Verhaal bedénken

Je bedoelt dat je alles in huis hebt om een verhaal te vertellen/schrijven, behalve het verhaal? Of begrijp ik je noodkreet verkeerd?

Hahaha nou ik bedoel niet ik kan heel goed schrijven ofzo, zeker niet! Maar ik heb er zin in, en het lukt beter dan normaal. Snap je? Maar ja, verder wel!

Waarom ben je dan enorm gefrustreerd? Als het beter lukt dan normaal? Nu kan ik het helemaal niet meer volgen! Of lukt alles beter, behalve dan dat het verhaal niet wil komen?

Volgens mij is het probleem dat je graag een verhaal wilt vertellen, maar uit de dingen om je heen kun je geen verhaal halen. Dus moet je een verhaal bedenken en dat uitwerken. Anders kan ik het ook niet volgen!

Waarom ben je dan enorm gefrustreerd? Als het beter lukt dan normaal? Nu kan ik het helemaal niet meer volgen! Of lukt alles beter, behalve dan dat het verhaal niet wil komen?

Díe.

In welk genre schrijf je het liefste? Realistische verhalen, fantasy, kinder...

Voor een simpele verhaalsopzet kun je de volgende formule gebruiken. Een hoofdpersoon heeft een probleem, probeert dat probleem op te lossen maar stuit daarbij op een obstakel. Dat obstakel vraagt om een ingewikkelde oplossing en uiteindelijk lost hij het probleem op. Dus: 1)Hoofdpersoon 2)Probleem 3)Simpele oplossing 4)Obstakel. 5)Ingewikkelde oplossing 6)Einde probleem. Voorbeelden: Jan (1) heeft honger(2), hij gaat naar de supermarkt(3), maar deze is gesloten(4). Hij besluit om in te breken(5) en uiteindelijk vindt hij iets te eten(6). Marieke(1) is verliefd op Mark(2), ze vraagt hem mee uit(3), maar Mark blijkt getrouwd(4). Marieke besluit zijn vrouw te verleiden om vreemd te gaan(5), uiteindelijk strandt het huwelijk van Mark en gaat hij uit met Marieke(6) Op deze manier kun je snel een verhaalsopzet neerzetten, of kijken welk element je nog mist in het idee dat je al in je hoofd hebt.

Realistische fictieve verhalen met een psychologisch tintje. :) Schrijf ik het liefst. En manyang bedankt daar heb ik wel iets aan!

Gewoon beginnen. Niet moeilijk doen. Dan zie je wel of het schip zeewaardig is. Succes! En welkom trouwens.

Van harte welkom hier Lilly, Schrijfdrang hebben we allemaal dus we kunnen goed met je meevoelen. als je iets afhebt, plaats je het dan op proeflezen? Ik ben benieuwd wat je voor schrijfsels bakt als je niet gefrustreerd bent.

Natuurlijk! Bedankt voor het welkom.

O ja, misschien moet je niet een verhaal willen bedenken. Je kunt alleen iets vinden als het je gegeven wordt.

Gewoon een kleine, dagelijkse gebeurtenis volledig uit de context trekken en enorm opblazen.

Ik denk dat ik je probleem ken, als het tenminste zo is dat je wel een begin en personages hebt maar niet weet hoe het verder moet. Ik zou zeggen: pak het woordenboek erbij en blader er doorheen, of maak een (groot) probleem bij een van de hoofpersonen, dan komt het verhaal er wel. Welkom hier trouwens :)

Lily, wat soms ook helpt bij schrijfdrang is gaan zitten en beginnen, alleen niet *aan* het verhaal, maar *over* het verhaal. Je schrijft: 'Ik ben bezig aan een verhaal maar er ís eigenlijk geen verhaal.' Maak dit je eerste zin en spui je klachten, ideeen, frustraties, mogelijkheden, kortom vertel je zoektocht. Ik herken wat Marriejeanne zegt, in iets andere bewoordingen: Een verhaal biedt zich aan om geschreven te worden. Wanneer je je zoektocht beschrijft, zou het verhaal zich kunnen melden!

Mindmappen kan in sommige gevallen helpen. Hier is een leuk filmpje waarin je kunt zien hoe het in z'n werk gaat. http://www.youtube.com/watch?v=MlabrWv25qQ

Lilybruin, wanneer je een verhaal schrijft heb je daarmee een bepaald doel. Daar ga ik in ieder geval van uit. Enkele doelen kunnen zijn (ik storm nu wat brain): - je wilt iets vertellen - je wilt iets moois maken - je wilt op iemand met je verhaal indruk maken - je wil je brood gaan verdienen met schrijven - je wil je tijd nuttig besteden - je wilt iets nalaten voor anderen - je wilt een onsterfelijke zin neerzetten - etc etc Je doet het dus ergens voor. Anders zou je het niet doen. Probeer daar wat meer gevoel bij te krijgen, dan gaat het vanzelf. Anders schreef je niet! Zelf schrijf ik momenteel omdat ik denk dat het gewaardeerd wordt (door op dit moment de enige die leest, mijn lieftallige echtgenote). En ook omdat ik na het schrijven soms zinnen tegenkom en constructies die ik niet zelf bedacht heb. Schrijven is zo makkelijk en zo moeilijk. En je hoeft ook niet een verhaal te beginnen, dat wordt het vanzelf. Ook dit stukje heb ik geschreven met een doel, om iemand anders op weg te helpen en omdat ik denk dat ik daarmee iets nuttigs doe. En ook vind ik dat ik aardig kan schrijven. Dat zou jij ook moeten kunnen. Plaats eens ergens een stukje van jezelf, dan kunnen anderen er commentaar op leveren.

Ik kreeg toen ik de eerste post las het idee dat Lily iets anders bedoelt. Soms zit er een verhaal in je hoofd wat, zodra je het op wilt schrijven, helemaal geen erhaal blijkt te zijn. Zoals kan gebeuren als je een droom wilt beschrijven. Of als je een ware gebeurtenis beschrijft, de tekst overleest en denkt, hmm, misschien had je erbij moeten zijn. Kortom, er mist iets en je weet niet wat, maar een echt verhaal wil het maar niet worden.

Lilybruin, wanneer je een verhaal schrijft heb je daarmee een bepaald doel. Daar ga ik in ieder geval van uit. Enkele doelen kunnen zijn (ik storm nu wat brain): - je wilt iets vertellen - je wilt iets moois maken - je wilt op iemand met je verhaal indruk maken - je wil je brood gaan verdienen met schrijven - je wil je tijd nuttig besteden - je wilt iets nalaten voor anderen - je wilt een onsterfelijke zin neerzetten - etc etc

Hoe kan het nu dat ik denk: Dit heb ik eens ergens gelezen? Citeer je, DJ?

Volgens mij niet, ik schrijf het zo op. Als ik iets citeer zal ik dat altijd vermelden. Waarschijnlijk zijn het heel algemene waarheden die ik te berde breng. Of zoiets :D En misschien schrijf ik het allemaal erg herkenbaar op?

Ik kreeg toen ik de eerste post las het idee dat Lily iets anders bedoelt. Soms zit er een verhaal in je hoofd wat, zodra je het op wilt schrijven, helemaal geen erhaal blijkt te zijn. Zoals kan gebeuren als je een droom wilt beschrijven. Of als je een ware gebeurtenis beschrijft, de tekst overleest en denkt, hmm, misschien had je erbij moeten zijn. Kortom, er mist iets en je weet niet wat, maar een echt verhaal wil het maar niet worden.

Dat vind ik een mooie vergelijking, Ceridwen, met die droom. Ik denk dat dat inderdaad een goede typering is. Je weet wat je wil schrijven, maar dat kun je dan niet opschrijven.

Het ritme van het verhaal in je hoofd klopt dan niet met je eigen schrijfritme. Of je denkt alleen maar een stel mooie zinnen bij elkaar die samen helaas geen verhaal vormen.

Ceridwen beschrijft precies wat ik nu doormaak. Iedereen heeft vast van die momenten. Lily, welkom op dit forum!

Heel herkenbaar :( Tijdje terug een topic over geopend, misschien vind je daar nog info, over fantasie prikkelen.

Of terwijl je schrijft alleen maar kunnen denken: waar gaat dit in hemelsnaam over en waar gaat het heen?

Probeer eens om de gedachten die je naast het verhaal hebt, op papier te schrijven. Gewoon korte zinnen. Misschien kun je ze in je verhaal weven en ontstaat er toch iets.

Een stuk ervan staat ook in proeflezen... suggesties zijn uiteraard altijd welkom. :)