofd rondloop totdat ik weer zo'n droom heb (en dan dit keer met een blije scene bijv.). Vaak is het ook een goede scene die aansluit bij de vorige scene. Na verloop van tijd heb ik een heel verhaal bedacht/gedroomd. Maar tis niet echt een snelle 'methode'. Één verhaal duurde vijf jaar voordat ik het einde had gedroomd, haha. Ondertussen leer je wel alle personages goed kennen, dat is weer het voordeel. Ik ben wel benieuwd of iemand dit kent? Heeft iemand dit ook? Dat ie een verhaal echt in scenes droomt?

Mijn inspiratie haal ik uit mijn dagelijks leven. Ik schrijf voor jeugd, dus ik put ook veel uit wat ik vroeger heb meegemaakt. Meestal krijg ik ideeën, dan 'weet' ik gewoon waar het over moet gaan, of zie het in beelden, als een soort film, maar dan levensecht met alles erop en eraan: geuren, geluiden, smaak... Soms droom ik het, net als Alexx. Dan droom ik dichtregels, scènes of een plot voor een verhaal. Vroeger was dat veel erger, maar ik heb me er expres een beetje voor afgesloten omdat het ten kostte ging van mijn nachtrust, maar ik gebruik mijn dromen wel als ik een oplossing voor mijn schrijfwerk zoek. Dan stel ik de avond van tevoren een vraag en meestal krijg ik dan door middel van dromen of ideeën antwoord. Ik wacht verder niet tot er inspiratie komt, ik ga zitten en schrijf, en dan komt die inspiratie ook.

Alles wat een emotie bij me opwekt. Een vlieg op het raam, twee oude vrouwen op een terras, een liedje op de radio.