#575 - Voor altijd alleen
“Ik ga niet,” app ik naar Astrid terwijl ik het dekbed verder over me heen trek. De stof is te kort en stelt mijn voeten bloot aan de koude lucht in mijn kamer. Mijn telefoon laat weten dat Agnes aan het typen is. Het duurt niet lang. “Je maakt een grapje toch?” typt Astrid met een gechoqueerde emoji aan het einde. “Wat voor rotsmoes heb je nu weer bedacht?” Met een zucht laat ik de telefoon op mijn borst vallen. Ze heeft zoals altijd natuurlijk gelijk; ik wás ook van plan om met een stomme smoes deze date af te zeggen. Dat doe ik namelijk altijd, als het te dichtbij komt. Met gemak verzin ik vier, vijf redenen waarom deze jongen eigenlijk helemaal niet bij mij past en ik écht af moet zeggen. Waarom zou ik tijd verspillen en alsnog op date gaan?
Ik stuur Astrid een zwartgallige sticker van Kermit de Kikker die zichzelf van een balkon gooit. “Hij vertelde me dat hij aan padel doet, As. Ik haakte meteen af.” Astrid laat het er niet bij zitten en gaat over tot een voicememo. Serious business. “Doe even normaal!” klinkt het door het speakertje van mijn telefoon. “Je hebt die jongen nog nooit gezien! Misschien is hij wel heel sexy in zijn padel broekje. En trouwens, jij zit elke vrijdagavond breiend op de bank. Alsof dat zo spannend is.” De frustratie in haar stem laat me grinniken en ik stuur een korte, blije memo terug: “mijn muts is bijna af!” Ik krijg een middelvinger emoji terug.
Astrid kent me beter dan wie dan ook. Sinds onze vriendschap in de brugklas zijn we onafscheidelijk en lopen onze levens parallel aan elkaar. We gingen beiden rechten studeren en kregen een baan bij een advocatenkantoor. Er is één ding wat ons anders maakt: Astrid trouwde op haar twintigste met de liefde van haar leven en ik kan me niet herinneren dat ik ooit een relatie had. Niet dat ik geen aandacht kreeg. Er zijn genoeg mannen in mijn leven voorbij gekomen waar ik héle gezellige avonden mee had, maar telkens haakte ik af als het te serieus werd. Toch is mijn grootste angst om alleen te eindigen.
“Denk je dat ik triest eindig?” vraag ik Astrid na enkele minuten. “Helemaal alleen, met zes katten om me heen en een advocaatje in de hand op een ligstoel voor het raam?” Astrid reageert direct. “Nee, ik denk dat je in dat geval nog steeds aan het breien bent, maar dan gewoon hele lelijke dingen maakt door de artritis.” Ik begin hardop te lachen. Misschien moet ik er maar gewoon voor gaan. Met een zwiep gooi ik mijn benen over de rand van het bed en loop naar mijn make-up spiegel. Ik zie er verdomd goed uit vandaag. Met een glimlach pak ik mijn telefoon van het bed en zie een berichtje van mijn date. “Ik heb zin in onze date vanavond,” lees ik op het scherm. “Ik ook!” app ik terug.
Erg leuk verhaal met een…
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Erg leuk verhaal met een levendige dialoog!
De alinea "Astrid kent me beter dan wie dan ook..." voelt erg gemaakt. Misschien kan je de informatie wat natuurlijker overbrengen, zoals bijvoorbeeld:
Astrid ken ik al sinds de brugklas. We gingen beide rechten studeren en werken bij hetzelfde advocatenkantoor. Het enige verschil tussen ons is dat Astrid op haar twintigste met de liefde van haar leven is getrouwd, terwijl mijn langste relatie twee dagen heeft geduurd.
Maar dat is hoe ik zou doen natuurlijk. Verder met plezier gelezen.
Bedankt voor de tip Stefan,…
Lid sinds
3 weken 3 dagenRol
Bedankt voor de tip Stefan, ik snap wat je bedoelt! Ik neem het mee voor de volgende keer :)
Ha Romy, leuke invulling…
Lid sinds
14 jaarRol
Ha Romy, leuke invulling. Grappig ook dat je een deel van de dialoog via emoji's laat lopen. Herkenbaar en natuurlijk. Een passage stoorde mij: 'en ik kan me niet herinneren dat ik ooit een relatie had.' Dat klinkt vreemd. Dat soort dingen weet je wel. Maar verder prima.
Hi Frank, bedankt voor je…
Lid sinds
3 weken 3 dagenRol
Hi Frank, bedankt voor je feedback! De passage die je aanhaalt is een zin die ik zelf vaak sarcastisch in het echte leven zeg om aan te geven dat ik al heel lang single ben haha! Maar ik kan me voorstellen dat het wat gek overkomt als het in geschreven tekst staat en het intonatie mist. Goed om mee te nemen voor de toekomst, dankjewel!
Leuk verhaal, met plezier…
Lid sinds
5 jaarRol
Leuk verhaal, met plezier gelezen.
Verder sluit ik me aan bij de al gegeven feedback :)
Dankjewel voor je positieve…
Lid sinds
3 weken 3 dagenRol
Dankjewel voor je positieve woorden SchrijfDeb!
O jee. Padel is een no go?…
Lid sinds
16 jaar 2 maandenRol
O jee. Padel is een no go? Het is een leuk dialoog om te lezen. Het zou wellicht spannender en origineler zijn om een hele vreemde 'hobby' te hebben in plaats van een populaire sport.
Ha Romy, Je hebt het…
Lid sinds
14 jaar 7 maandenRol
Ha Romy,
Je hebt het communiceren via appen goed weten te vangen, inclusief spraakberichten. Heel leuk. De dialogen zouden beter leesbaar worden door een andere layout (de dialogen op een nieuwe regel laten beginnen.) Er zit veel humor in de dialoog die levendig is. Met plezier gelezen!
@Jascha, bedankt voor je…
Lid sinds
3 weken 3 dagenRol
@Jascha, bedankt voor je feedback! Ik koos voor padel om te laten zien dat het personage héél snel iets stom vindt en afhaakt, ook bij normale dingen. Maar wellicht is een gekke hobby ook leuk!
@Emmyvanswaaij, bedankt voor je feedback en positieve woorden! Je hebt helemaal gelijk, ik las het later terug en toen bedacht ik me inderdaad dat mijn layout een beetje vreemd is. Heb nog nooit creatief geschreven eigenlijk dus ik leer veel hier haha!
Hallo Romy, Lekker vlot en…
Lid sinds
8 maanden 1 weekRol
Hallo Romy,
Lekker vlot en eigentijds verhaal. Met veel plezier gelezen.
Slimme keuze om de dialoog…
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Slimme keuze om de dialoog modern digitaal te laten verlopen. Mooi ook hoe je op een natuurlijke manier de 'nee, ik ga niet' naar een 'ja, ik ga' weet te beschrijven.
Graag gelezen.
Bedankt voor de complimenten…
Lid sinds
3 weken 3 dagenRol
Bedankt voor de complimenten @Ancenita en @Hadeke!