#583 Doos vol kikkers

Dag perzikhoofd,

De kern van je verhaal vind ik mooi.
Op de uitwerking heb wel wat punten.
Zorgvuldig ingepakt, gecategoriseerd, losse krantenvellen gefrummeld rondom kopjes en overige dierbaren. 
Herkenbaar. Maar je stelt hier kopjes gelijk met dierbare spullen door het gebruik van overige. (Dierbaren zijn bovendien - over het algemeen - mensen).
Dozen op dozen met herinneringen uit vorige levens.
In de context van het verhaal zou ik het houden op Dozen op dozen met herinneringen uit een vorig leven.
Enfin, weinig dieren in de onze. Ik bleef hier haken. Ik zou die zin schrappen. Die voegt sowieso - volgens mij - niets toe.
Als een rups die zich verpopt tot vlinder hebben we ons hele hebben en houden ingepakt, door elkaar gehusseld, en elders in een andere configuratie weer uitgestalt.
Door elkaar gehusseld verstoort het beeld van mooi gevonden metafoor. (Uitgestald).
Je hoopt dat ik nu niet meer wegkwijn op haar kamer - die bestaat immers niet meer.
Nee, die kamer bestaat niet meer. Dus: Je weet dat [...] of iets in die trant.
Het is door onbekende handen betast en bedoezelt, vastgegrepen en gedwongen om verder te gaan door de tijd.
Wat is het?
We zullen geen ruzie meer krijgen wanneer ik geen lasagna wil maken (haar lievelingseten) en weiger voetbal te kijken (haar lievelingssport).
Nou, daar hoort toch wellicht een misschien voor of Ik hoop. Ik geloof als lezer niet dat door de verhuizing opeens een streep onder alles wordt gezet.
Waar je haar eerst nog vond bij een uitgebreid sporenonderzoek - een haarelastiekje op de eettafel, mascara naast de wasbak in de badkamer - wordt dat nu steeds lastiger.
Ik vind dat als lezer geen uitgebreid sporenonderzoek. Een haarelastiek op de eettafel of mascara naast de wasbak, dat zie je in een oogopslag. En...hoelang laat je dat dan liggen op die plekken?

 "Ik denk niet dat ze een dochter hebben." Zal je na verloop van tijd kunnen zeggen, pijp in de mond. "Wel een bijzondere fascinatie voor kikkers."
Zullen ze/ Zal men (?)
Of is dat die rechercheur weer? Dan klopt het perspectief niet helemaal.
Wel een mooi einde dat mooi terugslaat op de eerdere benoeming van de Kikkerboekjes. Fraai.

Ik besef dat het als heel veel kritiek klinkt, maar ik vind nogmaals de kern van het verhaal mooi. Vooral door kikker. Maar ook de andere beelden die je oproept. Maar het is het dan nét niet voor mij.

@Angus, 

Bedankt voor je feedback! Ik waardeer het juist als iemand opbouwende kritiek heeft :) 

Nu je het zegt zie ik inderdaad de slordigheden hier en daar (daar lees ik toch gauw overheen tijdens het schrijven) en ik ben het met je eens dat het wat perspectief betreft een lastiger stuk is. Ook merkte ik tijdens het schrijven dat het wat gekker/poëtischer werd dan ik in eerste instantie van plan was, maar ik heb me er vooral door laten meenemen. 

Om op een paar specifieke dingen te reageren:
- Het door elkaar husselen is metafoorgetrouw (de rups wordt letterlijk een soort soep voordat het een vlinder wordt), vandaar dat ik dat heb benoemd, maar de woordkeuze is daarin wellicht matig geweest.
- "Het" sloeg op de kamer en de inhoud daarvan. Maar daarna geschreven alsof het ook over de dochter kon gaan?
- De laatste alinea loopt een beetje over in een blik op de toekomst? Dus het is inderdaad niet opeens voorbij, maar met de tijd wordt alles weer normaal/gaat het leven verder.
- Het uitgebreide sporenonderzoek is ook een beetje een hyperbool natuurlijk :P 

Ik neem je feedback mee bij het herschrijven!

Zorgvuldig ingepakt, gecategoriseerd, losse krantenvellen gefrummeld rondom kopjes en overige dierbaren.  --> is het dierbaren, of overige kostbaarheden?

Als een rups die zich verpopt tot vlinder hebben we ons hele hebben en houden ingepakt, door elkaar gehusseld, en elders in een andere configuratie weer uitgestalt.  --> configuratie vind ik persoonlijk een afstandelijk woord die ik niet goed in dit verhaal kan plaatsen + uitgestald

betast en bedoezelt, --> bezoedeld

door elkaar gehusseld --> totaal zeurtje, maar is dat niet dubbelop? door elkaar schudden en husselen? Sorry ;)

Je bent sterk in je metaforen en taaltechnisch vind ik het rijk geschreven. Ik houd ervan!

Hallo Perzikhoofd,
Je zou er voor kunnen kiezen om in de openingszinnen bij het perspectief waar je mee inzet, te blijven door de zinnen die erop volgen iets anders te formuleren. Met iets als: Op de verhuisdag liet ik ons hele bestaan door mijn handen gaan. Ik frummelde zorgvuldig krantevellen om dierbare kopjes, pakte deze in dozen etc. Hier en daar kan je tekst winnen bij een andere woordvolgorde bijvoorbeeld bij de zin over de langgejasde rechercheur. (Ik vraag me altijd af wat de langgejasde rechercheur zal zeggen wanneer hij de inboedel doorzoekt. Waarschijnlijk iets als: ‘Ah, ik zie het al, een liefhebber van kikkers!’  Vertrouw ook op de lezer, die zal aan al aan een kleine selectie van kikkerprullaria genoeg hebben om er een hele collectie zelf bij te verzinnen zonder dat alles benoemd hoeft te worden. 

De rups na de kikker is naar mijn smaak een beetje teveel dieren achter elkaar. De kern van het verhaal komt daarna, de gevoelige historie van de politierapporten. Ik zou dat van die rups bewaren voor een toekomstig verhaal en het hier schrappen. (Kill your darlings, but keep them for later!) 
Het duurde voor mij even voor ik duidelijk had, dat de je in het verhaal, de rechercheur is. Ik dacht even dat het om de (ex?)vrouw van de hoofdpersoon ging. 

Het gegeven van verlies, het verhuizen om met het verlies om te kunnen gaan is krachtig. 

@Jascha en @emmyvanswaaij

Dank jullie wel voor de feedback! 

"door elkaar gehusseld" is inderdaad contaminatie denk ik. En ik zal er iets minder dieren in verwerken ^^

Wel genoeg kikkers s.v.p. 

Je verhaal gelezen en er is al genoeg over gezegd. De invulling met de kikkers vind ik geslaagd.

Hele mooie beelden in dit verhaal, perzikhoofd. Hoe de kikkers, die aan het begin nog niet te plaatsen zijn, aan het einde terugkomen is prachtig. Het poëtische wordt nergens te veel. Ook sterk hoe je met een paar zinnen heel veel suggereert.

Op de maandagmiddag nog twee kritiekpuntjes:

- "Waar je haar eerst nog vond bij een uitgebreid sporenonderzoek" > Sporenonderzoek is hier zo'n lelijk woord. Ik zou de voorkeur geven aan iets als "Waar je eerst nog af en toe sporen van haar vond"

- Wat ik wel een gekke zinsnede vond is "in brand gestoken en in rook opgegaan". Hoezo is haar kamer in brand gestoken? Hier kon in niet meegaan in de beeldspraak.

Mooi verhaal waar je niet veel aan hoeft te veranderen wanneer je weet wat beter kan. Maak iets meer helder wanneer de rechercheur spreekt en wanneer de vrouw. Dat kan ook visueel met typografie bijvoorbeeld door de rechercheur schuin lettertype te geven of door een witregel. Ik zou niet voor de helderheid jouw gewaardeerde poëtische geweld aan doen. Pas op met suggesties die niet bij de toon van jouw verhaal passen. Enige verwarring mag er bij de verteller zijn wanneer er een emotionele lading is die past bij het verhaal.

Bedankt voor de feedback!