Vaak voegen titels niet zo veel toe, vind ik - of ze verklappen al iets over het vervolg van het verhaal, zeker met een subtitel eronder, wat ik laatst ook tegenkwam. Daar zit ik persoonlijk niet op te wachten. Het gebeurt maar zelden dat titels functioneel zijn, behalve bij kinderboeken. Wel met een datum: soms handig voor de chronologie, vooral bij historische romans. Ik ben ook eens onder de datum de plaats van handeling tegengekomen. In dat boek was dat prettig vanwege het ingewikkelde plot. Maar meestal vind ik cijfers genoeg/prettiger.

ja titels van hoofdstukken en dan ook nog nummers, best moeilijk. Ik merk dat ik dat soort dingen tig keer verander en uiteindelijk kies wat past bij de sfeer van het verhaal. Tenzij het echt ondersteunend is wat Jocoja zegt.

Wel, ik was me net hetzelfde aan het afvragen voor mijn Vlaamse Filmpje. Ik vermoed dat een titel niet persé een meerwaarde hoeft te hebben, tenzij ze een verduidelijkende functie hebben zoals Jojoca zegt. Als je een nieuw hoofdstuk op een nieuwe pagina begint (doe je sowieso) en een aantal regels blanco laat, is het dan eigenlijk nog wel nodig om een nummer of titel te gebruiken?

maar voor kinderboeken is het misschien wel anders, Pluis

Vind je dat het daar wel bij moet? Een titel dan?

Ik vind dit een heel leuke vraag om je eens over te buigen. Zelf vind ik het logisch om een hoofdstuk een titel te geven: alles heeft een naam, dus waarom een hoofdstuk niet? Maar als ik kijk naar verschillende uitgaves, dan zijn er ook veel andere mogelijkheden: In Knielen in een bed violen van Jan Siebelink hebben de hoofdstukken alleen een nummer: van 1 tot en met 84. Schuld en boete van Dostojevski gaat een stap verder: Eerste hoofdstuk I, II, III, et cetera. Vervolgens Tweede hoofdstuk I, II, III, et cetera. Hilde van Anne de Vries heeft helemaal niets; dat boek begint gewoon, heeft hier en daar een witregel, begint soms op een volgende bladzijde, en vertelt zo het verhaal. Twee Vrouwen van Harry Mulisch idem, terwijl De ontdekking van de hemel zowel delen heeft (het eerste tot en met het vierde deel), die onderverdeeld zijn in hoofdstukken met titels (65 in totaal), maar daarbij nog een proloog en een epiloog heeft, en tussendoor nog intermezzo's en enkele - laat ik het oneerbiedig noemen - andere tussenwerpselen. Het zal aan de aard van de schrijver en die van het boek liggen, wat ze met elkaar overeenkomen :) .

maar maakt het verschil of het voor een kinderboek danwel een volwassenboek is?

maar maakt het verschil of het voor een kinderboek danwel een volwassenboek is?

Ik weet niet aan wie je die vraag stelt, maar voor mij maakt dat eigenlijk niet uit - tenminste niet als auteur. Ik geef het liefst dus een boek een houvast, een kapstok - hoe wil je het noemen - in de vorm van een hoofdstuktitel. Als lezer van een boek voor volwassenen stoor ik me er echter totaal niet aan wanneer een hoofdstuk geen titel of nummer heeft. Maar ik kan me indenken dat een kind meer dan een volwassene behoefte heeft aan een houvast in een boek, in de vorm van een titel, een illustratie, of iets anders, hetzij in de opmaak, hetzij in de vorm.

Het gebeurt maar zelden dat titels functioneel zijn, behalve bij kinderboeken. .

Ik vroeg het in het algemeen, maar omdat Jocoja dit schreef bedacht ik dat het misschien anders zou kunnen zijn bij kinderboeken.

Bij kinderboeken zou ik wel titels gebruiken. Zelf weet ik nog hoe leuk ik het vond om naar de inhoudsopgave te bladeren en zelf verder te fantaseren hoe het verhaal ging. Verder gebruik ik zelf bij lange verhalen geen titels, maar als een kort verhaal wat uitloopt doe ik dit wel. Als je 30 titels hebt, denk ik niet dat deze iets toevoegen. Verder houden volgens mij maar weinig lezers de titel in hun hoofd als ze het hoofdstuk nemen. Als je 3 originele hoofdstuktitels hebt, is dit - denk ik - anders.

# 11: Ik zag, dat Pluisebol het geplaatst heeft in 'Genres > Kinderboeken', vandaar. Misschien dat kinderen (afhankelijk van leeftijd) het mogelijk prettig vinden om titels te vinden boven ieder hoofdstuk om meer de lijn van een verhaal vast te houden en geen hiaten te voelen tussen ontwikkelingen die volwassenen toch wel snappen. Daarom schreef ik 'behalve bij kinderboeken'. Maar ik heb weinig ervaring meer met kinderboeken, dus misschien heb ik het wel mis.

Toch wel met titels denk ik. Voor meer interesse voor het boek, vanuit het kind gezien dan. Persoonlijk vond ik het vroeger ook leuk om de inhoudsopgave te bekijken en dan alvast te verzinnen waar het boek over zou gaan.

# 11: Ik zag, dat Pluisebol het geplaatst heeft in 'Genres > Kinderboeken', vandaar.

Oeps :D Ik lees het forum altijd vanuit 'recente reacties' en dan zie je de indeling van het forum over het hoofd. Ik moet wel zeggen dat ik als kind nooit de inhoudsopgave in een boek las. Ik kon niet wachten om in het boek te duiken en al de rest sloeg ik over. (Hoezo een ongeduldige boekenwurm ;)) Nu is het Vlaams Filmpje dat ik aan het schrijven ben maar rond de 6000 woorden. Het heeft echter wel 7 hoofdstukjes. Ik ga proberen om telkens titels van één woord te verzinnen. Op die manier staat er iets boven en niet enkel een nummer. Een inhoudsopgave lijkt me niet nodig. Is nooit bij de Vlaamse Filmpjes denk ik (toch niet in de boekjes die ik gelezen heb).

Dat is heel persoonlijk. Ik vind het juist erg fijn om alvast een beetje te weten waar het hoofdstuk over gaat. Ik kijk regelmatig naar de inhoudsopgave (kinderboeken) en het lezen van de hoofdstuktitels roept spanning en verwachtingen op. Dus ik zeg: titels.

Ieder heeft inderdaad zijn/haar iegen manier van lezen. Zo zal het ook met kinderen zijn. Sommigen hebben nood aan een overzichtelijke structuur, anderen verliezen zich (in de positieve zin) meteen in het verhaal.

Verder vraag ik meaf of een kind inderdaad die 'kapstok' nodig heeft. Vraag dat kind achteraf maar eens wat de titel van het hoofdstuk was.

Dat kun je zo niet omdraaien. Zelden kan iemand achteraf objectief zeggen wat hij ergens van verwachtte, terwijl een hoofdstuktitel wel een verwachting schept. Bovendien is een kinderboek geen overhoorles; zo analytisch moet je het niet zien. De titel van een boek, de hoofdpersoon of de inhoud daarentegen onthouden kinderen wel (afhankelijk van hun leeftijd - en of ze zelf lezen of bij herhaling voorgelezen worden, zoals bij sprookjes gebruikelijk is).

wat hebben uitgevers het liefst, of zijn de meningen daar net zo verdeeld? :)

Een willekeurig stapeltje kinderboeken laat zien dat ze allemaal hoofdstuktitels hebben: De Kameleon Met de poppen gooien Pinkeltje Meester Jaap en actueler: mijn eigen boeken hebben allemaal hoofdstuktitels. Prentenboeken daarentegen hebben ze niet altijd nodig, evenmin als dichtbundels. In Toen niemand iets te doen had van Toon Tellegen (Gouden Griffel) begint elke eerste regel met een grotere letter. Dat is ook een mooie mogelijkheid.

Ik was net mijn hoofdstukken aan het bekijken en ik denk inderdaad dat een titel ook nieuwsgierigheid opwekt. Zo kan een hoofstuk 'een blauw oog' heten. Dan wil je toch meteen weten hoe en wat?

Ik kan me nog herinneren dat de boeken van Daan Zonderland uitgebreide titels had in de trant van: Waarin Judocus Michiel de Muis terugvond en Koning Ananas in een soepterrine belandde. Ik vond dat altijd geweldig en bijna net zo interessant als het hoofdstuk zelf. :p Nu is die manier wel een beetje verouderd ben ik bang.

ja, een titel beloofd iets...

Ja, die arme Bas die op z'n donder krijgt :(

haha, ja, of hij heeft eindelijk die grote pestkop op zijn donder gegeven!

Je mag het natuurlijk helemaal zelf weten, pluizebol :nod: