#589 Duur betaald

Ha Ancenita

Er steeg een geur van natte dieren, vette zweet en muffe mantels omhoog. Vette moet denk ik vettig zweet zijn? De geur van natte dieren zou ik koppelen aan diegene die het ruikt, door de hoofdpersoon bijvoorbeeld de adem in te laten houden. De mensen die de hele tijd ondergedompeld zijn in die geuren, ruiken deze waarschijnlijk zelf een stuk minder. Er treed (gelukkig) gewenning op. Dat is iets om rekening mee te houden. Zo'n beeld van een ratelende wagen wekt wel een sfeerbeeld op. Ik zou een woord toevoegen bij: Klompen schuurden en klepperden in een asynchroon metrum (al moet ik zeggen dat deze woordkeus me er even uithaalde omdat het iets te muziekjargonnerig is om lekker door te lezen. Ik zou hier eerder kiezen voor iets als: De klompen aan de voeten van de toeschouwers schoven en klepperden in een ongelijk ritme over het plein. Je zou er zelfs voor kunnen kiezen die geluiden van die klompen te integreren bij het gedeelte van de schreeuw van de moeder om haar kind. schuurden en klepperden in asynchroon metrum over het plein. De kakofonie van geluiden hoeft zo niet benoemd te worden, maar hoort de lezer al in zichzelf.

Het: De vraag hing vast in haar hoofd, liet zich niet stukslaan. (En dit is een smaakkwestie) vind ik iets te stevig aangezet.

De zin over het medeschuldig gemaakt hebben maakt nieuwsgierig. Dat is sterk. Vervolgens komt de zin over de zware gedachten die als een baksteen omlaag vallen. Dat is mij weer iets te zwaar aangezet.

Die onbewogen ogen vind ik mooi, ook dat sjorren van dat kind. Is het niet langs Samanta heen kijken? In plaats van langs Samanta af kijken? 
De namen zijn goed gekozen. Die geven zowel de locatie als de tijd goed weer. Iedereen in de wijde omtrek wilde de Albert Wetterman zien hangen voor de moord op zijn vrouw. Hier zou ik kiezen voor een accent dé

Ik zou het gedeelte o nee, o nee. Die arme vrouw. Wat moet ze geleden hebben eerder vervangen door een herinnering die ze heeft aan hoe ratten sterven door gif bijvoorbeeld. En dan haar angst benadrukken, zou zijn vrouw ook zo geleden hebben? 

Je kiest voor een eerste werkdag, slechts haar tweede klant. Dat leid af van waar het in het verhaal echt om draait: dat ze zich heeft laten omkopen. Omdat ze het zich herinnerd is denk ik de voltooit verleden tijd daar op zijn plaats: (Hij had het gouden muntstuk tussen zijn vingers gedraaid, etc.) Even later kies je daar wel voor, bij het gedeelte over het Arsenicum. 

Bij: De klep sloeg met een harde slag open. Hier zou ik kiezen voor: De klep onder zijn voeten sloeg met een harde slag open. 
Ik zou ook kiezen voor het schuldgevoel, i.p.v schuld. 
Het zich medeplichtig voelen is een mooi gegeven voor zo'n historisch verhaal. Ook dat ze toch gaat kijken omdat ze met eigen ogen wil zien of hij het inderdaad is, hoewel ze het tegelijkertijd een gruwel vindt.)
 

Hoi Ancenita,

Qua inhoudelijk commentaar sluit ik me Emmy aan.. Verder erg interessante setting en mooie omschrijvingen.. Graag gelezen! 

Hallo 

@Emmy

Dankjewel voor de uitgebreide feedback. Je doet een aantal mooie suggesties, waar ik mijn verhaal op aan wil passen. 

Vette moet denk ik vettig zweet zijn? Grappig, ik had er eerst vettig staan en heb daar vette van gemaakt. Met jouw feedback voelt mijn eerste keuze dan toch weer beter. 

De geur van natte dieren zou ik koppelen aan diegene die het ruikt, door de hoofdpersoon bijvoorbeeld de adem in te laten houden. De mensen die de hele tijd ondergedompeld zijn in die geuren, ruiken deze waarschijnlijk zelf een stuk minder. Er treed (gelukkig) gewenning op. Dat is iets om rekening mee te houden. Naar mijn idee sta je niet dagelijks in een menigte en kan de geur die daaruit opstijgt daardoor toch de hele tijd indringend blijven.  

Klompen schuurden en klepperden in een asynchroon metrum (al moet ik zeggen dat deze woordkeus me er even uithaalde omdat het iets te muziekjargonnerig is om lekker door te lezen. Kan ik inkomen. Ga de zin iets aanpassen. 

Het: De vraag hing vast in haar hoofd, liet zich niet stukslaan. (En dit is een smaakkwestie) vind ik iets te stevig aangezet. Klopt, is kwestie van smaak. :-) net zoals de zin over de baksteen. 

Iedereen in de wijde omtrek wilde de Albert Wetterman zien hangen voor de moord op zijn vrouw. Hier zou ik kiezen voor een accent dé. Was typefout. "de" moet weg. 

Ik zou het gedeelte o nee, o nee. Die arme vrouw. Wat moet ze geleden hebben eerder vervangen door een herinnering die ze heeft aan hoe ratten sterven door gif bijvoorbeeld. En dan haar angst benadrukken, zou zijn vrouw ook zo geleden hebben?  Woordlimiet heeft me beperkt

Omdat ze het zich herinnerd is denk ik de voltooit verleden tijd daar op zijn plaats: (Hij had het gouden muntstuk tussen zijn vingers gedraaid, etc.) Even later kies je daar wel voor, bij het gedeelte over het Arsenicum.  Goed gezien, je hebt gelijk.

Bij: De klep sloeg met een harde slag open. Hier zou ik kiezen voor: De klep onder zijn voeten sloeg met een harde slag open. Dan heb ik vlak na elkaar voeten staan. Vind ik niet zo mooi. Maar zou ik mogelijk anders op kunnen lossen. 

Ik zou ook kiezen voor het schuldgevoel, i.p.v schuld. Beter, heb je gelijk in. 

En natuurlijk bedankt voor de complimentjes tussendoor.

@ Sonnema

Dank voor het compliment.