Het is duidelijk dat er iets heel erg mis is bij die hij-persoon thuis, ik ken zijn karakter niet, maar misschien kun je hem iets 'stoerder' afschilderen? Nu zegt hij eigenlijk dat hij het niet gemakkelijk heeft thuis en kijkt hij met pijn in zijn ogen weg, dat ik wel een erg grote tip van de sluier om op te richten.

Mij is het uit het eerste stukje niet direct duidelijk. Hoe oud is de 'hij'? Het tweede stukje geeft wel het beeld dat er iets mis is, maar niet wat.

fluistert hij, kijkt naar de andere kant van het steegje. Dit vind ik niet zo mooi, ik zou er zoiets van maken: fluistert hij, terwijl hij wegkijkt/ terwijl hij het steegje in kijkt.

Hoi Waus, ik keek even naar je stukje en dacht je hiermee te kunnen helpen. Hopelijk heb je er iets aan. ============================== Jij zit ook die pin de sores zeg." **Jij zit ook diep in de sores zeg." Mijn tranen veeg ik met mijn hand weg maar die wordt helemaal nat **Mijn tranen veeg ik met mijn hand weg, en die wordt helemaal nat "Dat is niet wat je denkt," fluistert hij, kijkt naar de andere kant van het steegje en buigt zijn hoofd diep. =============== Als we van Folen uitgaan dat hij stoerder moet zijn. "Dat is niet wat je denkt," fluistert hij, kijkt naar de andere kant van het steegje en buigt zijn hoofd diep. **"Dat is niet wat je denkt," fluistert hij, kijkt naar de andere kant van het steegje en buigt zijn hoofd diep. Daarna, met een diepe zucht gaat hij stoer rechtop staan, spuugt op de grond en schuift zijn handen diep in zijn zakken. "Laat maar," komt als een grom uit zijn keel en hoog opgericht lijkt hij de hele wereld aan te kunnen. ============ "Hoezo dat?" **"Hoezo, wat is er dan?" Laat maar." Maar ik zie de pijn in zijn ogen. Ik snap het niet, waarom laat maar? Het doet hem wel pijn. Maar ik vraag het niet. Ik kan het je niet vertellen," zegt hij met pijn in zijn ogen. Ik snap het niet, waarom kan hijn het me niet vertellen? Uit verlegenheid durf ik het niet te vragen. **Ik kan het je niet vertellen," zegt hij met pijn in zijn ogen. Ik snap het niet, waarom kan hijn het me niet vertellen? Uit verlegenheid durf ik het niet te vragen. Nu hij daar staat, trots, stoer en als een jonge adonis helemaal niet. Het tedere moment is weg.

Het eerste stukje vind ik wat minder dan het tweede. Ja, je moet het zinnetje over pijn nu nog weglaten, Aart. Dat is jouw informatie, die wil ik straks pas, verderop in het boek, weten.

Als hij acht is, komt dat dronken voeren wel op mij over als mishandeling, Waus.

In de zin "Jij niet, jij hebt het makkelijk met alleen zo'n vader…" zit naar mijn idee al een oordeel over de hij-persoon. Je zou bv "jij niet" weg kunnen laten en er meer een soort jaloezie uit kunnen laten spreken zo van "jij hebt het maar makkelijk met alleen zo'n vader". Succes!

Waus: een oordeel dat de hij-persoon het niet moeilijk heeft, niet een oordeel over goed of slecht.

Oké. Als het nodig is voor het stukje moet je het laten staan.