Hallo Anita. Wat een rotervaringen zeg! Volgens mij is dit meer een oproep dan dat je je voorstelt. Of dit moet verplaatst worden naar ´oproepen´ of je moet je hier voorstellen en dan de oproep in ´oproepen´ zetten. Succes ermee!

halo dogsfriend, welkom hier. dat je last hebt van overlast en al die andere dingen is een hel. helaas komt dit steeds meer voor en ik kan me voorstellen dat je er gek van wordt. sterker nog, het is voor je zoon van 15 misschien wel oppassen dat hij er niet in meegaat. voordat je iets dergelijks gaat beginnen zou ik goed eens kijken naar de consequenties. ben je bereid jezelf op te offeren om anderen te helpen? ben je bereid nog meer lastig gevallen te worden door mensen die je nu al tot last zijn? bedenk daarbij de consequenties wanneer je zo’n betreffend boek uitgeeft. mishandeling kan dan uitlopen tot zware mishandeling, intimidatie en zelfs waar mogelijk bedreiging of wat dan ook. als je in een dergelijke buurt woont zoals je beschrijft... dan zou ik dus zoiets niet gaan doen. het is inderdaad lastig, ik wil je daarom ook niet ontmoedigen, alleen maar de ogen laten openen. het is dweilen met de kraan open en je veroorzaakt misschien nog wel meer ellende. is dat het waard om jou eigen leven wat een hel is, nog erger te maken, terwijl je anderen helpt? hopelijk heb je er iets aan en denk je er goed over na. alhoewel ik het wel een interessant idee vind, er zullen wel dingen aan verbonden kunnen zitten.

Hallo Anita, - Een boek over zoiets vervelends schrijven kan nogal olie op het vuur gooien, zoals JanJR zegt. Ik denk dan eerder aan verhuizen; - Je naam is dogsfriend, vriend van honden. Qua overlast is dit misschien ook een belangrijk punt om over na te denken. Kun je hier iets meer over vertellen?

Ik vraag me af of een andere manier niet beter is om mensen te helpen met jouw ervaringen. Bijvoorbeeld door een website op te zetten waar mensen hun eigen ervaringen op een forum kunnen uitwisselen enzo. Of een artikel in een tijdschrift.

Een boek schrijven is ontzettend veel werk en als het niet het niveau van 'persoonlijk verhaal' ontstijgt is de kans erg klein dat er veel van verkocht zal worden. Als je mensen wilt waarschuwen heb je misschien ook meer aan oplossingen. 'Hoe ga je om met asociale buren'? of iets dergelijks. Dan heb je juist weer een expert (buurtwerker?) nodig om de oplossingen of tips aan te dragen.

Je zou misschien wel verschillende mensen kunnen interviewen, om in te haken op het punt van Dries, over hoe zij als professional met buurconflicten omgaan. Dan heb je je eigen verhaal en dat van de experts. Je geeft aan dat je het moeilijk vind om overzicht te houden. Met een heel boek is dat inderdaad erg lastig! Ook zonder adhd valt het niet mee om een goede grip te krijgen. Ik vind dat zelf ook. Het is dan ook best een goed idee om met een artikel te beginnen, of een column. Bedenk dat een aantal artikels of columns samen ook een boek vormen. Als je toch voor een boek ineens gaat kan je het verhaal opbreken in stukjes, hoofdstukken zo je wilt, of onderdelen, en die dan stuk voor stuk invullen. En sta goed stil bij het punt van Jan. Als je een boek maakt over iets dat je zelf hebt beleefd, dan is het schrijven misschien een onderdeel van de verwerking, maar het kan ook heel pijnlijk zijn. Het is een heel proces, en het loont om daar vooraf over na te denken. Succes!

Ik kan me inderdaad ook voorstellen dat een website geen gek idee is.

Je zou misschien wel verschillende mensen kunnen interviewen, om in te haken op het punt van Dries, over hoe zij als professional met buurconflicten omgaan. Dan heb je je eigen verhaal en dat van de experts. Je geeft aan dat je het moeilijk vind om overzicht te houden. Met een heel boek is dat inderdaad erg lastig! Ook zonder adhd valt het niet mee om een goede grip te krijgen. Ik vind dat zelf ook. Het is dan ook best een goed idee om met een artikel te beginnen, of een column. Bedenkt dat een aantal artikels of columns samen ook een boek vormen. Als je toch voor een boek ineens gaat kan je het verhaal opbreken in stukjes, hoofdstukken zo je wilt, of onderdelen, en die dan stuk voor stuk invullen. En sta goed stil bij het punt van Jan. Als je een boek maakt over iets dat je zelf hebt beleefd, dan is het schrijven misschien een onderdeel van de verwerking, maar het kan ook heel pijnlijk zijn. Het is een heel proces, en het loont om daar vooraf over na te denken. Succes!

@ dogsfriend: wat Ceridwen ook zegt, het schrijven heeft een therapeutische werking. of dit kan het hebben. dit ervaar ik zelf ook met veel dingen. goed, wat ik daarbij als tip aan wil geven is dat je alleen niet wegdrijft in je eigen ellende en hierdoor nog depressiever wordt. er zijn hele goede oefenningen, één daarvan is te beginnen met het schrijven van een dagboek. schrijf iedere dag onder een bepaalde setting (opzet). schrijf hierbij zonder te denken aan fouten, punten, dialogen, maar laat de pen over het papier vliegen. lees het echter ook niet na en denk daarbij ook aan NIET het feit of je wel over je 'buurt'hebt geschreven. neen, als ik het zo zie beheerst het jullie leven en zal het dus geen verkeerd punt zijn om hiermee te beginnen. berg het geschrevene op, laten we zeggen van bijvoorbeeld een maand. kijk er dan weer na en lees het nog een keer. dit kan een goed begin geven voor iets wat je wilt schrijven. iets wat ik nog niet voorbij heb zien komen is het beginnen van een web-log. begin ergens gratis een web-log onder de bijvoorbeeld burenoveralst.naam-webllog.nl (of com) stel hier de reactie mogelijkheid open waardoor mensen een reactie op jou bericht achter kunnen laten. dit zorgt voor interactie. Ceridwen geeft ook aan dat het voor mensen zonder ADHD moeilijk kan zijn om te schrijven. Waaroom zou jij dat dan niet kunnen? NOGMAALS DENK GOED NA WAT DE CONSEQUENTIES ZIJN, VOOR JE ITES DERGELIJKS ONDERNEEMT! daarbij zou ik er om ook denken wat je online zet. nogmaals succes! Jan.

Wij hebben hier buurtbemiddelaars* die heel vaak veel bereiken. Ik kan me voorstellen dat ook zij belang hebben bij een dergelijke site. Een boek, dat zie ik ook niet zitten om veel redenen, die hier allemaal al genoemd zijn maar daarnaast is een site dynamisch, en een boek niet. Met een site bereik je meer. Meer mensen ook! Mijn suggestie is dus: zoek eens naar die buurtbemiddelaars in jouw gemeente of anders elders, en steek de koppen bij elkaar? Wie weet wat er uit komt. (*die buurtbemiddelaars zijn overigens géén professionals, dat zijn vrijwilligers. Die wel een training krijgen, uiteraard! Dus geen maatschappelijk werkers.)