Alles is mogelijk en het ligt aan de schrijver welke methode werkt. We kunnen je dus niet vertellen hoe het moet. Maar ga eens na hoe je ander werk doet. Schoolwerk of werkwerk of hobbywerk. Hoe ga je dan te werk? Gewoon beginnen en zie maar waar het schip strandt, of maak(te) je eerst een hele planning van je huiswerk en ging je dan aan de slag? Leer jezelf kennen en baseer je schrijfplan daarop. Sommige mensen zweren bij zomaar schrijven, anderen kunnen niet zonder synopsis en hoofdstukindeling.

Hé D.V had ik deze vraag maar gesteld toen ik mijn boek idee in mijn hoofd had. Ik begon gewoon te schrijven. Van een raamwerk en karakteruitwerking had ik nooit gehoord. Het product was een boek waarin ik mezelf om de haverklap tegensprak. In hoofdstuk 1 sprong de drukker van de handtas los, terwijl in hoofdstuk 10 deze werd opgeritst. Het is maar een klein voorbeeld om aan te geven hoe tot in detaill je elk personage, kleding, uiterlijk etc. moet uitwerken. Brainstorm je verhaallijn schrijf deze op. Dat kan een A-4 zijn. Maak een tijdsbalk met gebeurtenissen/ personen of een rooster raamwerk en werk elke persoon goed uit. Dan loop je niet vast zoals ik deed. Bedenk goed welk perspectief je wilt gebruiken. Succes! xas

Misschien heb je hier iets aan? http://www.advancedfictionwriting.com/art/snowfla…

Dit is hoe ik aan mijn huidige manuscript werk. Dit is mijn eerste echte manuscript, voorheen schreef ik alleen korte verhalen of verhalen met extreem korte hoofdstukken die al na vier of vijf hoofdstukken strandden. Zelf ben ik ooit met een vaag idee gewoon begonnen met schrijven. Het hoofdstuk zal waarschijnlijk nooit gebruikt worden, maar het gaf me een idee van hoe het verhaal zou kunnen zijn. Daarna heb ik de eerste versie van het eerste hoofdstuk geschreven. Toen ik er aan begon wist ik niet wat er precies ging gebeuren. Een keer voor het slapen gaan kreeg ik een idee en de rest van het verhaal was geboren. Natuurlijk veranderde ik later nog wat details, zodat alles één geheel vormde. Ik ben dus gewoon begonnen met schrijven, maar vooral met veel herschrijven. Ik wilde zeker weten dat ik tevreden was met hoofdstuk 1 voordat ik verder ging met de rest. Toen ik tevreden was met hoofdstuk 1 heb ik een tekenblok genomen en allerlei kaarten, diagrammen en gezichten van personages getekend. Dit hielp me heel erg met het visualiseren van landen en personages. Ik kon meteen veel beter omschrijven hoe personage X er uit zag. Het hoofdpersonage begreep ik vanaf het begin al, de andere personages werkte ik pas later tot in detail uit. Dit werkt op zich wel, maar het heeft als nadeel dat ik de eerdere hoofdstukken moet aanpassen, omdat ik nu wel weet hoe personage Y zich in situatie Z zal gedragen. Als is het maar met een muntje spelen om aan te geven dat hij zich verveelt of woorden in een net iets andere volgorde zetten. Hier heb ik wel wat van geleerd; het werkt voor mij het handigst om de personages vooraf uit te werken. Een hoofdstuk vanuit het perspectief van dat karakter schrijven heeft echt geholpen. Wat me ook heel erg heeft geholpen is om gewoon een aantal hoofdstukken vast te leggen en ze een naam te geven. Ik had een vaag idee in mijn hoofd voor de meeste hoofdstukken, maar met zo'n indeling krijg je ook meteen een veel beter beeld over het verhaal verloop. Ik ben dus gewoon begonnen met schrijven, maar ik heb gaandeweg wel geleerd hoe het voor mij beter kan. Ik ben eigenlijk niet iemand die vooraf alles uitwerkt, maar het is wel beter. En tot slot nog een opmerking die ik ooit las, ik weet niet meer wie het zei of waar, maar het ging ongeveer zo; er zijn duizenden schrijvers en dus ook duizenden manieren om te schrijven.

Misschien is het een idee zaterdag 25 september naar de Lees- en Luisterbeurs te gaan. Daar wordt een workshop gegeven over het schrijven van een boek. Zie bladzijde 14: http://www.novosite.nl/editor/assets/leesenluiste…

Wat is "een boek"? Heb je al enigszins voor ogen hoe lang je verhaal kan worden? Waarom weet je dat het een boek is en niet een (kort of iets langer) verhaal? Omdat je het idee al hebt denk ik dat het heel belangrijk is om dat idee op papier te zetten, op zijn minst als samenvatting zodat je je idee niet vergeet. De eerder genoemde snowflake methode kan daarbij helpen. Als het ingewikkeld is, kun je het schematisch weergeven, gewoon krabbelen met potlood op papier. Het kan helpen om wat afgeronde scenes te definiëren en die als een soort vingeroefening af te ronden. Je weet dan hoeveel woorden je voor een bepaald stuk nodig hebt, je krijgt grip op je personages en de wereld waarin het zich afspeelt. Je hebt dan ook een stuk waarmee je feedback kunt vragen zodat je de rest van je verhaal op een betere basis kunt bouwen. Bovendien wordt je beloond met adrenaline en endorfine als je een doel haalt, en dat stimuleert om verder te gaan.

Als je zo'n gevoel hebt, werkt het om eerst in ruwe lijnen op te schrijven wat je wilt. Vervolgens begin je met het verhaal. Houd de ruwe lijnen aan, maar als je ineens een compleet nieuw idee krijgt, aarzel niet om het erin te verwerken! Verras jezelf tijdens het schrijven. Misschien werkt het voor jou om niets op te schrijven, misschien werkt het om juist een hele synopsis vol details te schrijven en deze nauwkeurig te volgen. Probeer het uit. Je kunt altijd nog herschrijven. Je leert er sowieso van. :D

Ik houdt het erop dat het goed kan zijn om eerst een synopsis te schrijven. Dat is één van de dingen waar ik erg van geniet. En ik heb een vast ondergrond. Maar misschien past dat niet bij jou. Je kunt ook je personages intervieuwen. Zo leer je ze steeds meer kennen.

Een hoofdstuk vanuit het perspectief van dat karakter schrijven heeft echt geholpen.

Dit merkte ik laatst ook. Ik had al wat geschreven waar een personage dialogen voerde en dingen deed, maar het was nog zo vaag, ze was nog niet gekleurd. Toen schreef ik kort erna een heel hoofdstuk van haar voorbije leven, opeens kreeg ze kleur en werd alles veel duidelijker en kon ik er echt wat mee.