Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

The Menace

8 juni 2010 - 16:19
Hallo, ik ben Dennis. Een tijd geleden al aangemeld - en nu eindelijk voorgesteld. Zo hier en daar heb ik al even iets van me laten horen, maar op straat meng je je ook niet zomaar in een gesprek tussen wildvreemden, vandaar dat ik toch maar even een handje kom geven. Vertellen over wat mijn lievelingskleur is, of mijn favoriete huisdier, heeft volgens mij niet zoveel zin, aangezien het hier toch om het schrijven gaat. Daarom maar even in het kort mijn schrijfgeschiedenis: Zoals zovelen hier, probeer ik al verhalen te schrijven sinds ik de woorden Pim, noot, vuur en Mies onder de knie heb. Eén van mijn oudste herinneringen is dan ook, dat ik aan de keukentafel een verhaaltje probeer te schrijven. Enkele jaren later, maar wel nog op de basisschool, kregen we zo nu en dan de opdracht een verhaal te schrijven. De meester nam alle verhalen mee naar huis en wees een week later de drie kinderen aan met het leukste verhaal. Die mochten die van hun dan voorlezen aan de klas. Ik heb in die tijd aardig wat zitten voorlezen. Eenmaal in de pubertijd heb ik een paar keer geprobeerd een iets langer verhaal te schrijven, waarvan er slechts één gelukt is. Een samenvatting daarvan (wegens beperkt aantal toegestane woorden) leverde me een jaar later bij een schrijfwedstrijd o.a. een half jaar gratis bioscoop op. Toen ik 19/20 was, heb ik mijn eerste roman geschreven: Wapenveld. Ik ben het gaan schrijven uit ergernis over het zinloos geweld dat ik in de media en mijn directe omgeving tegenkwam, maar het is uiteindelijk een avonturenroman geworden van zo'n 175 A4's. Toen ik daarmee klaar was, was ik in verregaande staat van verwondering om de wereld om mij heen en om de mensen om mij heen, die zich, in tegenstelling tot mij, lang niet allemaal verwonderden om toch diezelfde wereld. Ik begreep dat ik nog lang niet begreep hoe de wereld in elkaar zat en ik had dan ook de enorme behoefte om in een roman een soort allesomvattende verklaring te geven én tegelijkertijd die verklaring te delen met de mensen om me heen. Vier jaar later had ik een ruw manuscript van ruim 800 blz. en na nog eens vier jaar schaven, bijwerken, verwijderen en oppoetsen, had ik veertig tastbare exemplaren (met harde kaft! :D ) van Coma in mijn handen; een verhaal van 608 pagina's, dat natuurlijk helemaal geen allesomvattende verklaring heeft, maar misschien wel mensen toch iets aan het denken zet. De afgelopen paar jaar knal ik met enige onregelmatigheid een blogje op mijn hyves. Dat zullen er nu in totaal zo'n zeventig of tachtig zijn en ze gaan over van alles; de grootste levensvragen komen aan bod, maar ook een kritische noot op het scheppingsverhaal en alle kleine dingetjes die me opvallen in mijn eigen onbeduidende leventje. Keukenpapier, appelstroop, vreemdgaan, kokkerellen, de pizzaboer en nog van alles en heel veel meer. Soms omdat ik me om iets boos maak, soms omdat ik iets gewoon buitengewoon grappig vind. Maar de reden dat ik hier toch eindelijk op deze leerzame site actief zit te wezen (en ik heb nog VEEL te lezen), is dat mijn huidige roman niet wil vlotten. Daar heb ik al een topic over aangemaakt, dus daar ga ik hier niet over uitwijden. Hopelijk kan ik dus nog veel van jullie leren en heel misschien - wie weet? - sommigen van jullie ook iets van mij. Tot spreeks en groetjes, Dennis

8 juni 2010 - 16:29
Hai Dennis, Wat een leuke en boeiende introductie! Ik deel jouw verwondering over de wereld en de mensen om me heen en zou dat ook graag eens vertalen naar een goed verhaal. Wat leren betreft, zul je niet zo snel van mij kunnen leren, want mijn schrijven staat nog in de kindersneakers, maar hier voldoende mensen tegenkomen die op dat punt veel te bieden hebben. Welkom op SOL! :)

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juni 2010 - 17:19
Welkom, Dennis :) Vanuit welke hoek bekijk je die levensvragen op je blog? Een kritische, maar op welke wijze? Klinkt interessant.

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juni 2010 - 17:34
Bedankt voor het warme welkom allemaal! Mijre Gidet, zou je van je open vraag misschien een multiple choice kunnen maken, wat betreft vanuit welke hoek en op welke wijze?

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juni 2010 - 17:35
Welkom, Dennis the Mennace op deze leerzame site. Maar doe wel voorzichtig met die katapult. we zitten niet te wachten op stenen rond ons hoofd en geld hebben we geen van allen.

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
8 juni 2010 - 17:37
Welkom in ons midden. We hebben wel geld, Simon, maar zijn vergeten waar we het verstopt hebben.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juni 2010 - 17:52
Hm, multpiple choice... Nee, denkt dat dat hem niet gaat worden. Dan noem ik vast de verkeerde opties. Nee, ik bedoel kritisch vanuit filosfische hoek? Historische? Sociale? Maatschappelijk? Iets anders? *trekt ondertussen het briefje met een schietschijf voor de zekerheid maar van haar rug af*

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juni 2010 - 18:46
Correctie, triplepost... Vandaag voor 't eerst op het internet met m'n nieuwe laptop en stap niets van dat ding. Nouja, laat ik 'm maar nuttig gebruiken. @ The Menace; interessant :) En nee, dat mag eigenlijk niet *schaamt zich heel diep* Mijn nieuwe pc is wel érg gevoelig, 't touchpad dan... Was 't ouwe krot van m'n vriend gewend waar je echt op moet rammen, vandaar.

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juni 2010 - 18:21
@ Mijre Gidet, Ik heb me wel eens openlijk de vraag gesteld waarom ik (mijn bewustzijn) er in de hele geschiedenis van de mensheid nog nooit aan te pas heb hoeven komen. Al die miljarden en miljarden mensen hebben mijn bewustzijn niet nodig gehad om toch te kunnen leven. Waarom dit lichaam dan wel? Hier en nu? In Nederland, anno ruwweg tweeduizend jaar na het begin van de jaartelling. Waarom kan dit lichaam niet zonder mijn bewustzijn? Wat maakt het dat ik me bewust ben van dit lichaam, in plaats van dat er een ander bewustzijn in dit lichaam schuilt en 'ik' mij gewoon nergens bewust van ben, net zoals vóór ik geboren was en net zoals wanneer ik dood zal zijn? Het meest zinvolle antwoord dat ik daarop tot nu toe heb kunnen vinden, is: 'het is zo, omdat het zo is'. Vanuit filosofische hoek dus. In een andere blog ben ik uitgebreid ingegaan op de folder die vorig jaar door een stel Intelligent Design-aanhangers bij half (of heel?) Nederland in de brievenbus werd gepropt en waar kant noch wal van raakte. Omdat er alleen maar een bankrekening bij stond en geen mogelijkheid om inhoudelijk in te gaan op de vragen die in de folder werden gesteld en de stompzinnige veronderstellingen die werden gedaan, heb ik mijn reactie in een blog geplaatst. En ook maatschappijkritisch heb ik wel eens wat geblogd. Maar dit heeft allemaal weinig te maken met het 'creatief schrijven' waarvoor deze site is bedoeld.

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 juni 2010 - 11:06
He Dennis, Bewustzijn is een onderwerp waar ik me lekker in kan vastbijten. Wat ik een mooie invalshoek vind is dat je bewustzijn zich huist in je hersenen, die een onderdeel zijn van je lichaam. Je hersenen maken continue beslissingen, met zeer grote snelheid, over hoe je dient te reageren op je omgeving. Zo snel, dat je daar niet bewust over nadenkt. Als voorbeeld: wanneer er iets in je oog vliegt, is je ooglid al gesloten voor je de bewuste beslissing hebt genomen. zo maken de hersenen de gehele tijd beslissingen zonder te overleggen met het bewustzijn. Je hersenen reageren ook op basis van geautomatiseerde gedragingen, zoals alles wat routine voor je is , zonder dat je bewustzijn daar aan te pas komt. Ijzersterk voorbeeld: Mensen zijn in staat om auto te rijden terwijl ze slaapwandelen! In die mate regelen onze hersenen ( lees: het lichaam zonder bewustzijn) ons gedrag. Ik heb ergens een beschrijving van het bewustzijn gelezen die me erg aan sprak: Stel jouw lichaam voor als een groot zeilschip uit de 18e eeuw. Overal op het schip wordt gewerkt; beneden in het ruim; boven op het dek en in de masten. Er worden elke dag honderden beslissingen gemaakt over het welzijn van het schip. Stel je jouw hersenen voor als de kapitein die continue orders geeft aan iedereen op het schip. Je bewustzijn -de gedachten die je hebt - kun je vergelijken met het logboek van de kapitein, waarin hij zo af en toe iets opschrijft om de belangrijkste gebeurtenissen van het moment samen te vatten. Je bewustzijn is eigenlijk een samenvatting van alle beslissingen die je hersenen maken, en dan nog niet eens een heel erg uitgebreide samenvatting. Groeten

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
9 juni 2010 - 11:20
Welkom Menace, en dank voor je uitgebreide intro. Interessante dingen, waarover je schrijft. Ik houd me sinds mijn jeugd al met hetzelfde bezig, op mijn manier natuurlijk en ik hoop het net zo goed in mijn boeken te kunnen verweven als mijn absolute nr. 1 auteur Marianne Fredriksson. Over hersenen heb ik laatste iets geks gehoord. In een artikel daarover gingen bepaalde testen zo ver dat een vriendin van me er helemaal van in de war was, omdat bepaalde spirituele ervaringen allemaal in verband werden gebracht met de hersenen, alsof die alles bepalen. Ik wil dat artikel nog wel eens lezen.

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 juni 2010 - 12:32
Welkom Menace, en dank voor je uitgebreide intro. Interessante dingen, waarover je schrijft. Ik houd me sinds mijn jeugd al met hetzelfde bezig, op mijn manier natuurlijk en ik hoop het net zo goed in mijn boeken te kunnen verweven als mijn absolute nr. 1 auteur Marianne Fredriksson. Over hersenen heb ik laatste iets geks gehoord. In een artikel daarover gingen bepaalde testen zo ver dat een vriendin van me er helemaal van in de war was, omdat bepaalde spirituele ervaringen allemaal in verband werden gebracht met de hersenen, alsof die alles bepalen. Ik wil dat artikel nog wel eens lezen.
Ze kunnen een gevoel van spiritualiteit kunstmatig opwekken door een gebied in de hersenen te prikkelen. Dat is aangetoond. Een neuroloog uit Eindhoven is op dit gebied onderzoek aan het doen. Gooit dat je idee over spiritualiteit eens even in de war! :D Ik denk dan twee dingen: Het gevoel dat er iets meer is dan alleen de stoffelijke wereld is een hersenfunctie en meer niet. Maar ook: zo'n gevoel is echt, zo'n gevoel is realiteit, je beleeft het namelijk in je lichaam. Zo'n gevoel wordt vervolgens geprojecteerd op cultureel bepaalde concepten - Allah, boeddha, krishna, god, energie, kosmos, noem het maar op - die geen realiteit zijn, maar bedacht door de mensen om het spirituele gevoel een vorm te geven. Dat kleine klompje cellen in onze hersenen beinvloedt ons wereldbeeld. Mooie gedachte, niet?

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juni 2010 - 0:44
Hans73, het klopt helemaal hoor, wat je zegt. Misschien had ik er gelijk even bij moeten vertellen dat die blog al van een paar jaar geleden was en dat ik inmiddels een hoop wijzer ben wat dat betreft. Je bewustzijn is geen 'ding', maar een proces, één van de vele processen die zich in je hersenen afspelen en op zichzelf ook weer bestaande uit ontzettend veel kleine procesjes. Maar dat moet je (niet jij Hans, want jij ziet dat al) dan wel in de goede volgorde zien: eerst zijn er die kleine procesjes en daaruit ontstaat het bewustzijn. Emergentie wordt zoiets genoemd. Voor degene die er meer over wil weten is bijvoorbeeld De IJzeren Wil van Bas Haring een ontzettend leuk, maar tegelijk ook verbijsterend boekje. Maar ook bv. Brainstory van Susan Greenfield is de moeite waard. Ook heel erg interessant; ruimte, tijd en materie! Samen met het ontstaan van het universum en van het leven, symbioses, cultuur, kunstmatige intelligentie en kritiek op de bioindustrie kwamen al die onderwerpen aan bod in mijn tweede roman, Coma. Een vriend van mij vond het eigenlijk iets teveel voor één boek. Mijn huidige boek, om toch maar even terug te komen op het creatief schrijven, gaat eigenlijk alleen maar over (verloren gegane) vriendschap. Groetjes, Dennis

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juni 2010 - 0:49
He Menace, Slecht grapje: Is die vriend die iets over je boek had te zeggen tevens het onderwerp van je nieuwe boek? :p Je onderwerpen zijn stuk voor stuk zaken waar men zich in kan verliezen. Ik zal eens rond kijken of ik Coma kan vinden. groeten

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juni 2010 - 2:56
Ik vind het wel een leuk grapje eigenlijk, Hans :D Coma zul je niet vinden, hoor. Er bestaan er maar 42 van en die liggen allemaal bij vrienden, familie en collega's. Collector's item! :lol:

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juni 2010 - 8:29
Over hersenen heb ik laatste iets geks gehoord. In een artikel daarover gingen bepaalde testen zo ver dat een vriendin van me er helemaal van in de war was, omdat bepaalde spirituele ervaringen allemaal in verband werden gebracht met de hersenen..... Ik wil dat artikel nog wel eens lezen.
Anoukplant, er bestaan waarschijnlijk tienduizenden artikelen en boeken over de werking van de hersenen. Je kunt je hersenen een heel klein beetje (niet teveel!) vergelijken met een computer, waarop je een spelletje speelt. In het spel wandelt je hoofdpersoon door je gamewereld en maakt van alles mee, wat voor jou herkenbaar is, omdat het lijkt op de wereld die jij kent. Hoofdpersoon, boom, huis, tegenstander, gesprek, zwaard, auto, enzovoorts. Maar het spel heeft een 'diepere laag'. De programmeur die de game in elkaar heeft gezet, heeft dat gedaan in een programmeertaal (waarin je niks terugziet van van al die dingen die je tijdens het spelen van het spel wél ziet). Blijkt het spel dan niet te werken, kan er een troubleshooter aan te pas komen, die zich bezig houdt met de machinetaal. Dat is de 'diepere laag' van de programmeertaal. Maar ook de programmeertaal heeft weer een 'diepere laag'; de bits (de enen en de nulletjes), waarop alles wordt vastgelegd en die dus ook als enige fysiek aanwezig zijn. Hersenen zitten op een vergelijkbare manier in elkaar. ** Edit: stuk tekst weggehaald wegens onnodig lang. Bovendien is de vergelijking met het zeilschip van Hans73 al erg goed **
alsof die alles bepalen
Tja, daar gebeurt het dus allemaal. En nu :ontopic: Marianne Fredriksson ken ik niet. Wat schrijft ze en waarom is zij jouw absolute nr. 1 auteur? Groetjes, Dennis