Lid sinds

7 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker

#575 De dood of de gladiolen

11 September 2025 - 23:37

'Ik ga niet', roep ik richting Jean. Die draait zich naar mij om, knikt naar me en houdt zijn hand omhoog ten teken dat ik even moet wachten. Ik kijk naar hoe hij samen met Luc de lijnen goed onder diens scherm van de parapente legt. Als hij klaar is geeft hij Luc een klap op de schouder en steekt zijn duim omhoog.

'Wat is er aan de hand?', roept hij terwijl hij mijn kant op komt lopen.

'Ik durf niet meer. De wind draait telkens. Wat als de wind dadelijk weer niet goed staat?'

'Maak je daar nu maar geen zorgen om. Ik ken de streken van de wind.'

Ik kijk naar zijn verweerde gezicht en wil hem geloven. Hij heeft me inderdaad al twee keer op tijd halt toegeroepen omdat mijn scherm niet hoog genoeg boven me hing.

'Ik laat je echt niet de afgrond inspringen. Wat denk je dat ik dan voor schadeclaims aan mijn broek heb hangen. En wat denk je van mijn imago? Dan kan ik de tent wel sluiten,' zegt hij lachend. De spieren in mijn lijf staan strak als de snaren in een tennisracket en zijn morbide grapjes ketsen er tegen af.

'Ik ben bang dat hij niet goed opengaat of dubbelklapt', zeg ik terwijl ik mijn linker onderarm vastpak en de spanning eruit probeer te wrijven. 

'Heb je de lijnen goed gelegd?' Hij wacht mijn antwoord niet af en buigt zich over de wirwar van draden. 'Geen knopen en twists, heel goed Carlijn. De stuur- en remlijnen liggen ook goed.'

'Ligt mijn scherm goed in de wind?' Ik kijk naar de cellen die geen wind vangen en voel de frons in mijn voorhoofd knijpen.

'Carlijn, je hebt het geweldig gedaan. Je scherm ligt mooi in een halve maan, richting de wind.' Jean draait over de punten van zijn schoenen en maakt met zijn armen een wijde beweging. 'En kijk nu eens naar Luc.' Ik draai me om en zie hoe Luc zonder aarzeling richting de afgrond stormt. Het scherm vangt wind en komt loodrecht boven hem te hangen. Hij kijkt achterom en omhoog en rent door. Zijn voeten komen los vlak voor de afgrond. 'Wheeeaaah!', hoor ik hem roepen. Zijn voeten bungelen onder zijn harnas. Daaronder zie ik een wolkendek met hier en daar een gaatje dat uitzicht geeft op de bergen en groene weides. Mijn handen schieten naar mijn buik. 

'Kom op Carlijn, je bent de laatste. Je zult het geweldig vinden. Hierna wil je iedere dag in de lucht hangen. De vrijheid voelen.'  Zijn woorden rollen maar door. Zijn vuur springt over. Ik zet mijn helm op, sla de lussen van de remlijnen om mijn polsen, ga midden voor mijn scherm staan en begin te rennen. De dood of de gladiolen, denk ik. De wind strijkt langs mijn huid. Het klapperen van mijn scherm gaat over in suizen. Ik kijk omhoog. Yes! De perfecte bolling. En dan de eerste stap zonder weerstand. Lucht in plaats van aarde onder mijn voeten.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2025 - 18:12

Je opent meteen heel sterk, je weet in weinig woorden een hele parasailing stetting neer te zetten. 
Na: ‘maak je daar maar geen zorgen om etc.’ Is het verstandig een nieuwe regel te beginnen en deze aan het stuk daarvoor te plakken zodat het duidelijk is wie deze zin zegt. Dat het niet Carlijn is, maar Jean. Het laatste woord is eigenlijk overbodig. Ik zou het verhaal bij voeten laten eindigen. Heel graag gelezen! 

Lid sinds

7 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2025 - 22:39

@Nicoline, dankjewel voor je leuke reactie. Ik heb er een beetje verstand van :-)

@Emmy, ook bedankt voor het compliment ende feedback. Heb het wat aangepast. Was zelf ook nog een beetje aan het twijfelen over het laatste woord. Dat is nu weg. 

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2025 - 16:23

Dag Ancenita,

Ik dacht bij het lezen ook: Die heeft daar minstens één keer onder gehangen.
Blijft het moeilijk volgens mij om die min of meer technische details leesbaar neer te pennen. Dat vind ik al geslaagd.
Ook de rest van het verhaal en de dialoog spreken me aan.
En...hoe meningen kunnen verschillen: Ik vind het jammer dat het laatste woord is geschrapt. Omdat dat volgens mij uitdrukte dat de HP beloond werd door toch te gaan.
Graag gelezen.

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
13 September 2025 - 18:06

Geslaagd verhaal. Ik heb van het weekend een tandemsprong gemaakt, die dood en de gladiolen herken ik volop.

Graag gelezen!

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2025 - 18:12

'die dood en de gladiolen herken ik volop.'
Dacht het niet Hadeke :-) Anders had je deze reactie niet meer kunnen schrijven :-)

Lid sinds

7 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2025 - 9:21

@angus, Fijn te horen dat je het en geslaagde weergave vindt van de technische details.dan heb je er hoop ik ook een beetje beeld bij.

Tsja met dat laatste woord...blijft voor mij ook nog twijfelachtig.

Maar ik vond ergens 'er tegenaf' in mijn verhaal. Heb daar ' er tegen af' van gemaakt. Daardoor kwam.ik op 501 woorden. Ik vind het een uitdaging om op het exacte aantal.uit te komen, dus weeeaah eraf.

Overigens weet ik ook nog steeds niet of het 'er tegenaf ' is of ' ertegenaf' of 'er tegen af'

Dankjewel voor de leuke reactie 

 

Lid sinds

7 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2025 - 9:26

@hadeke dankjewel voor het compliment. 

Spannende ervaring he, zo'n gat inspringen?

Ik heb ooit een cursus gedaan en heb een paar solovluchten gehad, met instructie bij het dalen via n soort walkie-talkie. 

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2025 - 11:43

Erg goed geschreven verhaal, de technische details storen mij niet, dat past wel bij een instructeur.

De kreet 'wheeaaah' uitschrijven had ik niet gedaan, misschien was een beschrijving van de kreet daar beter geweest.

De vergelijking "De spieren in mijn lijf staan strak als de snaren in een tennisracket en zijn morbide grapjes ketsen er tegen af." is fantastisch trouwens.

Lid sinds

7 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2025 - 12:16

@stefan, 

Ik kan me voorstellen dat het beschrijven van een kreet het bij de verbeelding van de lezer houdt wat de HP dan zou roepen.

Goede suggestie. 

Ik laat het nu toch even onaangepast. 

Bedankt voor je compliment.

 

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2025 - 13:02

Leuk, invoelbaar verhaal. Vond het juist knap dat je de technische details juist heel goed in 'normale mensen taal' uitlegt. Daardoor was het voor een leek (zoals ik) goed te volgen. 

Leuke afsluitende zin trouwens, die geeft denk ik ook heel goed de angsten weer van het HP om de vaste grond los te laten en tegelijkertijd misschien toch ook wel een beetje het verlangen om te zweven.

Lid sinds

7 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2025 - 21:32

@ virtuoso, Dankjewel voor de fijne en uitgebreide reactie. 

Die spanning  tussen angst en verlangen is precies wat gevoeld wordt door de HP.

@Debbie, Dankjewel voor je reactie. :-)

 

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
15 September 2025 - 0:50

Dit was, naast bungee jumping, ook een optie waar mijn verhaal heen zou gaan toen ik begon :). Fijn dialoog met allemaal technische details waar ik weer van heb geleerd. Het eindigt eigenlijk best vriendelijk, maar in de aanloop voel ik wel telkens de gedachte aan een potentieel vreselijk ongeluk opkomen. Maar die blijft uit. Ook weleens fijn.

'Ik kijk naar hoe hij samen met Luc de lijnen goed onder diens scherm van de parapente legt.'

naar -> ik kijk toe? of helemaal weglaten?