Hoi Jeanne met de mooie avatar, welkom :) Je kan hem een paar slechte trekjes geven, en die enorm uitvergroten. Hij haat een kat, wil hem dood hebben, ofzo. De zenuwachtige neiging van een ander personage vanbinnen veroordelen. En dan af en toe een goede gedachte tussendoor, zodat hij niet helemaal slecht lijkt. [/suggestie]

Bijna nooit lachen is bot gedrag? Daar moest ik toch even iets van zeggen. Wie doe je kwaad met weinig lachen? Vertrouwen beschamen, dat klinkt al meer naar een slechterik. Vaak zijn 'slechteriken' mensen met een slechte intentie. Waarom doen mensen dingen? Als je een opmerking plaatst om een ander te kwetsen, dan ben je een 'slechterik'. Als je pest, anderen naar beneden haalt, jezelf op de voorgrond dringt, een egoïst bent, etc. Dat zijn voorbeelden van gedrag die over het algemeen gezien worden als 'slecht' gedrag. Dus laat de slechterik onuitgelokt tegen schenen schoppen, een ander openlijk aanvallen zonder reden en voorkruipen in een rij en je krijgt al snel een hekel aan hem.

Dank je :) ik was er trouwens vanuit gegaan dat je vanuit zijn perspectief schreef. Je kan hem wel slecht over laten komen door de gedachten van de hp die hem niet meer vertrouwt. Die telkens die *censuur*reactie voor ogen heeft wanneer hij aan het haatpersonage denkt, en daardoor merkt de lezer dat de hp het haatpersonage haat.

Een onsympathiek personage dat eigenlijk geen bad guy is? Ik weet niet of je Harry Potter ooit gelezen hebt of dat je ooit de films hebt bekeken, maar ik denk dat je Severus Sneep best wel als voorbeeld zou kunnen gebruiken: de lezer krijgt van het begin af aan het gevoel dat het hier om een slechterik gaat, terwijl hij eigenlijk helemaal niet zo slecht is. Sneep heeft een duidelijke afkeer van de hoofdpersoon, hij staat negatief in het leven, hij benadeelt de good guys en bevoordeelt de bad guys, hij is nooit vrolijk, hij is ook nooit vriendelijk. Het is een man waar een negatieve sfeer omheen hangt, een slechte aura zou ik bijna zeggen. De hoofdpersoon DENKT de hele tijd dat Sneep hem tegen zit te werken en dat hij ook een bad guy is. Dat is op zich genoeg. Dus even in het kort: slechte band met de hoofdpersoon, negatief wereldbeeld, onvriendelijk (niet over de top), permanent slecht humeur, de suggestie dat hij best wel eens fout zou kunnen zijn. Het is geen garantie dat de lezer hem gaat haten (ik denk dat "slechte" types of typs met een fout imago vaak juist geliefd zijn bij het grote publiek), maar hierdoor kan een personage slecht lijken zonder dat hij dat ook daadwerkelijk is.

Een intrigerend probleem, want je wilt iemand slecht laten LIJKEN zonder dat ie slecht IS. Ik denk dat je zo iemand een gesloten karakter moet geven. De lezer begrijpt dan niet wat in hem/haar omgaat, en dit is een recept voor wantrouwen. Je kunt bijvoorbeeld iemand laten zwijgen waar spreken sympathie zou creëren (bijv. opkomen voor een zwak persoon - nalaten schept antipathie). Je kunt dat beeld van wantrouwen verder versterken als je hem/haar wat acties geeft die oppervlakkig gezien de persoon "fout" doen lijken. Zo kun je iemand laten liegen, wat de lezer doorziet, waarbij later echter uitkomt dat de leugen een hogerliggend nobel doel diende. Wel oppassen dat je de zwijgzame rots in de branding vermijdt, want dat roept juist sympathie op.